Mr. Montereal and Ms. Perez

Chapter 40

Chris Pov.

Ilang Araw ng Malamig ang pakikitungo sakin ni nicole at kahit anong gawin ko ay di parin bumabalik sa dati ang pakikitungo niya saakin kaya naman lalapit ako kay mama para magpatulong

"ma....Ilang araw ng malamig ang pakikitungo sakin ni nicole,  shes so cold to me, pag kayo ang kausap niya ok naman pag ako ang cold na niya ma... tulungan mo naman akong maayos to" sabi ko

"Anak... baka naman may ginawa o nasabi kang di niya ginusto "

"wala naman po akong maalalang nasabi o nagawa kong di niya ginusto" at talaga namang wala akong maalalang nagawa o nasabi kung di niya ginusto maliban nalang sa huli naming paguusap na......

"Oh my god!"  nasabi ko nalang ng naalala ko yung sinabi ko sakanya

"why anak?"

"ma.... naalala ko nung huli kaming nagusap at natanong ko sa kanya kung mahal ba niya ko at ang pagkakalam ko ayaw niyang pinagdududahan ang pagmamahal niya para sakin"

"anak naman kasi kahit na ako,  pag ako tinanong ng daddy mo ng ganon baka nilayasan ko na,  mabuti at dika nilayasan ni nicole, kaya ngayon palang ayusin mo na yan ako na muna mamahala sa company kahit ilang buwan lang para maka pagbonding kayong dalawa, nababagot nadin ako dito sa loob ng bahay"

"talaga ma...thank you" sabi ko at niyakap ko si mama ng mahigpit

"your always welcome anak"

"sige ma...  iwan ko na muna kayo at pupuntahan ko lang di nicole" pagpapaalam ko

agad naman akong pumunta sa kwarto ko o kwarto namin ni nicole,para suyuin siya

magkahiga nga kami pero palagi naman siyang nakatalikod sakin at dahil dun palagi akong nasasaktan pero tinitiis ko lahat para lang di niya ko iwan

pagkadating ko sa kwarto nadatnan ko siyang nanonood ng tv kaya naman lumapit ako sa kanya

"hi babe" sabi ko at hahalik sana ako sa pisnge niya pero umiwas siya at dahil dun parang nadurog ang puso ko ng pira-piraso at di ko namalayang napa luha nako kaya naman tumalikod ako at pinusan ang mga luha ko ayokong makita niya kong umiiyak at umakting ako na parang di ako nasasaktan

"babe.... si mama daw muna magaasikaso sa kompanya ng kahit ilang buwan lang,  san mo gustong magbakasyon?  " tanong ko ng nakangiti

"Nandito ako para magtrabaho para sa pamilya ko , kung gusto mong magbakasyon magbakasyon kana nalang with your friends pero ako magtratrabaho ako para may maipahatid akong pera sa magulang ko" may pagkamasungit niyang sagot at wala naman akong magawa dun dahil yun naman talaga ang goal niya kaya siya pumunta dito

"O-ok" utal kong sabi

bumalik naman siya sa panonood

________________________________

Nicole Pov.

Nagi-guilty naman ako dahil sa pinaggagawa ko , dahil sa pantri-trip ko sa kanya naisip niya di ko siya mahal at ngayon para akong tangang nageemo.

nakita kong umiyak siya at alam kong ginagawa niya lahat para lang bumalik kami sa dati pero ginagawa ko naman lahat para diko siya kausapin ng matino

at ngayon naggi-guilty nako dahil nasasaktan ko na siya kaya naman bubuksan na niya sana yung pinto ng kwarto pero tinawag ko siya

"Chris... Wait" sabi ko pero di siya humarap sakin kaya naman lumapit ako sa kanya at hinarap ko siya sakin at mas lalo naman akong naguilty dahil umiiyak na siya ng tuluyan kaya agad ko naman siyang niyakap

"Sorry.." agad kong sabi  di siya makapagsalita dahil sa pagiyak niya

ilang sandali ay humiwalay siya at di na siya umiiyak

"No... sorry kasi pinagdudahan ko yang pagmamahal mo,  im very sorry "sabi niya

" ok lang yun... kasalanan kudin naman kasi kung dikita nilayasan di hindi mo sana yun inisip"

"Bakit mo nga ba ako nilayasan? " tanong niya

"eh.....  kasi.... ano..." di ko na alam ang sasabihin ko,  sasabihin ko bang trip ko nanaman?

"Ano Babe?" tanong niya

"eh....  trip ko kasi" sabi ko sabay peace sign

"Babe! wag mo na yun ulitin,  baka ikamatay ko pag inulit mo pa" sabi niya kaya agad ko naman siyang niyakap "thank you dahil palagi mk kong iniintindi,  I love you" sabi ko "Kahit araw-araw kang sumpungin ng pangtri-trip mo iintindihin parin kita dahil ikaw lang ang babaeng mamahal ko,  I love you more babe to the moon and back" 

agad ko namang siyang sinunggaban ng halik

pagkahiwalay namin Agad naman siya lumuhod at may kinuha sa bulsa niya at ng makita ko kung ano ito agad namang lumaki ang mga mata ko isang kulay red na maliit na box

"Babe...  ayoko ng maulit muli yung paglayas mo at babakuran na kita, So babe will you marry me? will be my wife? and to be a mother of my future child?" tanong nito at dahil nga sa sabi niyang iintindihin niya ko sa kahit anong trip ko pagtri-tripan ko nanaman siya

sinadya kong palungkutin ang mukha ko

"Chris....  mahal kita pero...." sinadya kong bitinin

"Pero?!" tanong niya at nakaluhod parin ito

" diko pinangarap maging asawa mo" sabi ko

at tumayo na ito at akmang susuntukin ang pader pero pinigilan ko

"Babe.... " sigaw ko "O sabihin Kong Hubby! im just kidding! Yes I want to marry you and to be your wife and mother of your childrens" sabi ko na may ngiti sa labi ko agad naman niya kong niyakap at sinuot niya sakin yung sing-sing na may diamond

"thank babe... o wifey,  mula ngayon wifey na ang tawag ko sayo dahil your soon to be Mrs. Montereal " sabi niya at agad na hinalikan ako