Gjithmone ti.

Kapitulli 4.

                        Xhejmsi
Beeeeeeeeep* Beeeeep* Alarami acarues ne komedinen time.
E mora ne duar e pashe gjithe inat dhe e perplasa ne krevatin qe kisha perballe :
- Te kan len mendte ty? - mu drejtua motra e vogel.
- Kujt,mua? - flisja njezerasi nen jastek
- Ty Xhejms,ty. - tha motra duke tentuar te cohesh per te me goditur.
Si gjithmon vesha pantallonat e zeza,xhup t zi,me pelqente qe cdo veshje ta kisha ne ngjyren e zez. Ne mengjes teksa shikoja mamane time me shkoi mendja tek Evisena,menyren sesi ajo ndjehet,apo sesi do jetoje ajo vetme.
Me erdhi nje sms ne tel dhe e hapa :
" Në orën dy tek shtëpia e Alesios,nxito! Është urgjente"
- Kush eshte? - me tha mamaja duke zgjatur koken te shihte se kush ma solli sms.
- Nje shok mam,nje shok.
Po mendoja se ca mund te kishte ndodhur qe te ishte dicka urgjente.
Ora ishte 08:35 am . Ndeza makinen dhe u nisa per ne shkoll,ne shkollen time te preferuar.
- Evisen? Evisena? Hapi syt,Evisenaaaa! - Po degjoja zerat qe vinin nga korridoret. Nxitova te shihja c'kishte ndodhur,por ne fillim nuk po duroja dot dhe thitha njehere hashash.
- Shtyhy! - i thash shoqes se saj Kejsit.
Gjeja e pare qe bera ishte frymemarrje goje me goje,shquhesha ne kte gje. Filloi te hapte me veshtersi syte,dhe po dridhesh e tera,ne mes te librave kishte ren ne toke fotoja e babait te saj dhe mamase kam pershtypjen,lotet po i rrjedhnin rreke neper faqe,dhe mezi po merrte fryme. Mori ne dore fotografine e tyre,dhe po i perqafonte sikur te ishin njerez,te gjjthe nxenesit e asaj shkolles po fillonin ta shikonin gjithe merzitje. Evisena nuk pushoi se qari kishte raste qe dhe kur hynte ne klase flitej per nje teme qe brenda te kishte emrin " familje" apo " mama" ajo niste dhe qante. Me siguri ju do mendoni qe un e mbaj mendjen ne mesim,jo jo thjesht kur ajo qante un e kuptoja qe flitej per mama ose baba..
Ora kishte shkuar 2..
- Xhejms,kam dicka per te folur me ty- me tha Pamela duke bertitur.
- Te gjithe paskeni gjera per te folur me mua juu?? - bertita nga fundi i shkalleve te shkolles.
U nisa perplasa deren e makines dhe u nisa per ne shtepine e Alesios.
Hyra brenda dhe te gjjthe ishin te stresuar:
- Ca ka ndodhur? - i thash duke drejtuar syte tek Alesio.
- Paolo ka shtypur nje grua para ca kohesh ne rrugen Brighton.
- U shokova,u cudita,mos ka qene mamaja e Evisenes? Jo ska mundesi.
- Mamane e Evisenes.. ,Paolo kishte ecur me shpejtesise drejt saj duke i shpetuar policise pasi e kishte ndjekur se ka patur droge ne makine,kur kishte kthyer koken mbrapa per te pare a po e ndjekte policia ai perplasi mamane e Evisenes ..
U cova dhe e godita disa here ne fytyre Paolon
- Ajo vuan atje si qen duke menduar se do ket qene ndonje i pire,ti rrot kalamo bythe shkon e shtyp maman e saj., Per ca arsyeee mban droggg ne makinee??? Ti do dorezohesh ne polici sonte do pranosh se ke vrare mamane e saj,nese se ben kte gje ti ske me vend ne shoqerine tone.
Dola me vrull jasht,dhe po dridhesha i teri,futa duart ne xhepst e xhupi dhe u ktheva shkova ne banjo fillova te pija me shume me shume,dhe dola. Si ka mundesi? Paolo te vrase dike? dhe pse aksidentalisht? ..
Hyra ne kafenen ngjitur me shkollen tone,pashe Pamelen( sdo me shqitej kjo vajze ndonjehere)
- Ulu i dashur-mu drejtua e perdala shkolles.
- Fol,se nuk kam kohe.
- Me thane qe ne korridor kishe bere frymemarrje goje me goje me Evisenen, e bere per te me bere xheloze mua?
Nderkohe karrigen ngjitur mbrapa ishte Evisena,kur degjoi emrin e saj ktheu koken mbrapa.
- Permende gje emrin tim?
- Si mund te ndihmosh nje jetime? ka plot vende ku ndihmohen jetimet.
Evisena e degjoi dhe u ngrit nga karrigia:
- Si the? Jetime?
E goditi Pamelen me shuplake ne fytyre aq force sa kishte.
- Kujt i thua jetime ti moj o? Me mire jetime sesa e perdale,dhe kete shpull harroje se do kesh te tjera me te mira,injorante femer.
U largua nga karrigia evisena, i shkova mbrapa
- ej ej ej! Mos e vrit mendjen ajo perher kaq qene e tille..
U largua duke qare,me keputej shpirti teksa kudo qe e shikoja,kudo qe e gjeja , e shikoja duke qare,duke menduar.
Cdo dite e shikoja duke qare pavarsisht se kishin kaluar 7 muaj nga vdekja e mamase se saj.
Te pakten e bera njehere per te qeshur,kishim ekskursioni dhe ajo erdhi..
U ul ne fund te autbouzi dhe ngjitur me te isha une.
Me pershendeti duke qeshur ..
Gjate gjithe rruges kishim bere shaka me njeri tjetrin,ne ndonje momente na perplaseshin syt dhe rrinim duke pare njeri tjetrin.
Javes tjeter do shkonim per kamping te gjithe si klase ne nje mal,dhe mesuesi me ka vendosur te rrij ne nje cader me Evisenen.

Mbaroi dhe kapitulli 4,uroj t'ju pelqejne. Ne fillim do jete pak histori stresuse,por me vone do behet me i bukur dhe me terheqesh ju siguroj!
Komentoni me thoni mendimin tuaj!
Faleminderit !! 😇😇