Gjithmone ti.

Kapitulli 16.

                        Evisena

- Kur flas un me shiko ne sy. - me tha Xhejmsi dhe ndaloi makinen.
Gjithe rrugen nuk fola,po thell thell e dija qe ishte penduar... Dola nga makina mora canten dhe u nisa per ne shtepi pa i folur dhe pa e kthyer shpinen qe te shikoja nese po me shifte apo jo. E ndezi makinen dhe iku me nje shpejtesi marramendese pa me folur pa me bere asnje shenj.
- Erdhe? C'ka ndodhur me ty?Pse i ke syt e skuqur?- me pyeti Kejsi duke me pare ne sy.
- Asgje.- iu shmanga dhe ngjita shkallet per ne dhomen time duke vrapuar dhe duke qare.
- Evisenn,prit kujdes se do rrezohesh cfare ke?-bertiti Kejsi nderkohe qe une perplasa deren e dhomes.
- A mund te hyj? Cfare ke? Je zen me Xhejmsin?
- Mori fund gjithcka Kejs.. - nisa te qaja me denes duke perqafuar jastikun..
- Mire,shttt qetesohu! Fli pak gjume dhe flasim kur te zgjohesh.
- Nuk mundem.
- Evisen,fli dhe flasim kur te jesh pak me e qetesuar,ti e di qe me ke prane gjithmone..
Me mori gjumi pa e kuptuar,dhe ashtu me syt me lot duke e forcuar veten mos te qaja sepse ndoshta ishte zen kalimtare...
Pas 4 oresh.
- Stejv,ne duhet ti qendrojme prane,ndoshta ka marr fund per ta pavarsisht se nuk e dim cfare ka ndodhur- ishin zerat qe po degjoja nga dera perball.
- Une e dija qe do e lendonte. E dija. - i tha Stejvi Evisenes.
- Nuk ishte faji tij.. - u mundova te justifikoja veten dhe ate.
- Cmund te kesh bere ti qe po qan kaq shume?
- Do flasim me vone,un jam mire pse me shikoni sikur keni pare fanatzem me sy?-dhe kontrollova telefonin per te pare nese Xhejmsi me kishte shkruajtur ose telefonuar por jo ...
U shtriva tek divani qe kisha afer dhe perball kisha foton time dhe te Xhejmsit po e shikoja dhe mu mbushen syt me lot,asnjeher nuk ishim zen ne kte menyre,asnjeher..
- Evisen,eshte Xhejmsi jashtt! Me Alesion! - me tha Kejsi duke pare nga dritarja.
Vrapova per tek dritarja dhe po fliste me Alesion,kishte hedhur xhupin kraheve duart i kishte ne xhepat e pantallonave,dhe mesa dukej po diskutonin dicka te rendesishme se Xhejmsi dukej i nervozuar,me pa qe po shihja nga dritarja dhe ktheu syt per nje moment syt iu erren nga nervat me pas u qetesua dhe i hoqi syt duke bere sikur sme kishte pare ,mbylla perden dhe u ula duke u munduar te qetesoja veten
Qetesohu Evisen,qetesohu,qetesohu!-po i thoja vetes.
- Dil jashte qe ta takosh?- fjalet e Stejvit gjith ironi. Hapi deren dhe doli jashte.
- Xhejms?- e therriti ate. - Mund te vish pak?.
- Stejvvvv eja ketuuu! C'dreqin po be..? Dhe erdhi Xhejmsi..
- Po? -tha xhejmsi dhe nuk i ktheu fare syt nga une..- Pse me therrite?-nderkohe po qendronte tek dera.
U cova ika lart ne menyre qe mos te ndodhte ndonje sken tjeter..
- Do flasesh me Evisenen? Do i rregulloni gjerat? Nuk e di ca gjeje iu solli deri ketu,po nuk e shikoj dot ashtu. - i tha Kejsi. - Te lutem Xhejms,vetem foli.
Degjova hapat e dikujt qe po ngjiste shkallet nderkohe qe un isha shtrir.. Hapi deren duke e perplasur pas murit dhe vetem po me shikonte,dhe filloi te levizte neper dhome..
- Pse je merzitur se je ndar me mua,apo se nuk ke takuar Semin?
Leshove vetem nje "uf" dhe u ktheva nga ana tjeter e krevatit.. Ne ishim ndare ai e tha vet,zot ai sdo me fali kurr qe dikush tjeter me kishte puthur dhe ai nuk dinte gje apo qe un kisha dal ne kafe me te.
Me zbuloi jorganin qe kisha siper dhe filloi te me shikonte ne te gjithe trupin
- Kete kanatjere kishe veshur kur takove ate? Bravo.
- Ceshtja eshte e gjitha tek kanatjerja,dreqi e mori Xhejms me gjith kanatjere. - u cova per te dal nga dhoma dhe me pengoi duke e mbyll deren,dhe me ngjiti pas deres duke me pare ne sy. Leshoi nje te qeshur ironike serish u largua nga un hapi deren dhe iku..
- Xhejmss!! - therrita nderkohe qe po zbrisja shkallet me nxitim.
Ashtu sic isha hapa deren e makines se tij dhe hipa ne makinen e tij..
- Do dalesh? Nuk du me tpa me sy. Dil po te them nga makina dhe zhduku nga jeta ime.
- Xhejms,eja flasim.
- Ca te flasim? Me thuaaaj?? Sesi tputhi ai? Heh? Kto gjera vec nje zuske i ben ashtu sic ke vepru ti tani dil nga makina dhe mos mu afro me kurr.
- Si? Seriozisht e ke? Une? Zuske? Uneee?!!! Une qe tkam duruar gjith keto kohe,une qe tkam dhuru dashuri ne cdo moment t jetes tende,tkam qendru prane dhe kur mke bertitur pa arsye,tkam qendru prane dhe kur mshtrengoje krahun fort pa patur arsye,dmth une jam zuske pavarsisht se me godite pa ditur se ca ka ndodh ne te vertet? Si mendon ti? Te thosha shiko se Semi rrembeu nje puthje nga une me zor,nuk mundja sepse e dija qe ti do acaroheshe me mua do i jepje fund,dhe do ziheshe me Semin do perfundoje ne burg nese ta kam mbajtur te fshehte kte ka qen per te miren tende dhe nuk doja te humbisja,ama nese nje here te vetme un tkam lenduar tkerkoj ndjes,pavarsisht se se kam ber. Meqense po i jep fund per dikujt tjeter ,jet tlumtur! - nisa te qaja ne sy te atij.
- Domethene un nuk duhet te dija qe e dashura ime del me te tjere ne kafe? Ti nuk e di qe un e vras Semin. - bertiste ne makine. Dhe e ndezi makinen nuk e di se ku do na conte rruga...
- Xhejmsssss,nuk e dija qe gjerat do shkonin ashtu,dhe te lutem ndaloje makinen se dua te zbres,deshe ti jepje fund? Do i japim.
- Me shiko njeher ne sy,me shiko thash! Ca shikon? Ca kam perjetu nga kjo jet? Asnjeher skam dit me i ber ball dhimbjeve kam leju tme pushtonte,nuk kam as baba as nen,qe tme qendroj afer,asnjeher skam degjuar keshilla ne jeten time ,gjithmone kam luftuar i vetem me jeten,ta kam shkatarru jeten - dhe shtypi gazin dhe makina po ecte me super shpejtesi..
- po e di ta kam shkatarruar jeten,te kam bertitur kur nuk duhej te bertisja,te godita pa menduar qe po godisja njeriun e zemres,keto te gjitha sepse ashtu jam mesuar nga jeta,drogohem sepse eshte e vetmja gje qe me ben te harroj cdo gje. - e ndaloi makinen ne nje pyll.
- Une nuk dua qe dicka qe e kam timen ta ndaj me dike tjeter,dhe nuk do tfal kurr. Te dua shume me shum se veten time po do marr fund..
- Xhejms?- po e shikoja dhe lotet me rridhnin ne faqe.
- Betohem s'ishte faji im.
- Dil nga makina.
- Jemi ne mes te pyllit si do iki ne shpi?!
Ktheu makinen dhe me dergoi ne shtepi..
- Zbrit.
- Xhej...
- Mirupafshim.-me tha Xhejmsi dhe u largua..
Per nje moment me ra bota mbi kok,isha paralizuar ne te gjithe trupin,nuk doja te shkoja ne shtepi ne kete gjendje dhe dola te merrja ajer te paster ne bregdet... Gjate kohes qe po ecja,filluan te me merreshin mendte,syt po me errsoheshin avash avash,ndjeva trupin te me lehtesohesh....