Gjithmone ti.

Kapitulli 28.

Qendruam ne hotel,dhe sa te zbardhte dita do niseshim per ne qytet.
Nuk u grindem me njeri tjetrin,gjumi na zuri direkt pasi ishim te lodhur .
Na zgjoi alarmi ne oren 04:30 e mgjesit .
- Fike alarmin.-me tha Xhejmsi pergjumesh.
- Do ikim,cohemi se do na iki avioni.
- Uh,! Po!
U cuam te dy ashtu te rraskapitur,
Udhetimi zgjati rreth 2 ore .
Po mendoja sesa shum i veshtir kishte qen kjo qe na kishte ndodhur,dhe sesa shum e fort isha treguar. Gjate gjith kohes shikoja dhe admiroja pamjen magjepsese te xhejmsit gjate kohes qe ai flinte gjume.
Nuk mund ta lija kurrsesi,un nuk mund te jetoja dot pa te. Ai ishte gjithcka per mua .
Do na duhej te riktheheshim ne shkolle,e te perballeshim me " fjalet " qe do hidhnin ca grupe,e sidomos Pamela vajza qe shkonte mbrapa Xhejmsi pavarsisht se Xhejmsi nuk ja kishte var kurr.
- Do kalosh nga une me vone? - me pyeti xhejmsi duke me pare ne sy .
- Nuk e di,jam shum e lodhur.
- Te vi une nga ti dmth ?
- Xhejms,dua te rri vetem ..
I vari turinjt,me puthi ne balle dhe iku..
- Nese do kesh ndonje gje e di ti , me telefono direkt.
Mbylla deren,dhe u shtriva direkt ne divan.
Mbas disa minutash bie fort dera ne fillim u frikesova.
- Surprizeeeeeeee!!!!! - ishte Stejvi,me Kejsin dy miqt e mi me te mire. Me perqafuan dhe sndalonin se puthuri mua.
- Ju lutem,dua te marr frymm!!
- Oh zemer sa na kishe munguar!-tha kejsi duke me perqafuar saqe mu mor fryma.
- Do dalim? Eshte shum vap ketu! Si nuk te merret fryma!! - me tha stejvi duke shtyr krahun tim.
- Jo te lutem,me tha edhe xhejmsi nuk dal dot! Nuk kam nerva !
Kejsi shkoi mori xhupin tim,ma veshi dhe me nxorren te dy me zor.
- Ateher,na trego cndodhi?
- Nga tja nis nga lajmi i mir apo nga lajmi me i keq?
- He stejv nga tja nisi?
- Trishtohemi njeher mendoj un,pastaj gezohemi!
- Paolo ka aksidentuar mamin tim,dhe Paolo ka tentuar te vetvritet.
- Cfareeeeeeeeeeee???
U shtangen te dy,saqe per nje moment mendova se Kejsit ju mor fryma.
- Po tallesh ti? - dhe stejvi vazhdoi duke goditur veten.
- Jo aspak,e takuam Paolon,ai esht zgjuar eshte mire,por nuk ecen dot me ..
- Do e denoncosh?
- Jo,e fala,e ka ber pa qellim,ishte gabim,nuk duhet ta ndeshkoj..
- Shpirti im! - me tha stejvi dhe me puthi ne balle duke me pare me meshire.
- Per me teper,Xhejmsi i dinte te gjitha keto!
- Zot i madh Stejv me mbaj,do me bjer te fiket! Seriozisht!
- Po me xhejmsin cdo behet?
- Nuk e di fare,nuk ndahem dot.. ai eshte cdo gje per mua ..
- Ou po ne te dy? - tha kejsi duke shtyr stejvin dhe duke qeshur me ironi.
I putha te dy duke i shtrenguar fort .
- Sa me fat jam qe ju kam!
- Un mendoj se bere shum mire qe e fale,fundja nuk e ka ber me qellim.. cdo gje do kaloj.. mos mbaj inate .. - tha stejvi.
Pak kilometra larg nesh ishte Xhejmsi,me nje grup gocash dhe djemsh duke qeshur me te madhe saqe dallohej dhe zeri i shemtuar i Pameles.
Ajo ishte ngjitur fare me Xhejmsin,dhe i kishte hedhur njerin krah xhejmsit ne belin e tij..