Love me

Travelling around the world

Για πότε ήρθε ο Απρίλης και έφτασε ο καιρός για να πάω στην εκδρομή δεν το κατάλαβα ποτέ. Η σχολή του αγοριού της Έβελυν θα πήγαινε εκπαιδευτική εκδρομή για μία βδομάδα Ιταλία - Γαλλία - Ελβετία και θα πηγαίναμε και εμείς μαζί. Μάλιστα είχαμε συνεννοηθεί με την Έβελυν να κοιμηθούμε σπίτι της ώστε το πρωί να περάσουμε να πάρουμε το αγόρι της και να πάμε όλοι μαζί στο αεροδρόμιο. Έτσι και αλλιώς έμεναν πολύ κοντά.

Έχω ετοιμάσει την βαλίτσα και περιμένω να έρθει με τον πατέρα της να με πάρουν με το αυτοκίνητο για να πάμε σπίτι τους. Φτάνοντας, όμως, διαπιστώνω ότι δεν ήρθαν μόνο οι 2 τους. Κατέβηκαν να μιλήσουν και να χαιρετήσουν την μητέρα μου και βλέπω ότι υπάρχει και τρίτο άτομο στο αυτοκίνητο. Ήσουν εσύ! Καθόσουν στο πίσω κάθισμα από την πλευρά του οδηγού και ντρεπόσουν με αποτέλεσμα να μην βγεις να χαιρετήσεις. Φορτώσαμε τη βαλίτσα και η Έβελυν έκατσε μπροστά. Εγώ ήρθα και έκατσα πίσω δίπλα σου. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα που ήρθες!

Φτάνοντας στο σπίτι η Έβελυν ήθελε να κάνει μπάνιο. Εσύ εκείνη την ώρα αποφάσισες ότι ήταν καλύτερο να φύγεις, ώστε να μας αφήσεις να ετοιμαστούμε και να κοιμηθούμε νωρίς επειδή πετάγαμε 8 η ώρα το πρωί. Και οι δύο σου είπαμε ότι δεν χρειάζεται να φύγεις. Μπορούσες να κάτσεις να μου κάνεις παρέα όσο θα έκανε μπάνιο για να μην είμαι μόνη μου και αν δεν είχες θέμα να έμενες και όλο το βράδυ και να κοιμόσουν εκεί και το πρωί που θα φεύγαμε να πήγαινες σπίτι. Στην αρχή αρνήθηκες, αλλά φαινόταν στα μάτια σου ότι ήθελες να μείνεις, οπότε δεν δυσκολευτήκαμε πολύ να σε πείσουμε.

Όση ώρα ήταν η Έβελυν στο μπάνιο εμείς πιάσαμε την κουβέντα. Ξεκινήσαμε πάλι από τα γνωστά θέματα και μετά εγώ σε ρωτούσα κάποια πράγματα που είχα απορίες. Ένιωθα ανεξήγητα όμορφα που ήμασταν έστω και για λίγο οι δυο μας, αλλά πάντα είχα το ίδιο άγχος για το τι άλλο θα πούμε ώστε να μην σταματήσουμε να μιλάμε. Ήταν κιόλας και η πρώτη φορά που μείναμε κάπου τελείως μόνοι μας. Όσο τέλειο ήταν, τόσο πιο τρομαχτικό μου φαινόταν. Τελικά είχα τόσο άγχος για το τίποτα. Δεν σταματήσαμε να μιλάμε. Είχαμε τόσα πολλά πράγματα να πούμε και ήμουν τόσο χαρούμενη που δεν μπορούσα να σταματήσω να χαμογελάω.

Μιλήσαμε για πολλά θέματα. Μερικά ήταν και άσχετα μεταξύ τους. Απλά περνάγαμε από το ένα θέμα στο άλλο χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Μέχρι που πιάσαμε τη συζήτηση για τα παιδιά της παρέας. Εκεί άρχισες να λες ότι με είχες συμπαθήσει από την πρώτη στιγμή και κάθε φορά που σε καλούσε η Έβελυν να βγεις μαζί μας ρωτούσες αν θα είμαι εκεί γιατί ένιωθες πιο άνετα μαζί μου. Όταν η απάντηση ήταν θετική έλεγες ότι θα έρθεις, αλλιώς το σκεφτόσουν λίγο παραπάνω. Από αυτό το σημείο και μετά εγώ δεν σε παρακολουθούσα. Δεν θυμάμαι τι άλλο είπαμε. Προσπαθούσα να φαίνομαι ότι είμαι ακόμα στη συζήτηση, αλλά στην πραγματικότητα είχα παγώσει και απλά έπαιζα στο μυαλό μου αυτά που μόλις είχες πει ξανά και ξανά!