A long walk

30 2 0
                                    

Ξέρεις ότι λατρεύω τη θάλασσα. Είναι κάτι ανεξήγητο. Απλά ώντας δίπλα της ξεχνάω τα πάντα. Το καλοκαίρι μπορώ να κολυμπάω ώρες χωρίς να το καταλάβω. Χάνω την αίσθηση του χρόνου όταν είμαι κοντά της. Ξεχνιέμαι και χάνομαι στις σκέψεις μου. Το χειμώνα όμως που δεν μπορώ να κολυμπήσω μου αρκεί να είμαι κοντά της. Να περπατήσω δίπλα της και να ακούω τα κύματα να σκάνε. Να κάθομαι και απλά να την χαζεύω. Είναι ο τρόπος μου να ξεφεύγω από τα προβλήματα μου.

Μετά από δύο μέρες συναντηθήκαμε να μιλήσουμε. Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. Οπότε όσο πιο σύντομα τόσο το καλύτερο και για τους δυο μας. Να πω την αλήθεια δεν είχα προλάβει να σκεφτώ όλα αυτά που είχαν γίνει. Να τα επεξεργαστώ μέσα στο μυαλό μου και να καταλάβω τι θέλω από σένα και τι όχι. Τι θέλω για μας. Και το μυαλό μου, δυστυχώς, αρνιόταν να με αφήσει να σκεφτώ, να τα βάλω όλα σε μία τάξη και να συνειδητοποιήσω τι έγινε. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι ένιωθα μία ανεξήγητη έλξη για σένα. Ήθελα να σου μιλάω όσο περισσότερο γινόταν. Μου αρκούσε απλά να υπάρχεις στη ζωή μου. Μόνο αυτό ήξερα!

Μιλήσαμε και σου είπα ότι θα πήγαινα να περπατήσω στη Μαρίνα Φλοίσβου, στο κρυσφήγετο μου. Σου πρότεινα να πάμε μαζί για περπάτημα και δέχτηκες. Δεν σου είπα ποτέ ότι δεν έχω πάει κανέναν εκεί. Πάντα πήγαινα μόνη μου. Ήταν η κρυψώνα μου, το κάστρο μου. Πήγαινα εκεί και όλα τα προβλήματα έτσι απλά σταματούσαν να υπάρχουν με έναν τρόπο μαγικό. Μπορεί να σου ακούγεται παιδιάστικο αλλά έτσι ήταν. Επίσης δεν πήγα ποτέ ξανά από τότε που πήγαμε. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως γιατί δεν ένιωσα ποτέ ξανά την ανάγκη να πάω. Ίσως επειδή το συνδύασα μαζί σου. Ίσως επειδή μπαίνοντας στη ζωή μου δεν το χρειάστηκα ποτέ ξανά. Ακόμα και όσες φορές η παρέα μου πρότεινε να πάμε, το απέφυγα διακριτικά χωρίς να καταλάβουν κάτι.

Εκείνη τη μέρα έτυχε να είναι η κολλητή μου εκεί σε μία καφετέρια. Φτάνοντας πήγαμε τη χαιρετήσαμε και φύγαμε. Πήγαμε να περπατήσουμε οι δυο μας. Φόραγα το ίδιο φόρεμα που είχα βάλει στο πάρτυ. Ναι το έκανα επίτηδες αλλά ήταν το μόνο που ήθελα να βάλω. Για να μου θυμίζει από τη μία όλα αυτά που έγιναν εκείνο το βράδυ και από την άλλη να μην ξεχνάω το λόγο της σημερινής μας συνάντησης.

Στην αρχή περπατήσαμε αρκετά, λέγαμε διάφορα. Δεν είχαμε μπει ακόμα στην κύρια συζήτηση για την οποία είχαμε βγει. Λογικό ήταν γιατί δεν ήταν από τις πιο εύκολες συζητήσεις που έπρεπε να κάνουμε. Δεν είμαι ιδιαίτερα περήφανη για αυτό που είχε γίνει, διότι και οι δύο ξέραμε ότι είχες απατήσει την κοπέλα σου μαζί μου. Αυτή ήταν η ουσία της συνάντησης μας και το τι θα γίνει από εδώ και πέρα με μας και με τη φιλία μας.

Love meDonde viven las historias. Descúbrelo ahora