Verboden toegang

De eetzaal.

De lange bel ( zo noemde de broeder dat.) klonk luid! Het was twaalf uur! Middagpauze...

De kinderen keken verwachtingsvol naar de broeder.

" Nog eventjes iets zeggen. " zei hij " Elke week kies ik een jongen uit. Na het eten komt hij even terug naar de klas om wat op te ruimen en het bord zuiver te maken. Daarna kan hij ook gaan spelen. Voor deze eerste week kies ik Sebastiaan.

Hij keek naar de jongen. " Heb je dat begrepen? "

Sebastiaan knikte van ja. Hij was er blij om...

" En niet vergeten he ! O ja, nog iets. Iedereen die een brooddoos heeft meegebracht, mag deze,na het eten, hier in de klas in zijn boekentas komen steken. Ik ben dan nog hier. En hup nu, allemaal naar buiten,naar de eetzaal ! "

De kinderen stonden op en renden bijna de klas uit. De laatste was Sebastiaan. Hij rende niet...

In de eetzaal was het heel druk, zag Sebastiaan. Veel te druk voor hem, maar hij moest.

De jongens gingen allemaal zitten per klas. Dus de kinderen van de eerste klas zaten samen aan een heel lange tafel.

Er was ook een meester in de zaal die alleen zat, helemaal vooraan. Hij keek eens naar de kinderen. Wat een kabaal maakte ze toch,dacht hij... En dan dat schuiven van die stoelen... Vreselijk!

Hij stond op. " Kinderen,allemaal een beetje stiller zijn en eten ! " riep hij heel luid. Het resultaat was indrukwekkend,vond hij.

Plots was het heel stil en het enige wat hij hoorde was het gesmak van monden en het geluid van boterhampapier.

De kinderen aten heel snel want zij wilden gaan spelen. Op de tafels stonden papieren bekertjes maar daar bleven de kinderen vanaf...

De meester ging de tafels langs met een grote kan met water.

" Nemen jullie allemaal zo een bekertje. " zei hij heel nors. " Dan schenk ik die vol met water. Kunnen jullie drinken..."

Hij schonk ieder bekertje vol en ging terug naar zijn plaats...

Strenge meester,dachten de jongens van de eerste klas. En hij zei niet veel. Gelukkig maar...Sebastiaan was blij dat het niet hun meester was...

" Als jullie klaar zijn mogen jullie gaan spelen. " sprak hij kort. " Bekers gooien jullie in de grote emmer. "

Die emmer stond vlak bij de deur.

Enkele jongens stonden al op, gooiden hun bekers in de emmer, en weg waren zij...

De groten van de derde klas waren meestal het eerste weg. De anderen volgden een voor een...

Sebastiaan was de laatste die de zaal verliet. Hij zag de drukte op de koer en hoorde het gejoel en lawaai die de kinderen maakten. Hij kreeg het er meteen warm van en buiten was het al zo warm...

De zon stond hoog aan de hemel en bescheen de hele koer. Alleen aan de kant van het afdak was nog wat schaduw en aan de turnzaal.

Sebastiaan treuzelde niet. Hij liep vlug naar zijn klas,door de kleine gang.

De klasdeur stond open. Hij aarzelde even. Wat moest hij nu doen? Kloppen of gewoon naar binnen gaan...

De broeder zat aan zijn bureau en zag hem staan.

" Kom maar binnen " zei hij vriendelijk. " Je mag gewoon de klas binnenkomen de volgende dagen he ! "

Sebastiaan ging naar binnen. Wat moest hij nu doen...?

De broeder zag hem aarzelen. Hij stond op en liep naar de wasbak. Hij nam een doek die erop lag.

" Kijk jongen, het eerste wat je moet doen is de doek nat maken en het bord zuiver vegen. "

Hij deed het even voor.

" Je ziet daar een klein trapje staan tegen de muur. Die kun je gebruiken om het bord van boven ook proper te maken. En het volgende wat je moet doen is alle lessenaars even opruimen. De potloden en kleurtjes in het gleufje leggen. Dat is alles en dan kun je gaan spelen. Begrepen? "

Sebastiaan knikte ijverig en ging aan het werk...

Na een tijdje zei hij " Ik ben klaar meester. "

" Oke jongen,en nu naar buiten en spelen he !" lachtte de broeder.

Sebastiaan liep langzaam de klas uit,de gang door, opende de deur en stond buiten...

Hij werd bijna doof van het lawaai.

Wat zal ik nu doen, dacht hij paniekerig...