1L

4.8K 147 10
                                    

***EDITED***

"Kom Lana, we moeten gaan!" zegt Tara, we gaan samen naar Toronto. "Wacht! Ik moet nog naar de wc!" zeg ik. We wonen in Ajax en als we echt goed willen shoppen moeten we naar Toronto.

"Ben je eindelijk klaar?" zegt ze ongeduldig. Ik knik. "Nou kom dan!" We gaan met de taxi, want lopen is veel te ver.

"Eerst gaan we naar de Urban Outfitters!" roept Tara als we aankomen in het centrum van Toronto. "Zullen daarna naar de Levi's?" vraag ik. "Ja is goed,"

"Wat vindt je van deze?" Ze heeft een donkerblauwe crop-top aan met wit kant aan de mouwtjes. "Leuk, deze is veel leuker dan de vorige," zeg ik. Ik haat crop-tops.

Ik ben mijn hele leven echt best wel heel erg een sprietje geweest, en ben nooit echt trots op mijn lichaam. Daaraan tegen zou Tara een moord doen voor mijn lichaam. Ze komt snel aan en moet dus heel erg op de lijn passen. Om haar te helpen sporten en lijnen we samen.

"Pas jij hem ook eens aan? Hij staat je vast super!" roept Tara. "Neehee! Je weet toch dat ik niet van crop-tops houd," mompel ik.

Tara heeft gereserveerd bij een mooi restaurant en daar gaan we heen. "Moet je al die meisjes voor de deur zien staan!" zegt Tara ineens. Als ik op kijk staan er inderdaad iets van 10 meisjes. Ze hebben allemaal hun telefoon in hun hand en maken video's en foto's van iets wat binnen is. Wat zou er binnen zijn?

"We laten alleen reservaties binnen, geen fans, sorry meiden," zegt de restaurant medewerker. "We hebben gereserveerd en zijn geen fans denk ik," zegt Tara bijdehand. De portier verontschuldigd zich en laat ons naar binnen.

"Dit is jullie tafel, hier is het menu. Kan ik jullie jassen aannemen?" Vraagt hij. "Nee, ik houd mijne liever," zeg ik. "Ja ik ook," zegt Tara. "Oké is goed," de portier loopt weer terug naar de deur.

"Wie zou de beroemdheid zijn?" vraagt Tara, terwijl ze met haar hoofd knikt naar een tafel die achter ons staat. "Hoe weet je nou dat daar de 'beroemdheid' zit?" vraag ik. "Nou, ze filmen ze steeds," zegt ze simpel terug. "Ik denk die met die roodachtige haren," vervolgt ze. "Ja ik ook," mompel ik.

"Ik ga even naar de wc," zeg ik na het voorgerecht, "is goed," als ik naar de wc loop valt mijn telefoon bijna uit mijn zak dus ik duik snel naar voren om hem nog te pakken, maar doordat ik een stoot van achter krijg pak ik hem net niet. Fuck.

Ik zie het al. Scherm weer stuk. Ik kijk om om te zien wie tegen me aan stootte. Het is een jongen van die tafel.

"Sorry!" Zegt hij en hij geeft me een hand om op te staan. "Het geeft niks," mompel ik. "Het geeft wel, je telefoon is stuk," zegt hij. "Ach, die kan weer gemaakt worden, toch?" Zeg ik bijdehand. Ik ben nooit bijdehand. En al helemaal niet tegen onbekende jongens.

"Ja dat klopt, laat mij het betalen, de reparatie," zegt hij. Ik heb er echt geen zin in om er een probleem van te maken, mijn vader heeft geld genoeg.

"Nee, dat hoeft niet. Het was mijn schuld," zeg ik. "Oké dan, sorry hè!" zegt hij en hij loopt door naar de wc. Ik loop achter hem aan, want ik moet ook naar de wc.

Tijdens het lopen kijkt hij om en zegt: "Achtervolg je me?" Ik moet lachen. "Nee, ik moet ook naar de wc," en ik loop het meiden toilet in.

"Mogen we de rekening alstublieft?" Zegt Tara. "Ik betaal dit keer," zegt Tara. Ik vind het prima. Tara valt niet om te praten. Nooit met iets valt ze om te praten.

Als we weg gaan zwaait de jongen lachend naar me. Maar ik ben al midden tussen al die fans. De groep is alleen maar groter geworden..

I don't even know your name [sm]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu