Liefde is de nieuwe haat.

Deel5❤

Perspectief van Naour;
'Sorry!' Echt waar ik geloofden in hem, alles leek zo waar... Ik dacht dat hij het beste wou voor mij.
'Maakt niks uit. Antwoorde Imran'
'Maar Naour onthoud ik hou van jou met heel m'n hart, en het is onmogelijk om zonder jou te zijn en te leven!'
Ik heb een keuze gemaakt en kom je deze vrijdag hand vragen!
Ik keek vol tranen in me ogen naar Imran.
'Ga ik trouwen?'
'Jaa glimlachte hij prachtig'
Ik sprong op hem en gaf hem een knuffel
Ondertussen kwam Asmaa aanlopen om ons op te halen
'Wat, IMRAN HARTJE NAOUR!'
'Asmaa ssssttt, jij hebt dit nooit gezien!'
'Leg mij uit wat hier gaande is?
'Imran en ik hebben al een tijdje lang een relatie, we hadden hiernet een korte ruzie, en Imran en ik gaan dus trouwen Inshallah!
'Ik ben sws uitgenodigd!'
'Jaa tuurlijk antwoordde Imran en ik!'
We liepen met z'n drieën het lokaal in. 'Hebben jullie het opgelost vroeg mevrouw van Dijk'
'Jaa!'
En zo ging de les weer verder...... de bel ging en iedereen stroomde het lokaal uit!
'Naour, hoe ga je naar huis?' 'Ik denk met tram of bus.' Kom ik breng je wel!' Euhmm En Asmaa en Noussaiba dan? Hun mogen mee!
We stapte de auto en hij bracht eerst Asmaa en Noussaiba naar huis. 'Ik wou uitstappen, maar Imran greep aan me arm. Hij gaf me nog snel een kus. Met een glimlach stapte ik uit de auto.

Ik deed de sleutels in de voordeur en ging naar binnen. 'ik ben thuis! schreeuwde ik' Niemand antwoordde dus er was niemand thuis. Ik plofte op de bank en ging op me telefoon! Er werd aangeklopt op de deur en zag een oude buurjongen Abdessatar. Hij greep me bij me arm en sleurdde me mee! Hij deed een doekje voor me mond en ik zag al gauw Zwart!

Ik werd wakker en zag dat ik vastgebonden was aan een bed. Mn handen zaten vast en ik kan alleen me voeten bewegen. Hallo! Haal me hier uit Abbdesatar !! Plotseling werd de deur open gemaakt. 'Haal me hier uit!' 'Wat denk jij, je broers hebben me leven zuur gemaakt! En ik had gezegd dat hij zou boeten! 'Moet ik hier persee van lijden, wat heb ik je ooit misdaan!' Ik huilde alles uit. 'Je blijft hier nog voorlopig, en hij sloeg de deur dicht! ik zuugde en viel al gauw in slaap!

Ik werd wakker door abdesatar, ik laat je handen los en doe de deur opslot, Hij liet me los en ik kreunde van de steek in mijn armen. Hij deed de deur opslot en ik liep de kamer rond, er was ook een badkamer. Ik keek rond en zag een klein raampje, Ik kom hier nooit uit, maar ik ga het proberen. Niet nu maar het gaat gebeuren. Ik keek in de spiegel en zag hij mijn hoofd, ik keek op de klok en het was al 7 uur sochtends. Mn moeder zou vast heel bezorgd zijn en hoe zou imran reageren als ik niet op school kom. Ik ploftte op bed en Abdessatar kwam binnen. Ik heb een voorwaarde, Als ik je laat gaan en je nooit meer iets kwaad doe dan vermoord ik een van je familie leden WAT! ,Maar als ik met jou trouw en gelukkig word dan laat ik je familie met rust, en ow ja je gaat Imran vertellen over ons! Hij gaf zijn telefoon,'Bel Imran!' Ik toetste zijn nummer in en hij nam direct op:

Hallo, met wie spreek ik? Met Naour, 'Naour waarom ben je niet op school.' Ik wil niet meer trouwen met jou maar met Abdessatar. WAT WAT IS ER AAN DE HAND! Sorry!

Ik hangde gelijk op

Dit is dus wat jij wit he, Blij?