It Began With A Bet

4.Bölüm

Baekhyun ertesi gün okulda dolabının önünde duruyor, her sabah yaptığını yapıyordu.Bugün durmadan esnemesi dışında her şey aynıydı.Geçen gece uykusuz geceler tarihinin en kötü uykusuz gecesiydi.Gözlerini kapattığı anda alarmının çaldığına yemin edebilirdi ve bu onun uyumayı arzuladığı ve gerçekten istediği konusunda kendi kendine yakınmasına sebep olmuştu.

Tabi bu neden uyumadığını hatırlayana kadar sürmüştü.Chanyeol yüzündendi.Hala Chanyeol'un aslında mmm erkek arkadaşı olduğu gerçeğine alışmaya çalışıyordu.Kendini birinin erkek arkadaşı demeye kendini bir türlü ikna edemiyordu.Bu ona çok yabancı ve saçma geliyordu.

Baekhyun'un ağzı uzun bir esneme sırasında tekrardan kocaman açılmış ve alnını kapalı dolabının kapağına yaslamıştı.

"Yatakta değilsin,biliyorsun değil mi?"

Baekhyun yanında duran Chanyeol'u görmek için dolabından çekildi.Utanç içinde kızardı,kesinlikle Chanyeol'un onu bu şekilde görmesini istemezdi.Hiçbir şey söylemedi,ne söyleyeceğini bilmiyordu.

"Günaydın." Chanyeol gülümsedi,Oh tanrım,sabah güneşinden daha güzel ve daha parlaktı.

"Günaydın." Baekhyun da kendi gülümsemesiyle yanıtladı.Kesinlikle iyi bir sabahtı.

Chanyeol ne yaptığını bilmiyordu,aklı karışıktı ve kendini kontrol edemiyordu.Bunun sadece bir iddia olduğunu biliyordu ve yalnızca bir hafta sürecekti ve Baekhyun'u görmeye gelmesi tamamen gereksizdi.

"Evet,neden dolabında uyuyorsun?"

"Uyumuyordum,dinleniyordum." Baekhyun mırıldandı.

"Neden yorgunsun?" Chanyeol kaşlarını çattı.

"B-bilmiyorum." Bakışlarını Chanyeol'un bakışlarından ayırdığında bir grup öğrencinin onlara baktığını görmüştü.Bundan hoşlanmamıştı.Her ne kadar Chanyeol kimsenin Baekhyun'a dokunmayacağını kesinleştirmiş olsa bile,Baekhyun hala ilginin üzerinden olmasından hoşlanmıyordu.Ve doğruyu söylemek gerekirse,biraz Chanyeol'un sıkı takipçilerinin saldırısına uğramaktan çekiniyrdu.

"Derse gitmem gerek." Baekhyun söyledi ve ince parmağıyla sınıfına giden yolu gösterdi."Geç kalacağım."

Chanyeol havada duran parmağa bakmakla yetindi.Lanet olsun,parmakları mükemmeldi ve gözlerini onlardan ayıramıyordu.Chanyeol zihnen kendini yumrukladı ve sonra yavaşça Baekhyun'a kafasını salladı.

"Tamam o zaman,ben de gidiyorum." dedi ve bir saniye bekledikten sonra gitmek için arkasını döndü.Geri döndü ve Baekhyunu uzaklaşırken gördü,yalnızda birkaç adım ötesindeydi.

"Baekhyun." Adı geçen çocuk büyümüş gözlerle Chanyeola bakmak için kafasını çevirdi.Hafifçe kaşlarını çatmıştı.

Chanyeol'un kalbi teklemişti ama bunu görmezden gelmeye çalıştı tekrardan."Öğle yemeğinde görüşürüz,tamam mı?"

"T-tamam.."Bakhyun'un dudakları hafifçe,küçük,çekingen bir gülümseme şeklinde kıvrıldı.Chanyeol karşılık olarak sırıttı ve kızarmış bir Baekhyunu arkasında bırakarak,oradan ayrıldı.Baekhyun başını eğdi böylelikle sınıfa giderken kimse onun kızarmış yüzünü göremeyecekti.

***

Chanyeol yemeğini aldı.Gerçekten aç değildi hatta belki de hiç aç değildi.Ama eğer yemek yemeyi atlarsa,okulun son saatlerinde açlıktan öleceğini çok iyi biliyordu.Arkadaşlarının her zamanki gibi şakalaşmalarını ve sohbetlerini dinlerken sessiz kaldı.Chanyeol'un gözleri yemekhanenin girişiyle yemeği arasında gidip geliyordu.