Mijn Eerste Zomerliefde

Hoofdstuk 5

Als ik buiten ben zie ik hem meteen staan. 'Hoe weet jij dat dit mijn vakantiehuisje is?', vraag ik meteen. "Ik zag je binnengaan.", antwoord hij daarop. 'Ben je me gevolgd?' Waarop hij snel zegt: "Nee, zo ben ik niet. Ons vakantiehuisje is hier vlak naast." Dus Lukas is mijn buurjongen. Eigenlijk. 'Aah zo.', antwoord ik. 'Hé.', zeg ik hem, 'Ik moet stoppen met sms'en. Het kost me echt veel geld in het buitenland.' "Daar heb je gelijk in.", zegt hij al denkend. "Blijf hier even wachten.", zegt hij terwijl hij het huis naast het onze inloopt.

Nog geen minuut later is hij al terug. Met 2 walkietalkies in zijn handen. Hij heeft me er 1. Ik leg hem aan en voor ik nog iets kan zeggen hoor ik mijn vader roepen: 'Jana, kom onmiddellijk naar binnen.' Ik kijk Lukas met een verontschuldigde blik aan en hij zegt: "Geeft niet, ga maar." Terwijl hij naar me glimlacht.

Met de walkietalkie in m'n hand loop ik naar binnen. 'Wat is er papa?', vraag ik hem. "In het vervolg als je naar buiten gaat zeg je dat tegen ons, we waren ongerust.", zegt hij terwijl hij met zijn vinger wijst naar mama en hijzelf. 'Het spijt me, ik zal het in het vervolg zeggen.' Als ik door de voordeur naar buiten kijk, zie ik dat Lukas is verdwenen.

Ik loop naar boven, naar mijn kamer en kijk door mijn raam. 'Hallo, test, test, Jana?' De walkietalkie doet het. Nu kunnen we met elkaar praten zonder dat we ervoor moeten betalen. "Hey", zeg ik. 'Yes, het werkt. Ik heb een vraagje, kun je door jouw raam ons huisje zien?' - "Jep" - 'Zie je mij?' Door mijn raam zie ik Lukas door zijn raam naar me zwaaien. "Ja, ik zie je!" -  'Haha, dit is mijn kamer.' - "Dit is de mijne." - 'Ik heb een idee hoe we elkaar snel beter kunnen leren kennen.' - "Wil je me dan beter leren kennen?" - 'Heel erg graag zelfs.' Nu voel ik 100 vlinders rondfladderen in mijn buik.

'Acteurs?' - "Brad Pitt, Robert Pattinson en Ansel Elgort." - 'Johnny Depp' - "Actrices?" - ' Jennifer Aniston ' - "Shailene Woodley en Angelina Jolie. " - 'Liedje?' - "Thinking out loud, van Ed Sheeran." - 'Summer, van Calvin Harris.' -... En zo gingen we nog wel een tijdje door.

Toen ik uiteindelijk op m'n horloge keek zag ik dat het al 01:23 was. "Ik denk dat ik maar moet gaan slapen." - 'Nee, wacht. Nog 2 vraagjes.' - "Goed" - 'Heb je broers of zussen?' - "Ja, 1 broer, Simon, 17. Jij?" - '1 zus, Eveline, 17. En 1 broer, Maxim, 7.' - "Ah, en je tweede vraag? " - 'Welke sporten doe je graag?'

Deze vraag had ik liever niet beantwoord. Ik ben totaal niet sportief. En aan zijn gespierd lijf te zien, is hij dat duidelijk wel. "Eigenlijk moet ik toegeven dat ik totaal niet sportief ben. Ik vind zwemmen, badminton en volleybal wel leuk, maar daarmee zeg ik niet dat ik dat goed kan." - 'Haha, ik ben ook niet de sportiefste hoor. Ik tennis. Maar dat is dan ook alles. Ik kan bijvoorbeeld niets van voetbal.' - "Tennis vond ik ook leuk, ik heb het vroeger een paar keer gespeeld, maar ik ben alles vergeten." - 'Zou je het graag nog eens opnieuw spelen?'

Ik aarzel. "..Ja, maar ik bak er vast niets meer van." - 'Ik leer je het wel. Morgen? 9u?' - "Oké, maar dan moet je me wel wakkerroepen, ik ben nogal een lange slaper." - 'Afgesproken. Tot morgen.' - "Tot morgen" - 'Tot morgen', zegt hij dromerig. Ik leg de walkietalkie neer, en kruip in m'n bed. Ik ben echt moe. Maar ik verlang zo erg om hem morgen opnieuw te zien. Ik zal wel nog een paar uurtjes wakker liggen.