Mijn Eerste Zomerliefde

Hoofdstuk 9

De volgende morgen word ik rond 10 uur wakker. Ik wandel naar beneden en eet op mijn gemakje 2 boterhammen met choco. Als ik klaar ben ga ik naar boven, was ik me en doe ik een doodgewone lichtroze bikini aan, met daarboven een licht jeansshortje. Mijn haar doe ik in een slordig knotje. Ik ben nog moe.

Vannacht heb ik niet zo goed geslapen, ik heb heel de tijd liggen denken aan die fantastische dag die ik gisteren heb gehad met Lukas. Ik ga terug naar beneden en wandel naar buiten. Het is prachtig weer. 'Wat doen we vandaag?', vraag ik aan mijn papa als hij ook buitenkomt. Waarop hij antwoordt: "Wat wij vandaag doen weet ik nog niet, maar wat jij vandaag doet staat daar op je te wachten.", hij glimlacht naar me terwijl hij met zijn vinger naar het huis van Lukas wijst.

En voor het hek van zijn vakantiehuisje zie ik Lukas staan in een zwemshort met daarboven een witte T-shirt. Ik kijk m'n vader vragend aan. "Vanochtend toen je moeder en ik zaten te ontbijten kwam hij vragen of hij je voor een dagje mocht lenen. En nadat we hem volledig uitgevraagd hadden hebben we toegegeven.", zegt m'n vader me.

Ik kijk hem verwonderd aan. 'Dus als ik het goed begrijp ga ik vandaag met Lukas mee?', vraag ik."Euh, ja. Ben je daar niet blij mee? Ik dacht dat je goed overeen kwam met die jongen?" 'Natuurlijk ben ik er blij mee. Bedankt papa!', zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. 'Hij is een vriendelijke jongen. Vooral je moeder is helemaal weg van hem. Veel plezier!', zegt hij me. Ik zeg hem nog een laatste keer dankjewel, geef hem nog een knuffel en wandel naar de plek waar Lukas staat.

Ik zie vandaag zo zitten. Het verwonderd me dat mijn ouders zomaar toelaten dat ik een hele dag doorbreng met een jongen die ik nog maar 2 dagen ken. Hij heeft vast zijn charmes naar boven gehaald.

'Goedemorgen schoonheid, lekker geslapen?', vraagt Lukas. "Kon wel beter.", zeg ik. "Wat wil je allemaal met me gaan doen vandaag?", vraag ik hem. 'Ik wil je eerst graag iets laten zien.'

Ik wandel met hem mee. Het is niet zo ver. Eerst wandelen we langs de het tennisveld, die ziet er behoorlijk verlaten uit. Daarna langs het zwembad en dan voorbij de bar. Ik heb echt geen idee waar we naartoe gaan.

Plots komen we bij een doodlopende straat. We wandelen helemaal naar het einde. Daar staat een struik. Eerst zie ik het niet, maar Lukas doet de struiken aan de kant en ik zie nu dat er tussen de struiken een stenen paadje loopt. We wandelen op het pad. Als het pad eindigt komen we op een prachtige plek.

Het zand is zo wit als sneeuw, de zee is helderblauw, de palmbomen hebben een perfecte vorm. Het stukje strand wordt afgesloten door grote stenen. Het lijkt wel alsof er op deze plek nog nooit eerder iemand is geweest.

Ik ontwaak uit mijn droom wanneer Lukas iets zegt. 'En? Wat vind je ervan?' Het enige wat ik kan uitbrengen is: "P..pra..prachtig!" Hij grinnikt. 'Ik ben blij dat je het mooi vind.'