My Husband Is A MAFIA BOSS

Xx Chapter Twenty-four xX

Hey guys! Keke, please don't forget to..

Vote
Comment; or to
Share this story..

Madaming thanks sa inyo guys! Haha!

×××♠♠♠×××

Xx Kiersten's P.O.V xX

"Oh. Kiersten?"

Napatingin ako sa isang sulok at may nakita akong hindi kilalang lalaki.

"S-Sino ka?" Takot na tanong ko.

I heard him chuckle and I don't know why pero medyo gumaan yung pakiramdam ko.

"Don't be afraid, I won't hurt you. I just want to talk to somebody since I've been here since.. When was that again? Pfft! I can't quite remember." Sabi niya and natakot ako sa kanya ng konti, konti lang naman.

"N-Nasaan ba tayo? B-Ba't and d-dilim?" Takang tanong ko sa kanya.

And once again he chuckled, "nakatira ka dito pero hindi mo alam ang parte ng bahay niyo ng fiancé mo?" Sabi niya.

Kinunotan ko siya ng noo. "What do you mean na parte ng bahay? Hindi ko alam ang lugar na 'to, ano nga ba 'to?" Tanong ko.

Masyadong pre-occupied yung isip ko kakaisip sa nangyayari kanina kaya hindi ko alam kung saang lupalop ako dinala ni Sky.

"Haha! This is their hideout, dito nila ginagawa yung mga dapat nilang gawin." Lalong kumunot yung noo ko sa sinabi nung lalaki.

"W-What? Ano ba talaga ibig mong sabihin!?" Inis na sabi ko.

BOOOOM!

"KYAAH!" Tili ko ng dahil sa pagsabog na naganap sa labas.

"Kung hindi mo alam at hindi pa nila sinasabi sayo, mas lalong wala akong karaparatan baka mas lalo pang mabawasan ang oras ko dito sa mundo." Sabi niya at nangilabot naman ako sa hindi ko malaman na dahilan pero hindi ko iyon pinansin.

"Start talking, akong bahala sayo. K-Kung may gawin man sila Sky sayo, I-I'll be there to protect you. I-I promise." Sabi ko na medyo nauutal-utal pa.

He looked at me for a second before sighing, I guess his giving up.

"As much as I want to tell you but I can't, I don't want to ruin your almost perfect relationship with your fiancé. I can see that your happy with him and.. I don't want to be the cause of ruining it. I'm happy seeing you smile." Sincere na sabi niya.

I don't know why pero bigla akong umiyak, something about him makes me feel very close to him. Its like I've been longing to see this person infront of me.

"C-Can I know your name?" Tanong ko. I don't why pero he seemed shock sa tanong ko.

He smiled at me, "I'm Jackson, Carl Jackson." Sabi niya while looking at me.

I don't know pero kahit na madilim dito sa loob ng kwarto na 'to, nakita ko sa mata niya ang tatlong emosyon.

Saya, lungkot at.. emosyon na hindi ko maintindihan.