The Secret Feelings of the Campus Nerd [On Going]

Chapter 3: The Performer

CHAPTER 3: THE PERFORMER

Grace' POV:

Part-time job ko ang pagiging isang performer. Alam niyo na, para narin may maitulong ako kay kuya para sa pang araw-araw na gastusin naming magkakapatid. Minsan naiisip ko na, kumusta na kaya si mama. Masaya kaya siya ngayon kahit wala kami sa tabi niya? Na kaya niyang ipagpalit ang sarili niyang mga anak para LANG sa kanyang trabaho? Kung sabagay yun ang gusto niya eh. Sino ba naman kaming mga anak niya sa kanya? Isang sagabal lamang sa napakaganda at napakaimportante niyang trabaho.
Pssh.

"Huy bunso, anong ine-emo emo mo jan? May problema ka siguro noh? Share mo naman samin oh, baka may maitulong pa kami jan." Cute na pagkasabi ni kuya Zach.
"Oo nga naman bunso, may nanakit ba sa prinsesa namin? Sabihin mo, upakan na namin." Dugtong naman ni kuya Anderson. Talaga tong mga kuyas kong toh, napaka OA. Pero super thankful ako kasi nagkaroon ako ng pangalawang kuyas.

"Ano ba naman kayo mga kuys. Nagpapahangin lang ako, kung ano ano nanaman iniisip niyo." I said it with a big smile formed on my lips. "Sure? Baka naman kasi iniisip mo yung manliligaw mo." Kuya Zach joked.
"Hala si kuya, ni isa wala man lang akong manliligaw." I refused.
"Hintayin mo bunso, malapit na, na traffic lang." Ate Crissy said. Yes, si ate Crissy ang nagsabi. Yung miss na miss ko nang kakulitan.

"Ate Crissy!" I shouted and hugged her super dupper tight. "Kumusta ka na ate, di ka man lang nagtetext. Kadaya mo naman." I smirked. Saka hinampas siya sa balikat gamit ang kamay ko. "Ahm, sorry na bunso." Sabay pa cute. Ang cute cute talaga ni ate Crissy. "Ok. Ok. Di ako nakaligtas sa pagpapacute mo ha." I laughed. "Expert ata toh." She joked.

"Oh tama na yan, bunso hinihintay ka na sa loob. Its your turn to shine." Saway samin ni kuya Anderson. Panira ng moment talaga. Sinusulit ko pa si ate Crissy eh. Kasi malamang bukas, wala nanaman siya. "Sige po kuys susunod na ho." I response saka sumimangot ulit.

"Oh, don't be sad na Acey, pasok ka na at hinihintay ka na ng mga fans mo." Sabay kurot ni ate Crissy sa pisngi ko. Acey ang tawag sakin ni ate Crissy, trip niya eh. Nakuha niya daw sa second name ko. GRACE tas dinagdagan niya lang ng Y. And the out come is. Charan! ACEY. Ewan ko diyan, dami dami kasing alam.

"Sige ate una na ko." Sabay kaway kay ate Crissy. "Sige my dear Acey, susunod ako." Kumaway ako ulit saka nagsimulang maglakad papasok sa building.

Andito na ako ngayon sa stage. At di hamak na suot suot ko ang napaka eleganteng dress na pinili mismo ni ate Crissy. And as usual, dinudumog nanaman ako ng mapangpuring mga sigaw ng mga audience. Akalain mo, madami rin pala akong school mates dito.

"Go Aceyyyyyyy!!!"

"Ang ganda mo talaga!"

"Your so gorgeous!"

"So adorable"

"Go Acey, I love you!"

"Acey babe! Go! Go! Go!"

"Ms. Acey! I'm your number one fan!"

Lalo namang akong nagkaroon ng lakas ng loob ng marinig ko ang mga sigaw nila. How I wish that in every single day of my life, I can feel this kinda feelings that they accept me no matter what, that they love me because this is me, this is Cassandra Grace Vegera.

Dahan dahan kong ipinikit ang aking mga mata at sinimulang patugtugin ang aking gitara at sabay kumanta.

ACCIDENTALLY FELL IN LOVE.
By counting crows.

So she said what's the problem baby
What's the problem I don't know
Well maybe I'm in love (love)
Think about it every time
I think about it
Can't stop thinking 'bout it