Büyük bi bilinmezliğin içine çekiliyorum evet bunu hissediyorum içim sıkılıyo heryer bana dar geliyo insanlar güvenim kalmadı okadar güvenimi kırdılar ki artık kime inanıp inanmayacağım bilmiyorum
Neden ben diyorum neden insanlar bana ihanet ediyo diye düşünüyorum evet şöyle bi düşünüyorum birilerini üzüp kiriyomuyum birilerini incitimi
Olmuyo düşünüyorum yok insanların güvenini kırmadım güvenlerini incitmedim .
Peki neden ben diye düşünüyorum
Neden ben ?
Bu soruyu kaçkere sordum kendimi bilmiyorum defalarca olduğunu hatırlıyorum
Odalar üzerime üzerime geliyo Canım sıkılıyo peki neden
Yalnızlıkmı hayır beni bi odaya bıraksanız tek başıma yaşarım insanlara gerek yok heleki beni kırıp incitenler asla
Eğer beni üzülecekseniz yanlız bırakın yanlız öleyim yeterki güvenimi kırmayın
Neden diyorum ya neden bu dünyada kötü insanlar var neden sadece iyi insanlar olsaydı ne olurdu
Şöyle kendime bakıyorum ben çok iyi bir insanmiyim
Hayri çok mükemmel birisi değilim
Ama bi insanı bile isdiye
Asla kırmam ağzımdan cikicak kelimeyi kırk defa düşünürüm
Peki neden beni üzüp yada uzmemelerini umursamadan ağzına gelini sayıyorlar işte bunu hiç birzaman anlamiycam.......
