Edebi Sevgi

KOZCUOĞLU OLMAK

Deniz-asıl kızımız - sabahın ilk ışıklarıyla uyanır . Babasına görünmeden çıkmak ister çünkü yakalanırsa babası yine sorgu sual ve tehditlere başlayacaktır . Deniz her ne kadar babasını sevsede babasının tehditlerinden sıkılmıştır. Zengin bir şekilde lüks bir yalıda büyüyen Deniz hayatından çok da memnun değildir .. 

Pjamalarını çıkartıp elbise giyer ve çok az bir makyajla odadan çıkar . Ayakkabılarını giymeden merdivenlerden parmak uçlarıyla iner ..Yine de babası Mert Kozcuoğlu ' na yakalanmıştır . Babası :

-Deniz , yenilen pehlivan güreşe doymaz dedikleri cidden doğruymuş . O kadar yakalanmana rağmen hala devam ediyorsun . (Sesini sertleştirerek ) Nereye Deniz ?!

-Sana da günaydın baba ! Bir işim var , çıkmam gerekiyor ! 

-Bir KOZCUOĞLU'nun mecburiyetleri olamaz Deniz !

Mert K. hizmetliye çağırır :

-Emine Hanım ! Deniz ' e kahvaltı lütfen 

Deniz oflar , gözlerini babasına karşı karartır . Mert Deniz ' e yaklaşır ve yanağını okşayarak :

-Şeker portakalım , benden gizli bir şeyin olmamalı değil mi ? Benim her şeyim senin için . Sen KOZCUOOĞLU'sun . Sen Mert Kozcuoğlu 'nun kızısın . Hadi baba kız büyük annene bakalım mı ?

Deniz'in büyük annesi yaklaşık 26 senedir derin bir uykudadır . Deniz ise 22 yaşındadır.  Ve bu kadın Mert Kozcuoğlu ' nu daha çok küçükken terk etmiştir . Deniz baba şefkati görse de babasına kendini hiçbir zaman çok yakın hissetmemiştir . Hatta üvey olduğunu bile düşünmüştür . Babası onun saçını hiç taramamış , ona oyuncak bir bebek almamıştır . Onu sadece KOZCUOĞLU olduğu konusunda sürekli olarak bilgilendirmiş ve ona göre davranması gerektiğini söylemiştir .

Deniz babasının bu teklifi üzerine kafasını sallar . Mert kızının elini tutar . Genç bir babadır . Eşini erken kaybetmesiyle Deniz ' e sığınmıştır aslında . Olay bu kadar basit değildir ... Mert'in Deniz'den sakladığı bir şey vardır ..

Büyük annenin odasının kapısını açarlar . Mert annesine doğru yaklaşır :

-Günaydın anne ! Bak yine senin uyanmadığın bir sabah ! Yanımda şeker portakalım ..

Deniz büyük annesine yaklaşarak ve babasına dönerek :

-Baba , hani anlatırdın ya biz annemle saklambaç oynarken büyük annem parmağını oynatmıştı . Şimdi niye oynatmıyor , bak burdayım . O da terk ediyor beni .. Büyük anne kalk lütfen ..

Mert Deniz ' e doğru baktı :

-Seni kimse terk etmedi şeker portakalım , hadi kahvaltı hazır çıkalım ..

Mert ve Deniz odadan çıkarak kahvaltı masasına doğru ilerlerler . Mert Deniz 'in sandalyesini çeker ve otururlar. Mert Deniz ' e sert bir şekilde bakmaya devam eder . Deniz kendi içinde yine bir çatışmaya düşer . Babasının bazen sert bir şekilde bakmasının nedenini merak eder ve bir anda :

-Bana niye sert sert bakıyorsun ?

-Hayır bakmıyorum Deniz ..

-Bakıyorsun baba , benden sakladığın bir şey yok değil mi ?

Mert bu soru karşısında gözlerinde bir buğulanmayla içinde bir şeylerin koptuğunu hisseder  . İçinden '' Gerçeği asla bilmeyeceksin miniğim , şeker portakalım . '' 

-Hayır Deniz . Senden bir şey saklar mıyım ? Sen benim her şeyimsin ..

Deniz yumuşamıştı . Babasına sevgiyle baktı . Bunu kendini bildiğinden beri yapıyordu . Babasına sevgiyle bakarak babasını sevmeye uğraşıyordu .. 

-Baba gerçekten çıkmam lazım . Sınavım var . 

-Tamam ben  bırakırım seni ! (Sesini yükseltir )

-Tamam baba çantamı alıp geliyorum lütfen hızlı !

Deniz çantasını almaya yukarı çıkar . Aslında sadece okula gitmeyecektir. Babası yasaklasa da teyzesini görmek istiyordur ve onun yanına uğrayacaktır . Babasının teyzesiyle olan bu anlaşmazlığın nedenini de bilmiyordu . Öğrenmeyi denese de babasının ağzından tek bir laf bile alamamıştı . Çantasını alıp aşağı indi . Arabaya geçti . Babası da arabaya yaklaştı ,ona şoför koltuğundan inmesini ve yana geçmesini söyledi . Deniz yana geçti , yine sessiz bir araba yolculuğundan sonra kendi sahibi oldukları KOZCUOĞLU ÜNİVERSİTESİ ' nin önünde durdular . Herkes Deniz ' e ve babasına bakakalmıştı . Deniz bundan hoşlanmıyordu . Herkes Deniz 'e ikoncan olduğunu düşünerek bakıyordu . Mert de arabadan indi , etrafa bakındı ve Denizi öperek oradan uzaklaştı .