Aynı yerdeyim, seni bulduğum yer...
Tebessüm etti bana orada olan hayalin.
Deli gibi baktın bana "bırakma beni" dedin.
Haykırmak istedim seni "Nefesimin bittiği yerde ol" diye...
Lakin hepsi bir hayalden ibaretti, beni çoktan öldürmüştün.
Kendi ölümün enkazını bile ben kaldırdım...
Büyük hayaller kurmamaya yemin ettim. Benim en büyük hayalim sendin.
Sen, ben ve senden olan çocuklarımız... İlk seni kaybettim sonra kendimi ve çocuklarımızı.
Mutlu ol diyorlar bana...
Sen söyle en büyük hayalini kaybettiğin zaman nasıl mutlu olabilirsin ki?
Bende öyleyim işte.
Soğuk...
Dalgın...
Ve kırık...
Hepsini tek tek anlatmaya gücüm yok. Anlatsam gözlerim haykırır, anlatmazsam sessizliğim...
