I'm Sorry Joon |namjin| |ksj+knj|

Just go

"Günaydın..." dedi Namjoon keyifsizce.Günlerdir Jaehwan buradaydı ve ikiside ona çöpmüş gibi davranıyordu.

İkiside ona sadece ters ters bakmıştı.Her zamanki gibi.

"Jinnie,bugün bir yerlere gidelim mi?" dedi Jaehwan nispet yaparcasına.Namjoon'u kıskandırmak için yaptığı her halinden belliydi.

"Gideriz gitmesinede...Halletmemiz gereken bir iş yokmu?" dedi sevdiği ona göz kırparak.

Namjoon'un tüyleri diken diken olmuştu.Sevdiğine birinin dokunmasını düşününce çok kötü oluyordu.

"İstediğimi yapmazsan bunu unut." Bunu derken göz ucuyla Namjoon'u gösterdi.

Namjoon ne demek istediğini anlamıştı.Anlaşılan sevdiği ile son günüydü.Gözleri dolunca ağladığını kimsenin görmemesi için odasına gitti.

Yatağa yattı ve sessizce ağladı sadece.Sessizdi fakat çok ağlamıştı.Öyleki yastık sırılsıklam olmuştu.

Sevdiği insanla mutlu olanlara çok imreniyordu.Fakat o bu kadar şanslı değildi.

Belkide tüm benliğini verirdi.Sevdiği insan ile normal bir hayat yaşamak için.Onun elini tutabilmek için.Ona bakarak uyuyup,onunla uyanmak için.Onun ile el ele dolaşmak için.Fakat Jin'in kalbinde Namjoon'a yer yoktu.

Aniden kapı açıldı.Kokusundan tanımıştı sevdiğini geldiğini.

"Eşyalarını topla." dedi keskin bir tonla.

"Jin-"

"Eşyalarını.Topla."

"Peki neden Jin? Neden beni sevmedin? Neden bana bir şans tanımadın? Çok zor değildiki bu.Bak bana.Yıllardır savaşabiliyorum.Peki sen? Bunu haketmiyormuydum?"

Jin ise buna güldü.

"Benim kalbimde tek bir insana yer var Namjoon.Oda şuan içeride."

Küçüğün acısı dinmiyordu.Bu kadar mı zordu birini sevmek?

"Peki...Sadece bir kaç saniyede olsa sana sarılabilirmiyim? 1 saniye bile olsa razıyım sadece-"

"Git burdan Namjoon.Sadece defolup git."

O an anlamıştı küçük.Kalbindeki acının dinmeme nedeni aşktan değildi.Çok kırılmıştı.Artık dayanamıyordu.Bu nedenle tüm evren gibi oda Namjoon'a acı çektirmek istiyordu.