"Tao အခု မင္းနဲ႔ ႐ိုက္မယ့္ director က US က နာမည္ႀကီးေနာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ႐ုစိုက္
ၾကားလား yrr ေဟ့ေရာင္ ငါေျပာတာ ၾကားလားဆို အဲ့ game ပဲ ေဆာ့ေနတာပဲ !!"
"ေရာ္ ...Lu ကလဲ က်ေနာ္ၾကားပါတယ္
ge ge အဲ့ ဒါပဲ ေျပာေနတာ ဘယ္ႏွေခါက္႐ွိေနၿပီလဲ recording သာ သြင္းထားေတာ့ ေနာက္ ထပ္ေျပာရင္ ေမာ ေနရဦးမယ္ အသက္ကလဲ ငယ္ ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူးမလား "
"ေသနာေလး!!"
"ျဗဲ"
Lu ge က သူ အဖဲ့ ခံလိုက္ရၿပီး အေျပာင္ပါခံလိုက္ရလို႔ ဖုန္းနဲ႔ မ်က္ႏွာ မခြာတမ္း game ေဆာ့ေနတဲ့ Tao လက္ေမာင္းကို လွမ္း႐ိုက္ေလ တယ္..
"အႀကီးကို ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႔"
"ဘယ္သူက အႀကီးလဲ "
"ငါေလ ငါ ငါ"
Lu ge က သူ႔လက္ျဖဴ ျဖဴ ေလးေတြ နဲ႔ သူ႔ရင္ဘတ္သူ ပုတ္ျပေနေပမယ့္ Tao ကေတာ့ မထံုတတ္ေတး မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ပဲ
" မူႀကိဳ ခေလးေလး႐ုပ္နဲ႔မ်ားကြာ"
"ဘာ!!!Zi Tao ေသၿပီ မင္းေတာ့ ဒီေန႔ပဲ ငါ ေျမျမႇဳပ္ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္ လာခဲ့စမ္း"
"ge ge ကလဲ"
LuHan ရယ္ေလ Tao လက္ထဲ က ဖုန္းကို အတင္းလု ..ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကဘယ္လို ေရာက္လာမွန္းကို မသိတဲ့ ဆင္ႏွစ္ေကာင္ ၀င္စီးလိုက္သလား မသိရတဲ့ ႐ိုက္ခ်က္ေတြ နဲ႔ Tao ကို ေဆာ္ပေလာ္တီးတာ ဆိုတာေလ..
"အား...ge ..ေတာ္ပါေတာ့ ...အေရခြံေတြ လဲ ဆုတ္ေတာ့မယ္ဗ်.."
"မေတာ္ဘူးဟာ...ေျပာဦးမလား...ဘာ..ဘာ...
မူႀကိဳ ခေလး႐ုပ္ဟတ္လား..အဲ့လို မေျပာပါနဲ႔လို႔ ငါ မႀကိဳက္ပါဘူးလို႔ မင္းကို ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလဲ ...ေခၚဦးမလား!!
ကဲ ကြာ..."
"မေခၚေတာ့ဘူး...ေနာ္...မေခၚေတာ့ဘူးလို႔ ေနာ္..ခေလးကို မ႐ိုက္နဲ႔ေနာ္.."
"ေအာင္မယ္ ဘယ္သူကလဲ ဘယ္သူကခေလးတာလဲ"
"geကလဲ ဗ်ာ..ကိုယ့္ညီေလးကို ဒီေလာက္႐ိုက္ရေတာ္ေရာေပါ့...သူ႔လက္အ
ေၾကာင္းသူမသိတာ က်ေနတာပဲ ...႐ိုက္ရင္ ေသေအာင္နာတာကို.."
"အင္းပါ...သူမ်ားရံုးခန္းထဲ ေရာက္ေနတာ မို႔လို႔လဲ ဒီမွာပဲ ရပ္လိုက္ေတာ့မယ္..ေျပာ..ထပ္ေခၚဦးမွာလား"
