"Hayır "dedim gözlerim dolmuştu "ama ece ne olur benden bir şey saklama" dedi. Bende" bıkmış olduğum bu şehirden beni tekrar hayata bağladın "dedim. O da "böyle söyleme lütfen" dedi ben ise eve dönmek istediğimi söyledim .Taksi çağırarak geri eve döndük mert koltukta oturuyordu bense dizine başımı koymuş ayaklarımı karnıma çekmiş bir şekilde yatıyordum .Uyuya kalmışım bir an telefon sesiyle uyandım mertinde canı geçmiş olsa gerek ikimizde sıçradık telefona baktğımda 'aşkım ' diye biri arıyordu.Merte bakarak" kim bu" dedim oda "ablam"dedi. Ama yalan söylediği belliydi.
Moralim bozulmuştu sonra ben odaya dogru yürüdüm ama sesler beynimde yankılanıyordu . Artık hic umudum kalmamıştı zaten beni kimsenin ebediyen sevecegini düşünümüyordum öylede oldu aslında oysaki merte bağlanmıştım . Odaya girdim yataga uzandım ardimdan mert kapıyı tıklayarak iceri girdi arkama döndüm konuşmak istemedigimi anlasin diye ama nafile başımda kendini haklı çıkarmak için çabalıyordu yataktan kalktik ve" bir an önce işlerini hallet urfaya dön" dedim titreyen sesimle elimden tuttu "ece o benim eski sevgilim peşim bırakmadı"dedi bende bağırarak "sende onu aşkım diye kaydettin öyle mi mert "dedim uzun süreli sessizligin ardından "ben uyuyacagim çık odadan "dedim ve mert odadan çıktı neye uğradığımı anlamış değil hâlâ çok şaşkındım.
Ertesi sabah uyandığımda mutfaktan sesler geliyordu mert bir eliyle kahvalti masasını hazırlıyor diğer eliylede telefonu kulağına tutmuş konuşuyor beni görünce" günaydın" dedi "bende ben rahatsız etmeyim sen konuş" dedim ve arkamı döndüm.Arkamdan gelerek kolumu tuttu bu" kuzenim Baran inanmıyorsan sesini dinle" dedi sonra telefonun hoparlörlerini açtı baran "merhaba ece ben baran nasılsın" dedi cok tatli bir ses tonu vardi baranın suratını bile görmeden sesine hayran kalmıştım baranla konustuktan sonra kahvaltı masasına gectik ama hâlâ mert ile konuşmuyordum.Buna çok sinirlenmis olmalı ki bir anda patladı ."Ece bu nereye kadar devam edecek anlamıyor musun eski sevgilim rehberimden silmeyi unutmuşum ne yani güvenmiyor musun öyleyse söyle" dedi ben ise cok sakin bir tavırla "gitmek istiyorsan git ama unutma sende o sıradan erkeklerdensin sen de o iki kızla aynı anda çıkan egosu tavanlardansın mert" dedim ve masadan kalktim televizyonun karşısına oturdum yirmi dakika sonra mert valizi ile odaya girdi "ben gidiyorum teşekkürler herşey icin "dedi ve kapıya yöneldi.
