Ne demişti o ıstanbul demişti dimi okuyacaksınız dedi dimi. Bu mutluluk la hemen ona sarıldım. Anında bana karşılık verip elini belime koyup beni bedenine bastırdı. Beni kendine bastırınca oradaki sertliği hissetmeye başladığım anda kendime gelip ondan ayrıldım ve yüzüne baktım. Gözünden anlamadığım bir duygu vardı. Bana kızmıştı. Buna emindim. Bana kızınca hep kötü bir şey oluyordu ve gene olacak diye korktum ve konuşmaya başladım"Ben özür dilerim isteyerek olmadı. Ne olur kızma. Ne olur eski haline dönüp bana acımasiz bir insan gibi acı çektirme."diyerek ağlamaya başladım. Ne olduğunu anlamdan sarıldı ve omuzuma düşen islaklikla onun ağladığı nı anladım. "Lütfen benden kaçma. Lütfen benden korkma . Lütfen benden nefret etme. Lütfen beni sevmeye çalışmaktan lütfen. Lütfen benden uzaklaşma çünkü sen uzaklaşırken ben ölüme adım atarım. Lütfen üzülme sen üzülürken ben ölüyorum. Neden biliyor musun? Çünkü ben sana aşığım tam bir buçuk yıldır hasretin çekiyorum. Tam bir buçuk yıldır senin hayalinle yaşadım. Sonra evlendim senle ama seni üzmek istemedi. Çünkü ben sana takıntılı derecede aşık oldum."dedi ağlayıp sarılmaya devam etti. Ne tam bir buçuk yıldır beni mı seviyordu. Madem seviyordu neden bana öyle davrandı? Neden tecavüz etti bana madem seviyordu neden vurdu bana? Aklım almıyordu en sonunda bu soruları onlara sormaya karar verdim zorda olsa konuşmaya başladım"Madem seviyordu neden yaptın onca şeyi bana? Madem aşıktım neden dövüp tecavüz ettin bana? Soylesene lanet herif."ben bunları söyleyince bana sarilmayi bırakıp konuşmak için nefesini düzene sokmaya çalışıyordu. Sonunda ağzını açtı "Ben sana onları yapmak istemedim. Sana vurduktan sana ten ettikten sonra kendimi öldürmek istedim. Ama yapamadım. Ben ölseydim san neler olurdu bir dusun. Sana onları yaptım ama nedeni beni deli gibi sinir ettin ve birbuçuk yıl ben seni beklerken sen ben başkasına aidim deyince kendimden geçtim. Senin haberin yok ama ben sinir hastası gibiyim sinirlerine ne yaptığım belli olmuyor bazen karşındakini hiç düşünmeden dövüp eziyet ediyorum. Ama sana asla bunları yapmamı gerektirmediği ama sen sennnn öyle deyince dayanamadim. Lütfen anla beni olur affet ama beni bırakma buna dayanamam. Sensiz olmayan bir ben olamam beni bırakma olurmu güzelim sakin."dedikten sonra beni öpmeye başladı...
Zaferden
Ben onu öperken bana karşılık vermeye başladı. Onu belinden çekip kendime bastirdim.Onu su An hissetmeye ihtiyacim vardı ama ona bunu tekrar yapamazdım. Ondan ayrilacakken beni bırakmadı ve sarılıp yatağa getirip sanki bir çocukmuşum gibi yatirdi ve uzerimi örttü. Tam giderken onu bileğinden tutup durdurdum ve " Yanımda olur musun, beni sevebilirmisin ?"dedim. Ondan gelen cevap tüm hayatımda duyacağım en kritik şeydi bir iki dakika düşündükten sonra ağzını konuşmak üzere açtı." Seni sevmeye çalışmam ."dedi. Ne yani beni biraakacakmiydi? Bunları düşünürken tekrar konuşmak çin ağzını araladı ve ondan duymak için can attığım kelimeleri soyledi."Seni sevmeye çalışmam çünkü zaten seni sevmeye başladım gibi. Ama bana bir şey yapma olur mu? Çünkü öyle birşey yaparsan içimde sana karsi en ufak bir duygu parçası bırakmasın. Bunu unutma seni sevecegim hatta başladım bile."dedi ve dudaklarına yapisti. Işte budur ilimizde duygularımızı birbirimize söylemiştik. O gene odadan çıkmak için hareketlenecek ken onu durdurdum. Bana anlamsız gözlerle bakıyordu. Onu yatağa çekip yanıma yatirdım. Kulağına dogru"Sana tapiyorum. Senna yaşımdayken kendimi zor tutuyorum ama sen izin verene kadar sana hiç bir sey yapmayacağım ve sen beni seveceksin. Benim Nisamm güzel karım kadınım aşkım.^dedim ve uyumaya başladım.Bundan sonra o sadece benimdi.
