Îşte o iğrenç sözlerden sonra a anladım bunda sonra benim hayatım diye bir kavram yoktu.
Biz öyle birbirimize bakarken annem gerçi artık benim öyle bir annem yok.Neyse annem herşeyin hazir olduğunu söyleyince mecbur olarak herkez için düğün benim içinse sadece ölüm toreniydi. Birlikte aşağıya indikten sonra nikah memuru o geri dönüşü olmayan soruyu sordu ve ben sadece EVET diyebildim. Tüm tören boyunca ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Ben bunları düşünüyorken hizmetliler yanıma gelip "Hadi güzel gözüm zamani geliyor odaya gitmenin vakti geldi , hem sana daha neler yapacağını anlatmam lâzım." ve elimden tutup beni o iğrenç odaya getirdi. Bu bu b..bu nasıl bir ondaydı böyle her yerde benim resmimi vardı. Gene birini üstünde beyaz bir şey vardı. Ve aman Allah'im neydi bunların amacı ederek tüm bunlar? Yanımdaki teyzenin uyarısıyla kendime geldim. Olamaz bana gece olacaklari anlatmaya basladi" Şimdi kızım sen bu yatağa otur bekle birazdan koçan Zafer gelecek o nederse yap . Onun gönlünü hoş tut ki sana birşey yapmasın."dedi tam odadan gidecekken onu durdurup zor da olsa konuşmaya başladım"Bu oda neden böyle, neden heryerde resmimi var ?"diye sorunca yüzü aniden değişir ve konuşmaya başladı"Bak kızım sana yalan söylemeyeceğim Zafer seni zaten seviyordu ama önünü bazı sorunları var sana takıntılı gibi seni tam 5 yıl takip etti ne yaparsan haberi oldu ha birde o...o insanlara sinir olunca ne yaptığını bilmez bu nedenle onu sinir etme nedense desin yap yoksa daha kötü olur."dedi. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyorum . Ne yapacak tım ben?
