Młoda Paleontolog 《Jurassic Park III》

IV

Kiedy byliśmy już przy wraku samolotu, zaczęliśmy się rozglądać. Znalazłam moją puszkę z nabojami, która mi wypadła podczas spadania samolotu. Kiedy tak przechadzałam się w poszukiwaniu jakiś przydatnych rzeczy usłyszałam rozmowę Alana z Billym.

-Jakbyś go zakwalifikował? -zapytał Alan

-Suchomimus z wielkim ryjem.

Zaśmiałam się pod nosem na odpowiedź Billy'ego.

-Nie to coś większego. 

-Spinozaurus Egipticus. -powiedziałam podchodząc do mojej ekipy.

-Skąd ty to wszystko wiesz? -zapytali równocześnie

-Mówiłeś mi o nim jak miałam 16 lat. -powiedziałam do Alana

-Gratuluje pamięci. -powiedział Grant.

Spojrzeliśmy w stronę Kirby'ego. Facet miał problem z założeniem plecaka. Cała nasza trójka spojrzała po sobie wymownie. Ruszyliśmy w stronę Paula.

-Proszę powiedzieć panie Kirby. Gdy wspinał się pan na K2 to na jakiej wysokości rozbił pan obóz 7500 czy 9000 metrów? -zapytał go Billy

-9000. Byliśmy blisko szczytu.

-Raczej 300 metrów nad nim. -powiedziałam z sarkastycznym uśmiechem.

-Nie to często spotykany błąd. -próbował ratować swoją godność Kirby

-Firma Kirby Enterprises nie istnieje. Prawda? -zapytał Alan

-Tak naprawdę to farby i glazury+. Plus oznacza armatury łazienkowe.

-Czyli pański czek nie ma pokrycia? -zapytałam

-Zapłacę wam ile obiecałem. 

-Wspaniale. -odpowiedział zirytowany Grant

Odszedł, a ja za nim.

-Jesteśmy w najgorszym miejscu na ziemi i nie zarobimy ani centa.

Kirby zaczął mówić, że nam to wynagrodzi itd.

Po jakimś czasie doszliśmy do paralotni. 

-Eric! Eric! -para zaczęła krzyczeć

-Pani Kirby! Jest nie wielka szansa na to, że są jeszcze w pobliżu. -uspokoił Amandę Alan.

Państwo Kirby i Udesky zaczęli się rozglądać po terenie, a nasza trójka stała pod drzewem i patrzyła na nich z zirytowaniem.

-Niech mnie coś zabije. -westchnęłam

-Przy mnie nic cię nie dotknie. -powiedział z flirciarskim uśmiechem Billy

-Przetrwałam w wieku czternastu lat spotkanie z Tyranozaurem i 3 Raptorami. Jeżeli będę chciała się obronić dam sobie radę. -powiedziałam z politowaniem

Alan przyglądał się nam z rozbawieniem. 

-Panie Dinozauratorze przywołaj pan resztę stada i ruszajmy. -powiedziałam z wrednym uśmiechem.

-Grabisz sobie Milky. Oj, grabisz. -powiedział i poszedł po resztę.

-Panie Dinozauratorze? -zapytał zdziwiony Billy

-Wymyślił to trzyletni syn Ellie. -odpowiedziałam szybko

Usłyszeliśmy dźwięk z kamery. Podeszliśmy do reszty. Było tam nagranie z dnia kiedy Ben i Eric zniknęli.

-Umiesz na tym latać? -zapytał Alan Billy'ego.

-Może. O ile czasza jest cała. -powiedział Billy i oboje podeszli do paralotni.

Zaczęli ją ściągać. Odwróciłam się i zaczęłam się bawić aparatem. Z transu wyrwał mnie krzyk pani Kirby. Odwróciłam się w jej stronę i zobaczyłam szkielet zwisający na czerwonych sznurkach. Amanda krzyczała przez kilka sekund i pobiegła w przeciwną stronę. 

-Niech pan ją tu sprowadzi. -powiedział Alan do Paula. 

Po chwili Kirby biegł w stronę lasu.

Zrobiłam zdjęcie jak Alan i Billy ściągali trupa. 

-Milky. -powiedział zirytowany Grant

-No co? Jestem dziwna i dobrze mi z tym. 

Ściągnęli paralotnię i zaczęli  ją zwijać. 

-Doktorze Grant! -usłyszeliśmy krzyk Paula -Powinien pan to zobaczyć!

Grant udał się w ich stronę, a ja za nim.

-Jaja Raptorów? -zapytałam nie dowierzając

Zrobiłam im zdjęcie i dogoniłam Alana który już gdzieś szedł z resztą.

-Gdzie Billy? -zapytał Grant stając

Alan zawróciła, a my n niego czekaliśmy. Chce już do domu. Do mojego pokoju obklejonego zdjęciami dinozaurów. Zaczęłam robić zdjęcia otoczeniu. Może i mój aparat ma 8 lat, ale ciągle dostaje nowe części i obiektywy. Ostatnio Alan się ze mnie śmiał i mówił, że jakbym mogła to bym wyszła za niego (aparat). I chyba ma rację. Aparat jest dla mnie lepszy od faceta. Zawsze jest kiedy go potrzebuje, nie narzeka, nie sprzecza się ze mną. Po prostu ideał.

CDN...