~özlemek~

558 93 38
                                    

Cansel Hanımın gözlerine baktığımda merakla sorusunun cevabını bekliyordu.Burda kendimi güvende hissetmem,zor da olsa gülümsemelerim,tüm bu yaşadıklarımı değiştirmiyordu.Tekrar yaşadıklarımı gözümün önünden geçirdikten sonra Cansel Hanıma döndüm.Bana bakmasına rağmen Egemen'e zorla yemek yedirmeye çalışıyordu.Buğulu gözlerim annemi aradı.Ağlamamak için kendimi zorladım.Cansel hanım sorusunu yineledi."Annen nerede?,neden oradaydın??Kayboldun galiba"Ağlamamak için zor tuttuğum gözlerimi kırpıştırdım.Titreyen minik parmaklarımla çatalımı tabağa koydum ve koşarak bir üst kattaki dün yattığım odaya gittim.Oda sessizliğe bürünmüştü.Girer girmez yatağa attım kendimi ve çarşafı üzerime çektim.Ben odada hıçkırıklara boğulurken annemin melek yüzü geldi gözlerimin önüne.Annemi çok özlemiştim.Ondan ilk defa bu kadar uzak ve ayrı kalıyordum.Annemi düşledim herzaman ki gibi.

1,5 yıl önce

Annemin narin kollarında açtım gözlerimi.Huzur veriyordu nefesi tenime her değdiğinde.Onu izlemeye başladım.Melek yüzü ışıldıyla parıldarken o düzenli nefes alıp veriyordu.Minik parmaklarımla yüzünü okşamaya başladım.Güzel bir tebessümle küçücük öpücüğümü pembe yanaklarına kondurdum.Onu izlemeye devam ettim.Ben onu izlerken vücudumda bir el dolanıyordu.Anneme baktığımda uyanmış bana büyülü bakışlarını gönderiyordu.Bakışları beni süzdükten sonra gıdıklamaya devam etti.Ben ona karşılık veremeden o beni kahkalara boğmuştu.Annemin telefonu çalınca deri koltuktaki telefonuna yöneldi.Bende fırsat bu fırsat diyerek üzerine çıktım ve kahkalara boğdum onu.Onu kahkalarıyla başbaşa bıraktım ve hızla kendi odama koştum.Kendimi yatağa fırlatarak çarşafımı başıma kadar çektim ve annemin yanıma gelmesini bekledim.Bekledim...bekledim... ama annem yanıma gelmedi.Tıkırtılar gelmeye başladı annemin odasından.Annemin odasına gittiğimde annemi aradı gözlerim.Onu odada göremeyince önce biraz endişelensem de duşta olduğunu farkettiğimde iç çektim ve yatağa attım kendimi.Tavanı izlemeye başladım.Annem duştan çıktıktan sonra beraber kahvaltı yaptık.Kendi elleriyle yemek yedirmeye başladı bana.Ağzımın kenarına bulaşan çikolatayı peçetesiyle sildi ve tabağının kenarına sıkıştırdı.Bu hareketi yüzümdeki tebessümün gülümseye dönmesine neden oldu.Kalktım ve öptüm yanaklarından.....

Tüm bunları düşünürken kapımın çalma sesiyle irkildim.Gözyaşlarımı kollarıma sildim ve kendimi çarşafın içine biraz daha çektim.Sanırım gelen Cansel Hanımdı.Odaya gelmeden içeri yayılan parfümünden ve topuklu ayakkabılarının sesinden anlamıştım.Ben gözyaşlarımı ve hıçkırıklarımı serbest bırakırken Cansel Hanım yatağımın kenarına oturmuş saçlarımı okşuyordu.

○○○

Cansel Hanım üzerimdeki çarşafı çekti ve bana sarılmaya başladı.Başımı omzuna gömdükten sonra anlatmaya başladım."uykumdan annemin ba-.." Cansel Hanım daha cümlemi bitirmeden sözümü kesti.Beni kendinden ayırdı ve omuzlarımdan tutarak "Kendini ne zaman iyi hissedersen ozaman anlat birtanem.Şimdi iyi görünmüyorsun.İstersen şimdi biraz dinlen."Onun söylediklerine aldırmadan anlatmaya devam ettim.Onun bana bu kadar iyi davranması beni yeterince şasırtıyordu zaten.

"Annemin bağırışları ile açtım gözlerimi.Neler olduğunu anlamaya çalışıyordum.Evimizin içinde annemin bağırışları yankılanıyordu.Meraklı ve endişeli halimle yatağımdan çıktım ve merdivenlerden inmeye başladım.Salona yaklaştıkça bağırışlar artmaya başlıyordu.Merdivenin sonuna geldiğimde durdum ve olanları anlamaya çalıştım.Ba-bam -hıçkırık-kend-kendinde -hıçkırık- değildi.Yi-yine içmişti.Annemin sesi hiddetlenince ba-babam    -hıçkırık- an-anneme vu-vurmuştu.Annem yığılarak yere düştü.Beyaz parke kanlarla kaplanınca ağzımdan bir hıçkırık koptu..."

Annemi özlediğimi hissettim.Annemin kollarında uyanmak istiyorum artık.İç sesimle hıçkırıklarımda boğulurken Cansel Hanım Omzuna gömdü başımı.

"Bana sahip çıktığınız için teşekkür ederim ama annemin yanına gitmek istiyorum" diye söylendim.Hıçkırıklarım şiddetlenmeye başlayınca Cansel Hanım başımı okşamaya ve saçlarıma öpücükler kondurmaya başladı.Dudaklarından dökülen her cümle beni hayrete düşürüyordu.

"Bak güzelim,benim kardeşim Onur avukat.Ondan rica ederiz ilgilensin bu konuyla.Ama bu zaman zarfı içinde bizimle kalmanı istiyoruz.Hem Egemen sana destek olur hemde yalnızlık hissetmezsin.Onur'a söylerim bir kaç akrabana danışsın.Sende istersen bir süre bizde kal. Ne dersin.?"

Cansel Hanımın dudaklarından dökülen her cümle beni ne kadar şaşırtsa da bu durumda ne yapacağımı düşünmeye başladım.

"Be-ben bil-bilmiyorum" diye söylendim.Cansel Hanım omuzlarımdan tuttu ve gözlerimin içine baktı."Sen biraz düşün.Sabah konuşuruz." Dedikten sonra üzerimi örterek  anlıma bir öpücük kondurdu ve odadan ayrıldı.Ağırlaşmış gözkapaklarıma yenik düşerek kapadım gözlerimi.

○○○
Güneşin gözlerimi kamaştırmasıyla açtım gözlerimi.Elimi yüzümü yıkadım.Yatağımı büyük çabayla düzelterek odadan çıktım ve merdivenlere yöneldim.Ben inerken Egemen'in odasından patırtılar geliyordu.Salona doğru yöneldiğimde kahvaltı sofrasını görünce şaşkınlıkla araladım gözlerimi.Cansel Hanım çok ihtişamlı görünen bir sofra hazırlamıştı.Adnan Bey kahvaltı masasında oturmuş kahvesini yudumlarken bir yandan da gazetesini okuyordu.Beni farkedince "günaydın Gece gel şöyle karşıma otur" dedi ve eliyle sandalyeyi işaret etti.Cansel Hanım sofraya bişeyler taşırken Egemen'in ayağındaki top Cansel Hanımın ayaklarına dolandı.Cansel Hanım biraz sinirlense de anında yumuşadı.Beraber gülüşmeye başladılar.Ben tam annemi düşleyecekken Adnan Bey'den beklediğim soru dudaklarından dökülüverdi.

{VOTELER BİZİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ LÜTFEN DESTEK OLUN.}

 Gecenin Gölgesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin