Chapter 39.

392 15 0
                                    

P.O.V Fleur

Ik werd wakker en van zelf ontstond er een glimlach op mijn gezicht. Ik schudde Thomas wakker. "Good Morning," zei ik toen Thomas me met zijn slaperig gezicht aankeek. "Good Morning sweety," zei Thomas met zijn sexy ochtendstem. Na het aankleden en verder klaarmaken gingen we ontbijten. Thomas werd gebeld. "Neem maar op hoor," zei Michelle aardig. "Wat?! Oh, dankuwel mevrouw," zei Thomas beleefd. Michelle knikte en Thomas liep naar de keuken. "Mijn god!" hoorden we hem best wel hard zeggen. Pap keek me vragend aan. Ik hield mijn schouders op. "Mam, kom op ik ben geen kleuter meer! NEE GA MAAR LEKKER JE SEKSVRIEND NEUKEN, DAAR BEN JE BLIJKBAAR BETER IN DAN MOEDER ZIJN, JE KAN ME NIET MEER THUIS VERWACHTEN. IK GA NOOIT MEER DAAR SLAPEN! TOT ZO ALS IK MIJN KLEDING EN SPULLEN KOM HALEN!" schreeuwde Thomas. Ik stond op en liep naar hem toe. Ik kalmeerde hem door hem op zijn schouder te kloppen. Thomas begroef zijn gezicht bij mijn oksel. "Het is misschien nog een beetje vroeg maar, als je wil kunnen we samen in mijn eigen huis wonen, dat is hier niet zo ver weg," zei ik lief. Thomas keek me met betraande ogen aan. "Echt waar? Met mij samen wonen daar. ik... Dankjewel schatje," zei Thomas ongelooflijk. Ik knikte. "Kom, dan halen wij samen je spullen op."

Nadat ik alles aan pap en mam (zo noem ik Michelle maar gewoon) heb verteld reed ik samen met Thomas naar zijn huis. "Het komt goed," zei ik sussend. "Ik heb geluk met jou." Al snel kwamen we aan bij hem thuis. Ik bleef in zijn kamer zitten terwijl Thomas zijn tas inpakte. Ik hoorde kreunen uit een kamer komen. Ik wou er niet aan denken dat die moeder van Thomas nu in die kamer zou zitten. Thomas kwam naar me toe. "Ik heb alles," zei hij zijn kamer rondkijkend. Ik knikte. "Kom, we gaan naar mijn, ik bedoel ons huis. Ik pakte zijn hand vast en samen liepen we zijn huis uit. "Ik hoorde.. ehh ik hoorde-" "Ik weet het," zei Thomas kortaf. "En die vrouw heeft ooit met mijn overleden nette vader gehad," zei Thomas alsof het onmogelijk zou zijn. Ik zweeg. Ik zette om de stilte te verbreken de radio aan. We zongen al snel luidkeels mee. "We zijn er," zei ik kijken naar ons huis. "Wow, hoe kom je hier aan?" vroeg Thomas bewonderend. Ik vertelde Thomas het hele verhaal. Mijn hart stopte even met kloppen  toen opeens James voor mijn neus stond. "Wat die jij hier!" vroeg iedereen tegelijk.

Bijna klaar dit boek! En Escape is ook bijna klaar!

-Vote, Comment & Follow'

~Liza

Stiefbroer (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu