Childhood Crush

~A Tears of Joy~

Ipinagluto ni sis Tricia ng white spaghetti ang boss ko .
Dinala ko naman sa office ang pagkain na yun. At pagdating ko ay personal kung ibinigay ang pagkain na yun.

Sir, for you.

What is this?

Sir, white spaghetti. I hope you like it.

Why are you giving me this?

Sir, I really feel sorry for what happened yesterday, and This food is a peace offering.

Okay, leave it on my table. And you may leave also.

Iniwan ko na din doon ang pagkain na yun, hindi ako sure kung kakainin ba yun ng isang antipatikong boss.

Habang patuloy ko na ginagawa ang aking trabaho, ay pinapalipad ko ang aking tingin patungo sa table ng boss ko. Para makita kung kakainin niya ba yung ibinigay ko.

Maya maya, sa pag-lipad ng aking paningin ay nakita ko ang boss ko na parang sarap na sarap na kumakain ng pagkain na ibinigay ko.

~Sa isip ko~
"Ano kaya ang nilagay ni sis Tricia sa pagkain na yun? Bakit parang takam na takam yung boss ko?"

Nagulat nalang ako bigla ng lumapit sa akin ang boss ko, at tinanong kung sino ang nagluto o kung saan ko nabili ang white spaghetti na yun. Kakaiba ang aura ng boss ko ngayon para bang naposses at biglang naging mahinahon mag-salita.

Where did you get that food?

Why Sir? Is it taste good?

Just answer my question okay.
The taste of the food seems familiar to me. And I want to confirm if that same food I ate long time ago and the one who cooked was same person also.

Pardon sir. What are you asking about?

Argh, I hate repeating the words what I already said. Come on just answer me. Who cooked that food?

My sis Tri. . .

Hindi ko na tinuloy ang pag-banggit ng pangalan ni Sis Tricia, dahil kailangan ko siyang protektahan at walang pwedeng makaalam ng tungkol sa kanya.

Kaya sinabi ko nalang na katulong namin yung nagluto ng pagkain na yun, pero sa halip na makumbinsi ang boss ko ay mas naging hyper pa ito.

Bigla nalang akong hinila sa kamay at isinakay sa sasakyan niya. Dahilan upang pagtinginan ako ng lahat ng tao na nagtatrabaho sa office na yun.

~Sa sasakayan~

Tell me the way to reach your home.

Why Sir? What is this? Why are doing this?

Sa dami ng tanong sa isip ko at sa kaba na nararamdaman, hindi ko na alam ang gagawin ko. Isa pa hindi siya pwedeng makarating sa bahay ko, dahil baka malalaman niya ang lihim ko sa bahay na yun. At baka ipagkalat niya na may kasama akong bampira doon.

Pero ano ang magagawa ko? mas malaki at mas malakas siya sa akin, kaya hindi ako makakapanlaban.
Wala akong nagawa kundi ituro ang daan patungo sa bahay namin. At sa konting katahimikan ay nagsalita ang boss ko.

Listen carefully Ms. Fernandez, I am desperate now to see the woman I was searching for how many years.

Who is she?

Bigla naman akong naging intresado sa sinabi niya.

Did you fall in love?

Why Sir?

Did you know the feeling of being inlove? Like you will conquer the sea of fire, travel the whole world just to find your love one's.

No sir.

~Sa isip ko~
"Anong pinagsasabi ng lalakeng ito? daig pa ang teen ager kung mag-drama. Wala akong maisip na dahilan kung bakit ganun nalang mag-salita ang lalakeng yun. At ito na malapit na kami sa bahay ko."

Stop here we are.

Mas lalong na-shock ako sa naging kilos ng boss ko. Akala mo siya ang may ari ng bahay ko, pag-baba sa kotse ay patakbo siyang pumasok sa bahay at sumisigaw ng.. .

"Tricia andito na ako"

Naitanong ko tuloy sa sarili ko, kung siya na ba ang taong matagal ng hinahanap ni Tricia?

Pero lumabas sa bahay ko ang boss ko na hindi maipinta ang mukha. At biglang may inabot siya sa akin na papel, calling card daw niya yun. Tila nagkamali daw siya ng hinala, dahil wala siyang taong nadatnan doon.

Pero itananong niya sa akin, kung nasaan ang katulong na sinasabi kong nag-luto ng white spaghetti na binigay ko sa kanya. Sabi ko naman baka may binili lang sa labas. Sabi niya wag na muna akong pumasok sa trabaho, kasi baka mag-kaisyu ako tungkol sa pagkaladkad niya sa akin palabas ng office.

Ang pinagtataka ko, bakit tila wala dito si sis Tricia. At pilit kong iniintindi ang mga pangyayari, at nagsimula na akong maghinala na ang boss ko at si LER na matagal ng hinahanap ni Sis Tricia ay iisa.

Malapit na ang gabi pero mag-isa pa rin ako sa bahay, tulad ng dati tulog na ako tuwing dumadating si mommy galing work, kaya ito mag-isa lang ako. Maya maya ay bumukas ang pinto. Pero walang tao, at nalaman ko na umalis nga talaga ng bahay si sis Tricia.

Sis Tricia?

Faye! Andito ka na agad? Ang aga mo yatang umuwi.

Oo, may kakaibang nangyari sa araw na ito.

Ganun ba.

Teka, Tell me honestly sis Tricia, buong araw kang wala sa bahay, saan ka pumunta?

Pasensya ka na Faye, maraming beses na akong patuloy na lumalabas at kung saan saan nakakarating, dahil sa kakahanap kay LER.

Sa narinig ko ay nakaramdam naman ako ng awa kay sis Tricia, at inihambing ko sa kanya ang mga katangian ng boss ko, sinabi ko kung yung LER ba na sinasabi niya ay Matipuno, Matangkad, Mahilig sa white spaghetti, Malaki ang katawan  may kagwapuhan, at may pagkasuplado.

Sabi niya sakin ganun nga raw  ang mga katangian ni LER, pero suplado lang ito sa kanya noong una silang magkakilala, ngunit ng mahalin siya nito ay nagtatago pala si LER sa isang mabuti at mabait na nilalang, na naging dahilan upang mahalin niya rin ito.

Matapos kung marinig ang mga iyon, ay agad kung tinawagan ang Boss ko at ng marinig ni sis Tricia ang boses nito ay, pumatak ang luha niya sa tuwa at nasambit ang pangalang LER. Pero na putol ang linya pagkatapos magsalita si Sis Tricia.

Ang hindi namin alam ay papunta na pala ang Boss ko sa bahay ko. Si sis Tricia rin ay halos maiyak na sa tuwa. Sigurado siya na si LER nga yung boss ko.

Ilang sandali ang lumipas may biglang kumatok sa bahay ko.
At pagbukas ko ay ang boss ko ang nasa pinto, at nasa likod ko lang rin si Sis Tricia, at nang mamukhaan ito ng boss ko ay hindi ito nagdalawang isip na yakapin si Sis Tricia. Halos maiyak rin ako sa tuwa ng masaksihan ko ang muli nilang pag-kikita.