-Sanne-
Toen ik eenmaal Josje een knuffel gaf raasde mijn gedachten door mijn hoofd heen en bedacht ik wat ik allemaal mee had gemaakt en begon te huilen. Alles moest er even uit. Ik kon het niet meer langer in houden. Josje keek gelijk naar me. Wat is er? Zei ze. Ik keek omhoog en had geen zin om het hele verhaal te gaan vertellen. Ze heeft er toch niks aan dacht ik. Daarom zei ik ik lach van blijdschap ik ben zo blij dat ik je een keer heb gezien! Ahh dat is lieff hoorde ik Josje er achteraan zeggen. Maar je hoeft niet te huilen hoor!
-Josje-
Ik pakte d'r nog steviger in m'n armen. Het voelde goed. Geen idee waarom. Ik liet haar los en keek weer naar m'n armbandje. We keken elkaar aan en Sanne ging weg. Doegg Josje zei ze. Doegg lieve Sanne zei ik er achteraan en ik stapte weer in m'n auto. Ik reed naar huis en kon haar niet uit m'n hoofd zetten. Ze deed me denk aan m'n eigen kind....
-Sanne-
Ik loop weg en ga naar het cafeetje waar ik ook heb ontbeten. Ik bestel een salade en loop naar een tafeltje toe. Ik pak m'n GSM en begin te appen met wat mensen. Over dat ik Josje heb gezien en op de foto ben geweest met haar. Ook zet ik de foto op instagram en doe daarna m'n mobiel uit want m'n eten komt er aan. Als ik klaar ben met eten loop ik het café uit en ga wat in het park zitten. Het is 01:00 en ik ga naar huis toe. Ik doe heel zachtjes zodat m'n ouders me niet kunnen horen en ga in m'n bed liggen. Ik zet m'n wekker om 04:30 want dan moet ik weer weg zodat m'n ouders me niet zien. Ik loop naar m'n kamer en ga in bed liggen en val in slaap.
JE LEEST
The Secret(VOLTOOID)
FanficIk loop op straat en kijk om me heen. Ik woon in Antwerpen. Maar eigenlijk is mijn huis niet echt mijn huis. Mijn ouders willen mij niet meer zien overdag. Alleen 's avonds mag ik thuis zijn. Daar wort ik ook vaak geslagen waardoor ik het helemaal...
