KATH's POV
***AIRPORT***
"Ready ka na Kath?" Inhale.Exhale.
"I think so?"
"Sus. You nervous?" Siguro nga. :|
"Mommy naman eh. Oo nga. Ewan ko. Pero diba dapat ma excite ako dahil magkikita na kami ulit ni julia diba!?" Bat ba ako kinakabahan?!
"Your nervous kasi baka makita mo siya!" Hindi ako tumingin kay Mommy. Naalala ko na naman kasi siya. Sa tuwing naalala ko siya. Nasasaktan ako. Alam kong bata pa kami nun pero basta ayoko na sa kanya!
"Maybe Mom!"
"Kath. Get over him. Kalimutan mo na siya. Its been 7 years!" Tama ka nga Mommy. I should get over him.
" Mas Gusto ko nga na magkita kayo yun nga kung magkakilala pa kayo nun!" I dont think I can Face him. I dont want to. Ayoko siyang makita pang muli kasi nahihirapan lang ako. Ayokong makita yung mukha niya kasi baka magbago pa tingin ko sa kanya. Galit ako.
"I dont think I can do that Mommy"
Calling all the Passengers From USA to Philippines [ Sorry di ko alam kung pano ba mag announce niyan!Kthanks. ^___^ ]
"Tara na nga anak!"
Okay lang yan kath. Be brave at kung sakaling magkita man kayo. Be reay to face him. Get over him. Ialis o na siya sa buhay mo. Di mo siya kailangan. At remember Hinding hindi mo siya mapapatawad.
✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈✈
"Kath. Tara na!"
"lets go." Wag kang kabahan kath. Kasi from now on maari kayong magkita pwedeng sa Mall, sa park, o sa school.
Sumakay na kami ng Taxi. Titira lang kami sa condo. Nakabili rin si Mommy. Akin na din yung condo kung sakaling babalik si mommy sa states.
Pagdating namin doon. Agad akong nag pahinga. Ma text nga si Julia.
BINABASA MO ANG
INFINITY (On-Hiatus)
FanfictionHanggang kailan mo mamahalin ang isang tao na alam mong mali na maging kayo? Handa ka bang isuko ang lahat? Handa ka bang masaktan at umiyak? Ano ang kaya mong ibigay? Kakayanin mo pa kaya kung malaman mong ang taong minamahal mo ay yung taong minam...
