MASUM YALAN

Bölüm 1

Gözlerimi her zamanki gibi mutlulukla açtım her şeye rağmen mutluyum yeni işime yetişmem gerekti hemen kahvaltımı yapıp hazırlandım.

Hayatta kötü düşünmemeyi ve kötü düşündükçe olayların kötüleşeceğine inandığım için hep tebessüm olur yüzümde bu yüzden bazıları beni tuhaf bazıları ise cana yakın bulurlar.

Mutluluğumu paylaşmaya çalışarak yaşamaya özen gösteririm.

Markete geldim,işte yeni işim beni bekliyor,artık ben bir kasiyerdim, biraz garipti ama alışabilirim bu duruma, markette herkese ''Günaydın'' diyerek işime başladım,bütün müşterilere

''hoş geldiniz'' der ve giderken de'' tekrar gelin hoş çakalın'' demeyi ihmal etmemeye çalıştım.Bu iş aslında sadece üç aylık bir işimdi okulum açılana kadar ben mimarlık okuyorum ve

bitirmeme bir yılım kaldı.Market kapandı,evim biraz uzaktı bu yüzden durağı buldum, otobüsü bekledikten sonra eve doğru gidiyordum, ileride otobüse biri bindi,uzun boylu beyaz tenli

iri gözlü,kalıplı,kirli sakallı, düzgün fiziğe sahip biri onu bu kadar inceledim nedense, galiba kartı veya akbili yoktu yardım istercesine otobüsün içindekilere baktı, hemen yardım etmek için

onun yerinede kartımı kullandım ve gülümseyerek suratına baktığımda hiç bir şey söylemedi,boş bir yere geçip oturdu bende yanından geçerken kinayeli bir şekilde '' rica ederim'' dedim.

Tabi beni duymamazlıktan geldi sanırım hiç cevap vermedi.Otobüs ineceğim yere geldi.Eve doğru yürürken onu düşündüm, etkileyici birisiydi, eve geldikten sonra hemen odama çekildim aileme

''iyi akşamlar ben dinleneceğim'' dedikten sonra odama geçtim.Onu düşündüm düşündükçe gülümsedim, insan ilk defa gördüğü birinden bu kadar etkilenir miydi ama ben adını bile bilmediğim

bir '' KÜTÜĞE'' kendimi kaptırmak üzereyim.Kütük dedim çünkü kibarlıktan noksan nezaket kırıntısı bile olmayan biri gibiydi.Ben neredeyse bir hafta onun hayaliyle yaşadım,aslında bu başıma

ilk defa geliyor tabi ki önceden birilerini sevdim ama böylesi ilk di çünkü sesini duymadım adını bilmiyorum hakkında hiç bir fikrim olmayan birinin hayalini kurdum, hayali bile beni

bulutların tepesinde, mutluluğumun zirvesini yaşatacak kadar güzeldi.

İş falan derken ''kütük'' benim aklımdan çıktı.Markette çalışmaya devam ediyordum,markete giderken küçük bir kedi gördüm hemen mama ve su aldım, kedinin mutluluğu gözlerinden

belliydi.Sonra markete girdim, girmemle şok oldum, çünkü oda oradaydı, hemen kasaya geçtim, aldıklarını poşetliyordum,bir yandan da gözlerimi ona dikmiş bakıyordum,o sırada bir şey

söyledi ama ben ne söylediğini anlayamadım ve beni yerin dibine hızlı bir geçiş yaptıracak cevabı verdim.

-Efendim, ''KÜTÜK'' , kütük dedim ve yüzümdeki sıcaklığı hissettim utançtan yüzüm kızarmıştı.Oda yeşil iri gözlerini daha da büyüterek şaşkınlıkla

-Ne ? dedi. Bende lafı geçiştirmek için

-Buyrun ? dedim. Dedim. O hiç bir şey söylemedi. İlk defa sesini duymuştum sesi kadife gibi yumuşak ve samimi bir o kadar da sertti,ben aldıklarını poşetledikten sonra oda ödemesini

yaptı.Giderken alışkanlık '' Tekrar gelin hoş çakalın'' dedim. O da arkasını döndü yarım ağız sırıtarak '' geleceğim'' dedi. Yalandan da olsa ilk tebessümünü de gördüm. Gülüşü

insanı mutlu ediyordu istemsizce ya da bana öyle geldi o an, market kapanmak üzereydi,bende eve gitmek için marketten çıktım, tekrar o kediyi gördüm ve yine maması ve suyunu verdim.

Duyduğum sesle bir an irkildim.

-Sen iyilik meleği falan mısın neden her gördüğün canlıya yardım ediyorsun bu iyi bir şey ama karşılık bulamadığında lakap takman kötü mesela sana yardımının karşılığını göstermediğim

için kütük oldum öyle mi ? dedi.

O an ne yapacağımı ne söylemem gerekeni bilemedim, aslında ben ondan karşılık değil kibarlık bekledim bu yüzden yanlış anlaşıldığım içinde birazda sinirlenmiştim,bu düşünce

daha fazla içimde kalmadı, ani bir tepkiyle

-Ben iyilik meleği falan değilim sadece elimden gelen şeyleri yapmaya çalışıyorum ayrıca karşılığını beklemeden senden de karşılık beklemedim sadece kibar olmanı istedim.Dedim

O böyle bir cevap vereceğimi düşünmedi sanırım ama tepkim onu güldürmüştü.

-Tamam tamam bir şey demedim. Dedi.

Birlikte durağa kadar yürüdük ve otobüse binerken gözlerimin içine baktı ve güldü, onun yerine kartımı kullandım ve yan yana oturduk bu sefer,

onda beni çeken bir şey vardı,

sanki bende ki eksik bir parçam ondaydı, ya da kendimi bulmak için vardı.