MASUM YALAN

Bölüm 3

Mirza markette, iş çıkışı beni almaya geldiğinde ona çocukken ve şuanda da en çok eğlendiğim ve huzur bulduğum,her şeyi unuttuğum yere gitmeyi teklif edeceğim,

umarım kabul eder ve birlikte keyifli vakit geçiririz, bugün kendime biraz özen göstermiştim, aslında her zaman özen gösteririm ama bugün daha fazla

gösterdim, belkide Mirza' yı görme umuduyla uyandığım içidir. Mirza'nın boyu uzundu 1.80 fln benim ise 1.65 kendimi yanında küçücük hissediyorum.

Bu duyguyu seviyorum bazen kendimi ona ait mişim gibi hissettiriyor, insanın kendini savunmasız hissetmesi kötü, birine ait olmakta bana iyi bir

düşünce gibi gelmezdi aslında insan bir birey olmalıydı ama karşısında ondan hoşlandığı kişi varsa direkt kendini ona bağlaması pek de

kötü o değil gibi ben kendimi savunmasız fln hissetmiyorum ama Mirza'nın yanında daha güvenli hissediyorum sanki evimdeymişim gibi biliyorum,

belki çok abartıyorum ama içimden geçenler bunlar oysa ki aramızda arkadaşlıktan öte bir bağ yoktu, yeni tanışmış arkadaş üstelik,ama ileride

bir şeyler olmayacak anlamına gelmiyor bu böyle söyleyince kendimi çok sırmaşık hissettim neyse daha fazla ben içimden saçmalarken Mirza geldi.

Kocaman gülümseyerek,

-Sana bir sürprizim var,benimle gelmelisin ne dersin, olur mu ?

Mirza heyecanlı görünüşüme gülümsedi.

-Tamam, neymiş bakalım bu sürpriz hem nereden çıktı ? Diye sordu.

-Hiç içimden geldi hadi gidelim. Diyerek lunaparka doğru yola çıktık,ben burayı çok seviyorum, belki saçma gelebilir ama bazı insanlar nasıl

alışverişten vs. zevk alıp mutlu oluyorsa bende bur da çok çok mutlu oluyorum, hem her yaşın gelmesini istiyorum 50 yaşında da olsam yine

gelirim ben, bur da hem çocukluğumu bulurum, hemde her şeyi unutup eğlenebilirim.

Lunaparka geldiğimizde Mirza saçmalama der gibi yüzüme baktı.Bende elinden tutup ki bu ilk defa elinden tutuşum oldu,elleri sıcacıktı,

benim ellerimin aksine çünkü benim ellerim yaz kış demeden hep buz gibi olur ayaklarım dahil,elinden tutarak,

-Hadiiiiii. Dedim.

-Meriç neden buraya geldik hem ben pek sevmem böyle yerleri kendimi huzursuz hissederim.Dedi.Bir insan nasıl olur da kendini bur da huzursuz

hisseder aklım almıyordu.

-Saçmalama Mirza burası benim için çok özel burası sanki benim dünyammış gibi düşün kendimi bur da mutlu hissediyorum.

Mirza yüzüme bakarak,

-Sen her zaman mutlusun somurttuğunu hiç görmedim, yada yüzünün asık olduğunu bu yüzden hadi gidelim.Dedi.

Böyle söyleyince hevesim gitmişti,kendimi kötü hissettim her şeyin güzel olacağını düşünmüştüm,''Kendimi huzursuz hissederim.''

dedikten sonra çokta ısrar etmek istemedim.

-İyi, peki istemiyorsun madem gidelim öyleyse.Dedim.

Yüzümün düştüğünü görünce arkamdan gelip elimi tuttu.

-Tamam tamam hadi girelim.Dedi.

Bende zaten koşarak girdim,önce etrafa baktım her şeye ama her şeye binmek istiyordum, önce çarpışan arabalara binelim dedim.O da kabul etti,

ikimiz ayrı ayrı bindik gülmekten karnım ağrımıştı, sonra da adrenaline binelim deyince ani bir tepki verdi.

-Tabi ki de hayır kesinlikle ona binmem korktuğumdan fln değil ama hoşlanmıyorum öyle şeylerden saçma geliyor, bana.Dedi.

O konuşurken ben biletleri almıştım çoktan mecburen binmek zorunda kaldı,yan yana oturduk en tepede durdu bir kaç dakika manzara mükemmeldi,

akşam olduğu için ışıklar fln çok güzeldi,yanımda oturan Mirza'ya baktığımda gözlerini kapamıştı.

-Senin yükseklik korkun mu var ? Diye sordum.O da

-Sayende korkumun üzerine gidiyorum.Dedi gözlerini açmadan veee çalışmaya başladı.

Adrenalinden indiğimizde Mirza'nın rengi sapsarı olmuştu, onu öyle görünce üzüldüm, birazda pişman oldum. Keşke söyleseydi, yükseklik korkusunu

ama yenmişti, bence korkusunu onun içinde içim rahattı.

-İyi misin Mirza ?

-İyiyim iyiyim bir şeyim yok daha fazla bir şeye binmeyelim ama teşekkür ederim, bu sayede korkumdan daha doğrusu fobimden kurtuldum.Dedi.

Biliyorum çok ısrarcı olacaktı ama son bir şey kalmıştı,o da dönme dolap ona binmeden gidemezdik çünkü o en sevdiğimdi.

-Tamam gidelim ama son kez dönmedolaba binelim lütfeeennn ? Diye ısrar ettim. Oda

-Sen bana sürpriz dedin ama galiba buraya senin için geldik öyle mi ? Dedi.

-İkiside. Dedim, gülerek ve binmiştik yan yana oturduk, sessizdi, etraf başımı onun omzuna yasladım çekinerek ama öyle huzurluydum ki oda

başını benim başıma yasladı, hiç bir şey konuşmadık bitene kadar öylece durduk, inince hemen yüzüne döndüm.

-Mutlusun değil mi güzel değil miydi doğru söyle. Dedim, gözlerine bakarak

-Çok güzeldi, iyi ki gelmişiz.Dedi. İşte beklediğim cevapta buydu ''İyi ki gelmişiz''

-Tamam o zaman memnun kalmana sevindim, yüzün asık gideceksin diye korkmuştum, artık eve gidelim geç olmadan olur mu?

Mirza beni kaldığım eve kadar bırakmasını istedi, ama ben istemedim, yolda bir kaç işimin olduğunu söyleyerek onu geçiştirdim.

Lunaparktan çıkınca vedalaşıp ayrıldık.