Ağlaya ağlaya küflendi be kalbim .
Çok ıslandı ,çürüdü gitti .
Güven bitti.
Hal kalmadı.
Çelikten dir sanmıştım oysa ki bendeki direnci .
Tek damla yetti.
Sonrası zaten geliverdi.
Ağlaya ağlaya hal kalmadı be güzelim.
Ne dir bu hallerin senin?
Ben seni böylemi isterim?
Sen beni böylemi severdin?
Bitsin artık bu günlerim.
Seni seviyorum be güzelim.
“Osman Dal ”
