"Bakit hindi mo sakin sinabi na naaalala mo na pala ko?" medyo inis na yung boses ko
"baka kasi masyado kang maging masaya" siraulo talaga sya
"Wow ah! Naka move on na ko sayo! Hindi na kita crush" mas gusto kong kainin yung mga sinasabi ko!
"Bat pumapayat ka yata?" napansin nya yun? hindi ko din alam. Hindi naman ako nagda-diet
"Kung mambobola ka, galing galingan mo na"
"Hindi ako nagbibiro? payat ka na talaga! hindi ka ba kumakain! wala ba kayong pera!" tsk! napakayabang!
"Oo! pobre kami! problema mo ba?" binilisan ko na yung paglakad ko. Sana malayo na sila Perrie para magkasama pa kami ng matagal sa paglalakad ni Erol^___~
"Hindi mo kailangang pumayat para magustuhan kita!" sigaw nya, medyo malayo na din kasi pagitan ko sa kanya.
"Hindi ako nagpapapayat para sayo! Wag kag assuming!" sigaw ko din. Huminto ako ng lakad at biglang humarap sa kanya
..
..
..
..
Yung mukha nya..napakalapit sa mukha ko.
dug
dug
dug
"tsk. Nakaka inove ba talaga ko? Gano ba ko kagwapo para sayo?"
"Keira? Erol?" bigla akong napalayo nang marinig ko yung boses ni Perrie. Hindi muna ako tumingin sa kanya, pero si Erol nakita kong tumingin.
"Perrie..." nahihiya kong sabi, pero tumingin na din ako kay Perrie.
"Binalikan kita, baka kasi hindi mo alam yung daan papunta dun. Pero may kasama ka na pala" hindi ko alam, pero may bitterness yung pagkasabi ni Perrie.
"Sabay sabay na tayo pagpunta dun" sabi ko, naglakad naman si Perrie. Sinundan na namin sya ni Erol.
"ang landi mo kasi" bulong ni Erol. Ako pa talaga malandi samin?
"kapal mo" mahina kong sabi
~
~
~
Nakarating na kami sa camping area. Mas ok ako ngayon, Siguro dahil alam kong andito sya.
Nagsindi na ulit sila ng apoy. Naglakad lakad muna ako. Asan si Perrie? Tsaka si Erol?
EROL
"I have something to say" hinila ni Perrie yung kamay ko at pumunta nowhere.
Nang makarating na kami sa hindi ko alam na lugar, naghubad na sya at may nangyari samin.
HAHAHAHAHAHAHAHA! Syempre hindi gagawin yun. May respeto naman ako sa mga babe este babae.
"Anong sasabihin mo?" tumitig muna sya sakin bago magsalita
"Erol..ako..ako yung kababata mo" Hindi ko alam kung magugulat ba ko sa narinig ko o matatawa.
"Alam kong hindi mo na ko naaalala, pero hayaan mo...ikekwento ko lahat sayo para lang maalala mo ko" she said desperately.
I smiled at her. Ano bang sinasabi nya? Hinayaan kong ikwento nya lahat ng alam nya. Details by details. Lahat tugma.
"Hindi ko alam kung gano kagaling magkwento si Keira about sa pagkabata namin or hindi ko alam kung gano ka kagaling sa pakikinig habang nagkukwento sya" nagulat sya sa sinabi ko.
"Perrie, I like you. Pero hanggang kaibigan lang. You don't need to copy or imitate someone just to force a man to love you. Be yourself." hinawakan ko yung baba nya at dahan dahan kong tinaas hanggang magtama ang mga mata namin.
"Erol *sob* mahal kita! akala ko ba nung una ako yung mahal mo! nagpapapansin ka pa nga sakin nun, diba? diba!! *sob*"
"Im sorry." paalis na ko nang makita ko si Keira.
Nilapitan ko sya.
"Bat umiiyak si Perrie?" pupuntahan sana nya si Perrie, pero hinawakan ko na yung kamay nya.
"halika na" hinila ko na sya
BINABASA MO ANG
The Title Of This Story Is Secret
Teen Fiction"Sana ikaw naman yung nasasaktan. Sana ikaw naman yung nahihirapan. Sana ikaw naman yung nagseselos tapos SANA AKO NAMAN YUNG WALANG PAKIALAM" sabi ni Keira habang pinipigilan ang sarili nyang umiyak. "You dont know everything Keira! Ganyan ka naman...
