Karanlık

11 4 0
                                    

Kendime geldigimde karanlık bir yerdeydim zifir karanlık adeta goz gozu görmüyordu.
Bir yere baglıydım kerem'in elimi kıvırımasından sonra hic birsey hatırlamıyordum.  Kerem bana ne yapmışdı hic bilmiyordum bir sey hatırlamıyordum bile.
Kendi kendime bu düşüncelerden sıyrılıp nasıl kacıcagımı dusunmeye basladım blr anda üşüme geldi usdume.
Ufak bir pencere gördüm  ama hic birsey gözükmüyor du cam siyaha boyanmış dı heralde kucuk bir delikden giriyordu o esinti bilemiyordum  basıma ağrılar girmis icden ice kıvırıyordu beni.  O anda fark ettim ki bir yataga bağlıyım bu adamın benim hakımdaki fikrini az cok anlamısdım bu pis herifin bakışları bu yüzden di demek ki  o anlamısdım. 

Hemen kacmam gerekliydi ama nasıl ben burda bu igrenc yataga bağlıyken nasıl olucakdı bilmedigim bir sehirde nasıl olucakdı kendime inanmam gerekiyor du ama umutsuzca düşünürken  ayak sesleri duymaya baslamısdım telaslanmısdım dogrusu.
Aklıma gozlerimi kapatmak geldi
İceri gelen kisi zayıf biri olmalıydı ayak sesleri  cok yumuşak dı ve kaba bir ses değildi  .

( Bölümlerin kısa oldugunu biliyorum ama okuyucularım artarsa uzun yazıcagım yorum ve beğeni atarsanız sevinirim)

Bir Seri Katilin Günlüğü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin