Belirsiz Ayrıntılar

bölüm 2: Sefalet güçlü insanlar doğurur

Teyzem tanıdığım en güçlü insandır. Bana herzaman aşıladığı tek bir şey var. Asla yenik düşme ne olursa olsun yenik düşme.

Teyzem ailemizin en dirençli insanıdır. Sefalet külfetini tamamen omuzlayıp pes etmeden engel tanımadan taşıyan kişi. Bana verdiği birçok öğüt var. Ama en önemlileri babasızlık acısını tattığı günlerden ortaya çıktı.

Annemin kıskanç bir çocuk olduğu sürekli anlatılırdı. Dedem bu durumdan ötürü teyzemi annemden gizli severmiş. Daha o yaşlarda binmeye başlamış yükler omuzlarına yani. Dedem ölünce bir yandan okula
bir yandan işe gitmeye başlamış. Tabi hepsi bir anda olmayınca oda okulu bırakmış. Pırıl pırıl bir öğrenciymiş teyzem ama sefalet öyle bir yüktür ki en temizi en kirliye dönüştürür.

6. Sınıfta maddiyatsızlıktan okul üniforması alamadığı için feci şekilde dayak yemiş teyzem. Buda yetmezmiş gibi aşağılanmış ve dışlanmış. Ama en kötüsüde eniştesinin çalıştığı dükkana gidip “ezebildiğin kadar ez bunlar ezilmeyi hakediyor” demesi olmuştur sanırım.

Bunları anlatırken teyzen gözlerinin dolduğunu hatırlıyorum. Ana o yaşların birtanesi bile şakaklarına inmedi. Çünkü kendine bir sözü vardı asla pes etmeyecekti.

Teyzemin bana verdiği bir öğüdüde kendini herzaman geliştir oldu herzaman. Sanki beni kendi gibi eğitmek istiyordu. Benzer durumların başıma gelebileceğini söyler gibi.

Kendini herzaman geliştirdi teyzem okurdu çalışırdı beni hırslandırmak için herşeyi yapardı. Ve iyiliğimiz için herşeyini feda etmeye hazırdı. Hala da öyle.

Düşünüyorumda belkide bu yüzden evlenirken çok ağlamıştım. Sanki evimizin mihenk taşının bizden koptuğunu düşünmüştüm. Ama öyle olmadı teyzem bizi asla bırakmadı.

Ona okadar büyük bir minnet borcum var ki. Ama bir okadar büyük bir özür borcumda var.

BÖLÜM SONU

“İlerde biz yanında olmayınca düştüğünde nasıl kalkacaksın ?” Teyzem