Şu sıralar eskisine oranlar daha çöküntüde olduğumu söyleyebilirim. Gerek ailevi sıkıntılar olsun gerek çevremde hiç arkadaşımın kalmaması bedenimi ve zihnimi derinden sarsıyor.
Her ne kadar bana her yönden gelen yardımları farketmemi sağlayan ve elinden geleni ardına koymayan biricik kız arkadaşım bile aydınlatamadı içimdeki kasvetli ve boğucu karanlığı.
Ne yapacağımı bilmeden kurumuş bir yaprak gibi ordan oraya savrulduğumu hissediyordum ki bu hissiyat yerini daha beter olan belirsizliğe bıraktı.
Ailemizin mihenk taşı olan teyzemden bahsetmiştim 2. Bölümde. Onun sayesinde arkadaşlarımın bir anda yok olmasına sebep bulabildim.
Meğerse kardeşim,dostum dediğim kim varsa hepsi arkamdan kuyumu kazmış yada kazıyormuş. Sanırım beni en çok etkileyen de bu. Güvendiğim kişilerin beni yüzüstü bırakıp düşmanlarımla birlik olması.
Bu süreci an itibariyle hayatımın en trajik zamanları arasına ekliyorum. Çünkü bana göre kelimelerin kifayetsiz kaldığı acınası bir durum bu.
Bitkin mutsuz ve öfkeliyim. Ayrıca gelecek adına tedirginim de. Çünkğ gelecekte bu tarz vahim durumlara maruz kalacağımı,bırakılacağımın farkındayım.
Tek tesellim bu sinir ve sabır sınayan sürecin benim için küçük bir hazırlık olduğudur.
BÖLÜM SONU NOTU:
Herkese gül
Kimseye güvenme
- Tupac Shakur
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belirsiz Ayrıntılar
Não FicçãoBu kitapta sizinle kendi hayatımın derinliklerine iniyoruz acılarıma ve anılarıma tanıklık edeceksiniz
