Odamdaydım her akşam olduğu gibi..İçinde anneminde olduğu bir resim çizmiştim,aile resmi.Eski günlerdeki gibi herkes mutluydu.Resmimde annemin doğum gününü kutluyorduk.Söylediğim gibi daha önce hiç annemin doğum gününü kutlamamıştım,kutlayamamıştım daha doğrusu.
Hayatımın güneşiydi annem.Bulutuysa kapıda duruyordu...
Babam alt katta,salonda oturuyordu.Bende çizdiğim resmi babama göstermeye inecektim.Babamın beğeneceğinden emindim ve ne söyleyeceğini merak etmiştim.Koşarak merdivenlerden indim.Kulağıma babamın ve televizyonun sesi dışında başka bir ses te geliyordu sanki.Merdivenin son basamaklarına doğru adımlarımı yavaşlattım ve yavaşça salona uzandım.Kapının orada babamla konuşan bir kadın vardı.Kıpkırmızı ruju,boynuna taktığı simsiyah şal,incecik dudakları ve suratsız ifadesiyle korkunç bir kadındı.Sonra babam kadını daha fazla kapıda bekletmeden içeri davet etti.Babamın gözlerinde daha önce görmediğim kadar heyecan vardı.Altı üstü korkunç bir kadındı oysa..
Bana kalsa kadına yaklaşmazdım bile ama ne yazıkki babama görünmüştüm istemeden.Artık kaçış yoktu sanki.Tanışacakmıydım yoksa o kadınla!
Babam:
-Kızım bak misafirimiz var.Tanışmak istermisin?
Sesimi çıkartmamıştım öylece kadına bakıyordum,birden:
-Gel bakalım ufaklık.Dedi.
Babam kolumdan tutup kadının yanına götürmüştü beni.Kadında bana bakıyordu babamda.Sanki birşey dememi bekliyorlardı.Ama ne diyecektim ki.Sen çok korkunç bir kadınsın mı?
-Sen kimsin?Dedim bende.
-Adım Gülnur.Senin yeni annenim.Beraber çok iyi vakit geçireceğiz Almira.
Gözlerim dolmuştu anne deyince.Ben yeni anne istemiyordum ki..
Babam:
-Bir şey demiyecekmisin kızım?
Kadın simsiyah oje sürdüğü bembeyaz ellerini dizime koydu,hafifçe yaklaştı.Öpecekmiş gibi.Kulağıma fısıldadı daha sonra:
-Bir şey söylesene hadi !
O kadar sessiz söylediki neredeyse ben bile duymayacaktım.Seside kızar gibiydi.Babamın yanında bana bağırmaya çekinmişti heraldeki kulağıma fısıldadı diye düşünürken,babam diz çökerek göz hizama geldi ve:
-Kızım hadi ama yapma böyle.Bak artık seninde bir annen olacak tekrardan.Lütfen misafirimize iyi davran.
Kadından korkmasaydım kaçacaktım odama ama öyle korkmuştum ki.Sonra karar verdim.Bu kadına anne diyemezdim.içimden ona kadar saydım.1..2..3..4..5.....10
Babam ile kadının arasından sıyrılarak koşmaya başlamıştım.Odama girdim ve kapıyı kapattım.Babam arkamdan bile gelmedi,o kadının yanındaydı hala.Hemen yatağa attım kendimi.Sonra çizdiğim resim aklıma geldi.Babama yakalanınca o görmeden merdivenin hemen yanındaki sandalyenin altına bırakmıştım resmimi.Hani şu annem,ben ve eski babamın olduğu resim.İçimden bir ses o kötü kadının babamı elimden alacağını söylüyordu sanki.Derinlerden bir ses...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oyunbozan
HumorKüçük yaşta annesiz kalmak,zamanın babayı da elinden alması..Almira'nın hikayesini umarım severek okursunuz.Desteklerinizi bekliyorum :)