Oyunbozan

D3

Böyle düşünürken babamın merdivenlerden indiğini gördüm.Birşey söylemeden mutfağa doğru gitmişti.Bende odama çıktım.Elimdeki kağıt parçalarını, yere oturup bağdaş kurarak birleştirmeye başladım.Ama parçalar o kadar küçüktü ki ne kadar uğraşsamda birleşmiyordu.Mecburdum,çöpe attım.

Çok acıkmıştım.Ağzımın kokusu beni rahatsız edecek derecedeydi.Mutfağa inmekten başka çarem yoktu.Ama Gülnur oradayken mutfağa gitmeyi hiç istemiyordum.

Oadamdan çıkıp alt kata indim.Kulağıma kahkağa sesleri geliyordu.Adımlarım iyice yavaşlamıştı.Artık mutfak kapısının önündeydim.Babamın annemden sonra başka kadınla kıkırdanışını izliyordum.Beni fark etmediler.Bende hiç görünmeden yukarı çıkmak istedim.

Yavaştan midem bulanıyordu sanki.İlk defa aç kalmıştım bu kadar.Annem yaşarken kahvaltıyı hazırladığı gibi çağırırdı beni.O ölünce babamsa tek tük birşeyler hazırlayıp karnımı erkenden doyururdu.Bu kadın düzenimizi bozmaya başlamıştı bile.

Yatakta öylece oturup,odamın balkonuna bakan pencereden dışarıyı seyrediyordum.Bir süre baktıktan sonra aklıma karnımı doyuracak bir fikir gelmişti.Ne kadar yanlış bişey olsada..Çaprazımızda oturan amca bahçesine meyva ağaçları dikermiş hepyıllar öncesinde.Tabi artık kocaman olmuş bu meyve ağaçları.Aralarından bir tanesininde kolları benim balkonuma yanaşmıştı.Aklıma başka fikir gelmeyince balkona çıkıp bana en yakın olan daldaki şeftaliyi büyük çabalarla kopardım.Sonrada yere oturup yemeye başladım.Üstüm başım şeftali suyu olmuştu.Üzerimi değiştirmem gerekiyorduAma önce ellerimi yıkamalıydım.

Odamdan çıktım..kimseye görünmeden lavaboya girecektim.Ellerimi yıkadım.Lavabonun olduğu koridorda birisinin olmadıgına emin olmalıydım en azından Gülnur'un.Bu yüzden kapıdaki anahtarı çıkartıp anahtar deliğinden koridora bakındım.İyikide bakmışım.Gülnur oradaydı.Hatta babamla birlikteydi.Sonra Gülnur kapıyı dışardan yavaşça kapattı.Üzerinde sabahki kıyafetleri vardı.Değiştirmeyede pek niyetli değildi sanki.Belkide babam işe gidecek ve ben Gülnur'la evde kalacaktım.

Gülnur hızlı adımlarla merdivene doğru gitti.

TAKTAKTAK...

Artık orada kimsenin olmadığına emindim.Kapıyı yavaşça açtım ve dışarı çıktım.Ama ne yazıkkibabama yakalanmıştım.Üzerinde siyah takım elbise vardı.Kesin bir toplantısı vardı.Yani gidecekti.Ben bunları düşünürken babamda bana doğru geliyordu.

İyice yaklaşmıştı,diz çöktü ve iki eliyle belimden tutarak:

-Bugün seninle konuşmaya hiç vaktim olmadı kızım,nasılsın?

Ben cevap vermedim,vermeyecektimde.O an sadece yüzüne tükürmek gelmişti içimden...

-Almira,kızım bak artık bu duruma alışsan iyi edersin.Bundan sonra eskisi gibi olacak.Bu evde üç kişi yaşayacağız.Anne,baba ve çocuk.Tamam mı?Hadi bakalım git pjamalarını çıkar,ben işe gidiyorum.Evde annene iyi davran olur mu?

Dedi ve merdivenlerden hızla indi.Bende odama gittim.Üzerime temiz birşeyler giyecektim.Pjamamın üzerindeki şeftali lekeleri iyice kurumuştu ve iğrenç kokuyordu.

Odadan çıkmaya korkmuştum.Çünkü ben giyinirken babam evden çıkmıştı.Gülnur'la ben vardım evde birtek.Sadece İkimiz....