Miraculous: Maske Leydim (WMB)

6. Bölüm♥Kolye

  Annemin anlıma koyduğu soğuk bez yüzünden koca bir çığlık attım.

"Anne uyuyorum!"dedim sinirle.

Annem bir bana bir dereceye baktı. Yüzü endişe vericiydi.

"Yanıyorsun Marinette. Ateşin çok yüksek. Seni acilen doktora götürmeliyiz."dedi annem.

"Anne çok Üşüyorum!"dedim.

"Biliyorum canım. "Dedi ve aşağı kata indi.

Aşağı katta...

"Marinette odasında Adrien. Çok ateşi var. Ondan uzak dur. Yoksa sende hastalık kaparsın."dedi bayan Cheng.

"Tamam efendim."dedi ve yukarı çıktı Adrien.

Şimdi...

Elime telefonumu almış facebookta takılıyordum. Kapı çalındı.

"Girin."dedim ve yüzümü ekrandan ayırmadım.

"Merhaba Marinette! "Dedi Adrien.

Panikle telefon elimden düştü. Hemen telefonumu yerden aldım. Kilitledim ve Yastığımın altına koydum.

"Nasılsın Marinette? " dedi ve yanıma çektiği sandalyeye oturdu.

"Aahh bilmiyorum. Anneme göre baya bir-bir kötüyüm. " dedim. Tanrım bu ne saçma sapan bir cümle.

"Aa. Şey seni çok merak ettim. " dedi. Inanamıyorum. Adrien beni merak etmiş.

"Şey merak etme. "Dedim.

"Sana verdiğim  yılbaşı hediyesini açtın mı?" diye sordu.

"Yo-yok. Hastalanınca fırsat bulamadım. "Dedim.

"İyi beraber açarız."dedi. "Peki nerde?"diye sordu.

"Masanın üstünde."dedim. Neyse ki dün çocuklar gelmeden önce annemden bütün Adrien posterlerini kaldırmasını istemiştim.

"Al!"dedi ve paketi kucağıma koydu.

Açtım içinden uğur böceği şeklinde kırmızı siyah (yoyoma benzer) bir kolye çıktı. Yoyoma benzetilerek yapılmıştı. İçini açtım. Benim fotoğrafım vardı.

"Ahh... Bu-bu çok güzel. Çok teşekkür ederim. "Dedim.

"Takmamı ister misin? " diye sordu.

"A-ah ev-evet."dedim. Ufffff lanet olsun. Kekelemesem olmaz mı?

Adrien kolyeyi aldı. Dağınık saçlarımı yavaşça ve nazikçe kaldırdı. Elleri boynumda yavaşça gezindi. Kolyeyi taktı. Arkama döndüm. Adrien ile bakıştık.

Adrien ve ben aynı anda kafamızı başka yöne çevirdik. Utanmıştık.

  Adrien sandalyeye oturdu.

"Eminim sana hep şans getirecektir. Uğur Böceği şans getirir." dedi.

"Ah gerçekten çok t-Teşekkür ederim. Umarım getirir. " dedim. Şu an yerimde duramıyorum.

  Bu romantik aşk rüzgarı annemin içeri girmesiyle son buldu. Elinde bir tepsi vardı.

"Marinette baban sana Kıymalı börek yaptı. Yanında da meyve suyu var. Biraz yemek ye."dedi ve Adrien'na döndü.

"Adrien sana da bir tabak getirdim. Gitmeden biraz ye."dedi annem.

"Çok teşekkürler Bayan Cheng. Bay Cheng çok güzel börek yapıyor. Yemek isterim. " dedi Adrien.

Annem tepsiyi çalışma masama koydu.

"Afiyet olsun. Ben aşağıdayım. Bir şey olursa beni çağırın. "Dedi ve aşağı kata indi.

Adrien ile beraber yemeklerimizi yemeye başladık.

Tanrım şu an rüyada olmalıyım. Adrien ile baş başa yemek yiyoruz.

Keşke hergün hasta olsamda Adrien'la yemek yesek...

Ama nerde...

Şans işte...

"Baban gerçekten harika yemek yapıyor. " dedi Adrien.

"Ahh sen onun tatlılarını da yemelisin. Bir suflesi var ki."dedim.

"Gerçekten hergün hazır yemek yemekten bıktım.  Benim için değişiklik oluyor."dedi Adrien.

"Babamdan isterim. B-bir gün beraber yer-yeriz. N-ne dersin?"dedim. Inanamıyorum. Şu an Adrien'a bir yemek yeme teklifi etmiştim.  Ufff yine saçma sapan cümleler kuruyorum.

"Harika! " dedi.

"Harika!"dedim.

"Boş olduğunda beni ararsın gelirim."dedi Adrien.

"Tam-tamam."dedim.Şu an cennetteyim!!!! Şu an kim Marinette'in yerinde olmak ister?

Adrien peçeteyle ağzını sildi. Ve tepsiyi eline aldı.  Yediğim tabağı aldı.

"Kesinlikle babanın eline sağlık. Bem artık gidiyorum. Dileğim seninle. Umarım en kısa zamanda iyileşirsin."dedi.

"Ahh umarım.  T-Teşekkür ederim. Görüşürüz. "Dedim.

"Görüşürüz! " dedi. Ve kapı kapandı.  Arkasından ağzım açık kaldı.  Yaşadıklarım gerçek mi?????
Ben İyileştim galiba....
Yerimde olmak isteyen?

Okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.