Giriş

39 6 0
                                    

♡ ♡ ♡ ♡ ♡ 

Kaderini sev belki seninki en iyisidir.

Tak! Tak! Tak! 

Duyduğum seslerle gözlerimi aralamam uzun sürmedi.Acıyan gözlerimin üzerine elimi bastırıp biraz bekledim.Gözlerimin acısı dindiğinde ayağa kalkıp sesin geldiği odaya doğru ilerlerken kapıyı açıp ilerleyecekken ensemde hissettiğim acıyla gözlerimi tekrar kapandı.Son gördüğüm şey ise karşımda sırıtarak bana bakan bir silüet.

Hiçbir zaman elimde olanının fazlasını istememiştim.İyisiyle kötüsüyle 19 yıl'ımı bitirmiş üniversite sınavına hazırlanan sıradan bir kızdım.Ne kadar sıradan olduğu ise tam muammaydı annemle babam yoktu.Yetimhaneden ayrılalı ise 1 yıl oluyordu.Dost bildiğim 2 kişi vardı.Kendimi bildim bileli onlardan başka kimsem yoktu.Şimdi ise yalnız yaşıyordum.Umay benden bir yaş küçük olduğu için 18 ine bastığı gün gelecekti çıkacaktı yetimhaneden.Yani çıkmasına 1 ay vardı. Onur, Onurun nerede olduğundan hiçbir fikrim yoktu.Onur bizden 3-4 yaş büyük olduğu için erken ayrılmıştı.Yetimhaneden ayrıldıktan bir süre sonra yanımıza gelsede bir süre sonra gelmemeye başlamıştı.O da bizden uzaklaştıktan sonra Umayla birbirimizden başka kimsemiz kalmamıştı.Bu evi nasıl aldınız diye sorarsanız?Yeni müdüre Aysel abla yani 2-3 yıl omuştu geleli onun kardeşinin eviydi burası.Kardeşi taşındıktan sonra burayı satmak istememiş ve anahtarını Aysel ablaya vermiş.Aysel abla,onunla aramızda abla kardeş ilişkisi olmuştu kısa bir süre içinde kaderimiz benzerdi onunla.Anahtarı ise güvenerek bana vermişti zaten ev çok büyük bir ev değildi tek katlı 2 odalı bahçesi olan küçük bir evdi.İyi değildim hiç bir zaman iyi olmayacaktım.

İyi olacaktım zamanla,onunla.Geçmişimle.


   ♡    ♡    ♡     ♡  

Selamlar.Öncelikle herkese merhaba.Yeni bir hikayeye başlamış bulunuyorum.Bu hikayeyi devam ettirmemi sağlayacak kişilere  şimdiden çok teşekkür ederim.


MeyusHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin