REVENGEFUL LOVER // ZAYN MALIK

Ch 1.

Ch 1.

Kış ayıydı. Yağmur damlalarının camıma çarpış sesleriyle gözlerimi araladım. Doğrulmaya çalıştım ama hala uykum vardı. Saate bakmak için telefonu elime aldım.

12 cevapsız arama

3 yeni mesaj

Bunları aldırmadan saate baktım ve aniden yataktan sıçrayarak banyoya koştum. Saat  8:00 olmuştu. 8:00 ? Saat 9:30'da benim New York uçağım vardı. 15 dakikamı havaalanında işlemlerle geçirsem ve beklesem, yol için yarım saat ayırsam 45 dakikada hazırlanabilirdim. Yani umarım..

Hızlıca üstümü giyinip, mavi gözlerimin altına siyah göz kalemini çektim ve saçlarımı açık bırakarak, dün hazırlamakta yarım bıraktığım bavuluma birkaç adımda ulaştım. Bavulu alıp yatağımın üzerine bıraktım. Dolabımdan bavula birkaç parça şey daha ekledikten sonra annemin bana hatıra olarak bıraktığı, manevi değeri oldukça yüksek eskitme yıldızlı kolyeyi elime aldım. Bu kolyeye baktıkça aklıma annemin ölümü geliyordu.

Annemle babam iş görüşmesi için Paris'e gitmişti ve olumlu sonuçlanan ortaklık anlaşmasını kutlamak amaçlı küçük bir parti verilmişti. Herşey o lanet an da olmuştu. Hangi lanet belalı artık kimi öldürmek istiyorsa aniden atılan kurşun anneme isabet etmişti. Bu olaydan sonra annemi 1 hafta boyunca yoğun bakımda beklemiştik ama sonuç olumsuzdu.

O an içime öyle bir his gelmişti ki annemi öldüreni bulsam onu kendi ellerimle öldürecektim. En değerlilerimden birini almışlardı elimden. Şu an bile karşıma çıksalar acımadan öldürürüm. Olay hakkında daha fazlasını öğrenmek istiyordum. Bu yüzden birkaç kez babamı sıkıştırdım ama her seferinde kesin bir dille reddedildim. Babam olayın üstüne gitmemi istemiyordu.

Gözlerimin dolduğunu, gözlerimi kapatıp bir damla yaşın yanağımdan süzülmesine kadar fark etmemiştim. Uçağı kaçırmamak için hızla toparlandım. Yatağımın yanındaki komodinin üzerinden annemle olan resmimide bavulun yanına sıkıştırdıktan sonra bavulu merdivenlerin yanına sürükleyip orada bıraktım. Halamın uyanıp uyanmadığını kontrol etmek için odasının kapısını çaldım.Evet halam. Onunla kalıyorum. Annemin ölümünden sonra benimle oldukça ilgilenmişti. Bir süre sonra benimle kalmak istediğini kesin bir dille belirtti. Bende bunda bir sorun görmediği için kabul etmiştim. Zaten halamla yani Amy'le hala-yeğen ilişkisinden çok iki çok yakın arkadaş ilişkisindeydik. Hatta ben New York'a gittikten 1 hafta sonra o da arkamdan benimle gelecekti. Kısa sürede çok samimi olmuştuk. bu yüzden benimle gelmesini ben teklif etmiştim. Bundan da oldukça hoşnuttum.

Ses gelmeyince kapıyı tekrar yavaşça çaldım ve dayanamayıp içeri girdim. Hala uyuyor muydu o ? Ah hadi ama!

''Bayan uyku aşığı McCurdy, ben gidiyorum. Bilmem farkında mısın?''

Başını yastıktan kaldırmak istesede başaramadı. Bu yüzden sadece yüzünü bana dönerek gözlerini araladı.

''Neden sanki hiç görüşmeyecekmişiz gibi odama giriyorsun ? 1 hafta sonra yine beraberiz. Şimdi Tanrı aşkına siktir git Dara ve bende uykuma geri döneyim!''

Siktir git Dara.  Evet gördüğünüz gibi. Size iki yakın arkadaş gibi olduğumuzu söylemiştim.

Söylediklerine küçük bir kahkaha atarak yanına gidip yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

''Pekala Amy. Öyleyse gidiyorum ve sende o bitmek bilmeyen güzel uykuna dönebilirsin.'' derken yatağında doğrularak oturur pozisyona geldi.

''Bensiz 1 haftanı güzel geçir. Kuralsız 1 haftanı.'' dediğinde ikimizde kahkaha attık. Amy çok kuralcı değildi sadece önemli olarak atlamadığı, onunlayken yapılmaması gereken 1-2 küçük kural vardı.

Derin bir nefes alıp saate baktım.

''Sanırım artık cidden gitmem gerekiyor. Seni seviyorum Amy.'' dedim ve merdivenlerin yanındaki bavuluma ulaşarak evin kapısına doğru ilerlemeye başladım. Tam kapıyı açacakken bir ses duydum.

''Bende Seni Dara.''

Yarım saat sonra cevap vermek Amy'nin en büyük özelliğidir.

Bavulu bagaja yerleştirdikten sonra sürücü koltuğuna yerleştim. Radyoda Bruno Mars-Locked out of heaven şarkısını duyunca sesini biraz daha açarak yola koyuldum.

 ♤

5 saat sonra :

Uçaktan inmiştim. New York'un havası bile başkaydı. İnsana huzur veriyordu. Hemen bir taksiye atlayıp babamın bana mesaj olarak yolladığı adresi verdim.

Ev işini babama bırakmıştım. Çünkü, bunlarla uğraşmak için zamanım yoktu. 2 gün sonra okulum başlayacaktı. Hangi arada yapabilirdim ki ?

5-10 dakika sonra evin önüne gelmiştik. Ücreti taksiye ödeyip indim. Karşımda duran ev oldukça sade ve güzeldi. Bu sokak boyunca bulunan bütün evler bu modeldeydi. Memnun bir şekilde gülümsedikten sonra babamın evimin anahtarını 21 numaraya teslim ettiğini, oradan alabileceğimi haber verdiği mesaj başıma dank etti.

Benim evim 20 numara olduğuna göre yan taraf 21 numaradır diye düşünüp yan tarafın kapısının önüne geldim. Kapıda 21 yazdığını görünce zili çaldım.

Kapıyı oldukça güzel ve zarif bir bayan güleryüzlü bir şekilde açtı. Elimdeki bavulu görünce gülümsemesini genişleterek konuşmaya başladı.

''Sen Dara McCurdy olmalısın ? 20 numaradaki ha ?'' deyince gözüm salondaki koltukta yayılmış bir şekilde oturan ve neredeyse benim yaşlarımda ki çocuğa çarptı.

Ne zamandır ona bakıyordum bilmiyorum ama dudaklarımın birbirinden ayrılmış hafif açılmış olduğunu fark edince aniden toparlanmaya çalıştım. Çift ela gözler benim gözlerimle buluştuğunda gözlerinin çok güzel olduğunu fark ettim. Gözlerimi kaçırarak sesli bir şekilde yutkundum ve bakışlarını bir bana birde koltuktaki çocuğa çeviren genç bayana odaklandım.

''İçeri geçmek ister misin?'' diye sorunca sesi fısıltı gibi çıkmıştı. Dediği şey karşısında bir an afalladım. İçeri geçmek mi ? O çocukla aynı ortamda aynı havayı solu- Ah hadi ama kendine gel Dara!

''Ah.. Teşekkürler fakat geldiğim ilk andan rahatsızlık vermek istemem.'' deyince bir an gözlerimi tekrar salon tarafına çevirdim. Bakışlarımı tekrar karşımdaki bayana sabitleyince boğazımı temizleyerek konuşmaya devam ettim.

''Im... Bu arada özür dilerim. Evet adım Dara. Dara McCurdy.'' dediğimde küçük bir kahkaha atarak elini uzattı. Uzattığı elini sıkarken beynimde dedikleri yankılanıyordu.

''Bende Trisha. Trisha Malik. Seninle tanıştığıma çok memnun oldum küçük bayan.''

Merhaba!
Bu benim ilk hikayemin ilk bölümü. Yazım yanlışlarım ya da herhangi bir kusurum varsa lütfen kusura bakmayın. Desteklerinizi bekliyorum!
İlk kitabım olduğu için sınır koymam pekte mantıklı değil :d ama görüşleriniz hakkında yorum bırakırsanız çok mutlu olurum. Sizi seviyorum! :d