REVENGEFUL LOVER // ZAYN MALIK

Ch 9.

Ch 9.

 Sesler duyuyordum. Başım çatlıyordu. Zorlukla gözlerimi açtım. Bir odadaydım. Ve- 1 dakika. Seruma bağlıydım. Neler olmuştu. Kendimi hatırlamaya zorladım. Birşeyler geliyordu aklıma. Spor salonu. Basket maçı. Soyunma Odası. Sigara Dumanı. Zayn. Hatırlamıştım sonunda. Birinin bileğime dokunduğunu hissettim. Başımı o yöne doğru çevirdim. Jesy korkulu bir o kadarda tedirgin bir şekilde ''Dara?'' diye  seslendi. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldıktan sonra tekrar gözlerimi açtım ve doğrulmaya çalıştım. Sonunda başarınca etrafıma baktım. Pencereden dışarıya bakınca, Jesy nerde olduğumu anlamaya çalıştığımı anlamış gibi ''Okulun reviri.'' dedi. Rahatlamıştım çünkü hastanede olsaydık Amy kafayı yerdi. Onu endişelendirmek istemiyordum. Daha ilk günden. Ayaklanmaya çalıştım. Jesy ''Yavaş Dara!'' deyince  ''Jesy iyiyim.''  diye karşılık verdim. Kapıyı açarken karşımda Zayn'i buldum. Arkamdan telefon sesi duydum ve Jesy'e döndüm. Telefonu çalmıştı. O, telefonu açıp bana sırtını döndü ben ise Zayn'e döndüm. Bir adım daha öne gidip arkamdan kapıyı kapattım.

''Kendinize gelmişsiniz küçük hanım'' dedi ciddi bir şekilde.

''Ah, evet bay sigarakolik Malik.'' Bunu dediğimde kahkaha attı.

''Güzelim benim sigarama laf atamazsın, sorun sende.''

''Oh tabi! Kesin öyledir. Her sorun bende zaten. Sabah müzik dinlesem bende, sigara dumanı yüzün-'' cümleni bitiremeden işaret parmağını dudağıma koyarak susturdu.

''Çok konuşuyorsun.'' dedi ve dudaklarımdan çektiği eli ile tek gözümü kapamış olan saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdı ve uzun koridorda ilerledi. Hala ellerini dudaklarımın üstünde gibi hissediyordum. Elleri buz gibiydi ve benim sıcak dudaklarımda çok büyük etki yaratmıştı. Kendimi toparlayarak tekrar odaya girdim. Benim odaya girdiğimi gören Jesy hemen telefonu kapatarak yanıma geldi. Zorlukla bana gülümsedi ve koluma girip odadan çıkardı.Revirden çıktığımda koridor boştu. Ama uzaklardan sesler geliyordu. ''Bu sesler ne?'' diye sordum Jesy'e. ''Spor salonundan'' dediği an hatırlamıştım. Maç vardı. ''Heey başladı mı?'' dedim heyecanlı bir şekilde. O maçı izlemeyi çok fazla istiyordum. Hemen koşarak spor salonunun kapısına vardım.  Kendimi ilk uyandığıma göre çok daha iyi hatta normalden bile daha iyi hissediyordum. Birkaç saniye sonra Jesy'de yanıma ulaştığında içeri girdik. Maç daha yeni başlamış olmalıydı çünkü bizim gibi birçok kişi spor salonunun arka kapısından giriş yapıyordu. Jesy'nin konuşmasıyla irkildim.

''Haydi Zayn'in yanına geçelim.''

 Gözlerimle Zayn'i aradım. En sonunda görüş alanıma girmişti. Dirseklerini dizlerine dayamış, tek bacağını titreterek maçı izliyordu. Şu an tek ilgi odağı basketbol olmuştu. Yanına ilerledik. Bizi fark etmiş olacak ki göz ucuyla bakıp eski pozisyonuna geri döndü. Derin bir şekilde nefesimi dışarıya verdikten sonra maçı izlemeye başladım.

 İlk yarı 33-28 bitmişti. Karşı takım bizim çocukların bulunduğu takıma göre daha profosyonel olduğundan bizimkiler gerideydi. Sahanın ortasında aniden bi çığlık koptu. Çocukların bulunduğu takımın bir oyuncusundan geliyordu bu ses. Meraklanmıştım. Ne olmuştu ki? Çocuk hemen içeriye alındı. Sanırım onun yerine yedeklerden biri girecekti. İkinci yarı başlamadan kendime su almak istedim. Jesy'e haber verdim ve salondan çıktım. Yemekhaneye ulaştım ve bir su alarak spor salonuna tekrar girdim. Bu sefer karışıktı. Herkes ayaktaydı. Sanırım ikinci yarı başlıyordu. Jesy'i kalabalığın içinde bulup yanına ilerledim. Etrafa bakındım. Zayn yoktu. Ani bir kararla Jesy'e ''Zayn nerede?'' diye sordum. Ban bakınca gülümsedi ve her zamanki o havalı bakışını atarak ''İzle.'' dedi. Başımı sahaya çevirdim. Oh! Tanrım! Olamaz! O Zayn olamaz! ''Ne?!'' diye kendi çapımda küçük bir çığlık attım. Jesy ise bunun üzerine kahkaha attı. İkinci yarı başlıyordu.

''Oh, n'olur bunun şaka olduğunu söyle Jesy?''

''Hayır Dara.'' dedi sırıtırken.

''Zayn ve basketbol mu? Yüce İsa!''

''Heey! Malik'in hakkını yememelisin. Gayet harika oynuyor.Sadece izle.'' dedi.

''Bu takımın yedek kulübesi yok mu?'' 

''Ah Dara! Ne çok soru soruyorsun. Koç zaten Zayn'in oynayışını çok beğenir. Onu takıma almak istedi ama Zayn kabul etmedi. Şimdide çocukların ve koçun ısrarı ile oyuna girdi. Biraz kurallar ihlal edilsede... Uhm... Zayn'in girmesinin iyi olduğunu düşünüyorum.'' dedi ve der demez ayağa kalkıp sevinç çığlıkları attı. Ne olduğuna çocukların takımının sayı attığını gördüm. Kimin attığını anlamaya çalışırken tüm takımın Zayn'in etrafında olduğunu gördüm. Zayn'in attığını düşünürken göz göze geldik. Birkaç saniye baktıktan sonra göz kırpıp yarım ağız güldü ve arkasını döndü. Ardından Jesy kulağıma fısıldadı.

''Ben sana demiştim güzelim.''

 Ama benim aklım hala Zayn'in etkileyici göz kırpışındaydı.

--

Merhaba! Bugünde vakit buldum ve bugünde yayınlamak istedim. 

Neyse dün ve bugün bölüm yayınladım.

Sınır değil ama önceki ve bu bölüme en az 10 vote ve 5 yorum olursa çok sevinirim.

Tekrar ısrarla söylüyorum; LÜTFEN YORUM YAPIN ARKADAŞLAR.

Bu hikayeye ben emek veriyorum ve siz bu hikayeyi öylesine okumuyorsunuz. Yani umarım. Ama eğer öylesine okuyorsanız ciddi anlamda hikayeyi silme gibi düşüncelerim var.

Ben sınav haftamda bile yazıyorum. Hemde iki gün ard arda iki gölüm yazıyorum. Sizde oyverip küçücük yorumlarınız çok görmeyin lütfen.

Bunu ciddiye almanız dileğiyle,

Sizi çok seviyorum! Görüşürüz!