16.

1.9K 71 23
                                    

Draco POV
Eindelijk was het zo ver. Ik kon echt niet meer wachten. Met nog net geen glimlach zeulde ik mijn koffer naar de trein. Ik laade hem in en keek of Harry er al was. Hij was er nog niet dus besloot ik in een lege coupé te gaan zitten. 'Zullen we hier- ohw' hoorde ik iemand in de deuropening zeggen. Het was David. Snel liep hij door met Patty Park op zijn hielen. Niet veel later kwamen Harry, Ron en Hermelien binnen. 'Je vind het toch niet erg dat zij er ook zijn?' vroeg Harry. 'Nee, nee gezellig' zei ik vlug. Het was erg gezellig opweg naar huis. Later kwamen Marcel en Loena ook nog binnen. Ik haatte hen eerst omdat Marcel zo onozel is als wat en Loena omdat ze echt een raar type is, maar als je ze echt kent zijn ze aardig. Hier uit heb ik wel geleerd dat aparte personen zoals Loena juist leuk zijn. Toen het avond werd stopte de trein. We laden onze koffers uit en Harry, Ron en ik gingen naar de Wemels. Hermelien ging naar haar ouders. Mevrouw Wemel keek me even raar aan, maar daarna glimlachte ze naar me. Waarschijnlijk moest ze nog wennen dat ik nu aardig ben. We hadden een paar dagen geleden een brief geschreven dat ik zou komen. We verschijnselde naar het huis van de Wemels. Het was een groot huis met veel kleur iets wat ik niet gewend was. Binnen was dat ook het geval. Ik heb vooral Ron uitgescheld omdat ze zo arm waren en ik verwend, maar nu besef ik me dat het heel knap is dat ze kunnen leven met zo weinig geld. Ik heb echt respect voor ze gekregen. 'Wil jij in Charlie's oude kamer slapen? Bill is namelijk thuis met zeur- Fleur' corrigeerde ze zichzelf snel 'om de bruiloft voor te bereiden dat in de zomer hier is' zei mevrouw Wemel. 'Ja prima' zei ik en ik zeulde mijn koffer naar boven. "Cari" stond er op een deur. Tussen de letters zaten wat gaten waar eigenlijk nog letters hoorden. Dit was vast de kamer van Charlie dacht ik en ik opende de deur. Er stond aan de zijkant een simpel tweepersoons bed en een houte bureau waar niks op stond. De hele kamer was leeg. Zelfs de kledingkast die naast de deur stond. Waarschijnlijk woonde Charlie hier niet meer. Ik zette mijn koffer naast het bed en plofte neer. Het bed voelde lekkerder dan dat het eruit zag. Heerlijk zacht. Ik legde wat kleding in de kast en liep naar beneden.

DrarryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu