11.22.26

Day II 11.22.26

เด็กหนุ่มออกมาจากหีบโบราณหลังความมืดมิดนำพาเขามายังจุดเดิม ที่เดิม เวลาเดิม เริ่มต้นวันใหม่ซ้ำอีกครั้ง นาฬิกาตั้งพื้นบอกเวลา เที่ยงคืนหนึ่งนาที ของวันที่22 พฤศจิกายน 1926 เขามีโอกาสแก้ตัวในสิ่งที่เมื่อวานได้ทำพลาดไป

อาการเจ็บราวกับกระดูกซี่โครงหักเมื่อครู่หายไปเป็นปลิดทิ้ง เสื้อผ้าที่เคยเปื้อนดินจากถูกสาปให้ล้มไปกองกับพื้นก็เช่นกัน บัดนี้สะอาดสะอ้านเหมือนวันแรกที่เขาย้อนเวลามา ทุกอย่างเริ่มต้นใหม่เหมือนเดิมหมดยกเว้นความทรงจำที่ไม่ลบเลือนหายไปไหน

ครีเดนซ์นั่งกอดเข่าในความมืดมิดหลังปรับนาฬิกาพกของตัวเองให้ตรงกับเวลาปัจจุบัน ความหวาดกลัวต่อเหตุการณ์เมื่อครู่ยังรบกวนจิตใจเขา นึกย้อนไปถึงนาทีสุดท้ายที่เพอซิวาล เกรฟส์ถูกปลิดชีวิต น้ำตาของเด็กหนุ่มก็ไหลออกมาอีกรอบ

ทั้งที่เขาเตรียมใจไว้แล้วว่าต้องพบเหตุการณ์น่าเศร้า หากเวลานี้อยากสลัดภาพนั้นออกไปจากหัวเพียงใดก็ทำไม่ได้ เหมือนรอยแผลกรีดลึกในความทรงจำ และมันจะมีครั้งต่อไป ครั้งต่อไป หากครีเดนซ์หยุดยั้งมันไม่ได้

ครีเดนซ์เช็ดน้ำตาลวกๆ เขาทำผิดพลาดอย่างมหันต์ เพอซิวาล เกรฟส์ไม่มีทางเชื่อใจเขาที่เป็นใครก็ไม่รู้โผล่มา ชายหนุ่มจึงไม่สนฟังคำเตือนจากครีเดนซ์ เด็กหนุ่มเป็นเพียงคนแปลกหน้า ไม่ว่าจะตอนไหนเขาก็ไม่เคยมีตัวตนในสมองของอีกฝ่าย

เด็กหนุ่มรวบรวมความคิดจนได้แผนการ เขาเดินขึ้นไปชั้นสองซึ่งเป็นที่ตั้งของห้องนอนเจ้าของบ้าน ครีเดนซ์ลองทำการทดสอบเล็กๆน้อยๆ เขานั่งลงข้างเตียงชายหนุ่มเหมือนที่ทำในคราวก่อน ออกแรงขยุ้มผ้าปูนวมจนเพอซิวาล เกรฟส์พลิกตัว ขณะที่เด็กหนุ่มกำลังจะลุกออกจากเตียง ชายหนุ่มที่หลับใหลก็ละเมอมาคว้าข้อมือเขา แต่คราวนี้ครีเดนซ์เต็มใจถลาเข้าสู่อ้อมกอดของเกรฟส์แต่โดยดีเพราะถึงอย่างไรถ้าเขาทำแบบเดิม แพทเทิร์นเดิมๆ อีกฝ่ายก็จะยังนอนหลับสนิทไม่ตื่นมาแน่นอน