4.bölüm

9K 281 33
                                    

-Gündüz!!Uyan kardeşim!!Ambulans çağırın!

Telaşla Gündüz'e sesleniyordum ama o hala baygındı.Etraftan yardım isteyip ağladım.O benim can yoldaşım,aksine kardeşimdi.O olmazsa ben bir hiçim.

-Mutlu!Sakin ol!Şimdi sağlık görevlileri gelicek.

Yanıma eski sevgilim geldi.Aldatmıştı beni.Peşimi bırakmıyordu.Ama ben ona yüz vermiyordum,psikopatın tekiydi.

-Sen kes sesini!
Sen ne hakla yanıma gelirsin piç!

-Bak Mutlu seni sakinleştirmeye çalışıyorum ama sen yine aynısın yine.

-Sen beni kullanmadan önce düşünücektin onu!

-Özürdilerim.

Diyip koşa koşa kantinden çıktı.O arada sağlık görevlileri geldi.Gündüzü sedyeye yatırıp.

-Hanfendinin yakınlarından sadece bir kişi gelebilir ambulansa.

-Ben gelirim.

-Peki hanfendi.

Koşa koşa Gündüz'ün arkasından gittim ama o çarpanın kim olduğunu bulmadan bu işin peşini bırakmayacağım.O çarpanı bulup kendi ellerimle döveceğim.

Okulun çıkışına geldiğimizde ambulans tam karşımızda duruyordu,hemen ön koltuğa binip hastaneye doğru yol aldık.O arada Birgül Teyzeyi de aramayı unutmadım tabii.2. Çalışta açıldı telefon.

-Alo?

-Alo Birgül Teyzem sana birşey söyleyeceğim ama panik yapma olurmu?

-Ne oldu ki kızım?

-Gündüz'ü hastaneye kaldırdılar.Kafasını masaya çarpmış ama önemli bir durumu yok.

-Ne?! Hemen geliyorum hangi hastane?

-........devlet hastanesi.

-Tamam geliyorum kızım.Ona gözkulak ol.

-Tamam.

Hastaneye varmak üzereydik.Ve 5 dakka civarında hastaneye vardık.

Hemen görevli arabadan inip arkadaşlarıyla beraber sedyeyi taşıdılar.Onlarla beraber Gündüz'ün yanına doğru koşturdum.Hala baygındı.Korkuyordum.

-Gündüz iyi olucaksın!

-Hanfendi biraz almamız lazım!

-Tamam.

Gündüz'ü götürdüler.Onun yoğun bakım odasının oraya gittim.

2 saat civarında Birgül Teyzemlerle annemler geldi.

-Kızım! Gündüz nasıl?!

-O yoğunbakımda.

-Ay ne bu başıma gelenler!!Oyy oyy!

-Ay Birgül şuraya otur da ben sana su getireyim,yoksa sen de gitcen.

-Tamam Gülse.

Annem kantine su almaya gitti.Biz de orada doktoru bekledik.

1 saat sonra doktor çıktı.

-Ne oldu kizuma?

-Durumu gayet iyi ama azdaha hızlı çarpsaydı beyin kanaması geçirme durumu varmış ve beyni hasar görebilirmiş.Allah korumuş.Geçmiş olsun.

-Allah sizden razı olsun.

-Oh be! Kardeşim uyandı!

-Evet kızım.

Hemşire geldi.

-Hastayı görebilirmiyiz?

-Görebilirsiniz ama çok uzun sürmesin.

Hemen annemler ve Birgül Teyzemlerle Gündüz'ün yanına geldik.

Hala uyuyordu.

-Kizum...bebeğim.

-Kardeşim!

Gözleri aralandı,bizde o arada heyecan yaptık.

-Anne?

-Oh şükürler olsun yarrabbim.

-Kardeşim!Uyandın sonunda.

-Evet uyandım da başım acayip ağrıyor.

-Doktor normal dedi kızım.Olcak o kadar,kafanı çarptın.

-Nasıl çarptin ki kizum?

-Sıraya koşuyordum kantin sırasına,yer kapçaktım.Sonra birine bir çarptım anam fil gibi maşallah.Savurdu beni kağıt gibi yuvarlandım sonra pat masaya çarptım gerisi karanlık.

-Ben müdürle konuşacağim.O kişinin burnundan getireceğum.

-Anne boşver.

-Sus! Sende ne diye koşiyirsun?!

-Ya anne ne biliyim?

-Bil!

-Ya Birgül üstüne gitme yavrumun.Yorulmuştur.

-Aman iyi.

Kapı çaldı ve açan karşısında ağzım açık kaldı.

Mafyanın Küçüğü(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin