12.bölüm

4K 176 1
                                    

"Gece!!"

"Hemen ambulans çağırıcam sakin ol!"

Mutlu hemen telefondan ambulansı aradı.

Ben ise...

Tarif edilemez acı yaşıyordum nedense,

Ne oluyor bana?

Neden onu bu kadar önemsiyorum?

Bilmiyorum.

Belkide benim suçum olduğu içindir.

O beni seviyordu.

Ama ben onu kırdım.

Çok yanlış yaptım.

"Gece! Hayır! Ölemezsin! Ne olur bırakma! Özür dilerim!"

Bende seni seviyorum!

Ağzımdan kendimi bile şoka uğratacak bir cümle kurdum.

Içimde tarif edilemez bir duygu.
Dışımda ise acı çığlıklar.

"Yapamazsın!"

Ambulans görevlileri geldi hemen.

"Hemen sedyeye alın!"

Sedyeye aldılar Gece'yi ve;

"Sadece bir kişi!"

"Ben! Mutlu sen arkamızdan gel."

"Tamam kardeşim."

Hemen hastaneye yol aldık. 5-10 dakka sonra hastaneye vardık.
Hemen sedyeyi indirip kapıya sürüklediler.Hemen arkalarından koşturdum.

Ameliyathaneye gittiler.

Bende adımlarımı yavaşlatıp bankların oraya oturdum.Bekledim.

Sadece bekledim.

Onu seviyordum.

Ama bilmiyordum ne yapacağımı.

Hepsi benim suçum!

Içimden mırıldanırken bu mırıltı bağırışlara dönüyordu.

Yoksa? Krizim mi geliyordu?

Hayır! Şimdi olmaz!

Nefesim kesiliyor!

"Ya...yarrdım!!"

Titriyordum.

Banktan yere yığılıyordum usulca.

Soğuk terler akıyordu anlımdan.

Beynim sarsılıyordu.

Ve gözlerim karardı ve kendimi soğuk koridorda yerlere teslim ettim.

Arkadaşlar çok kısa bir bölüm oldu çok özürdilerim.Birdahakine daha uzun yazacağım söz.Yatmam lazım olduğu için.

Mafyanın Küçüğü(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin