Eve döndüğümde saat geç olmuştu ama babam evde değildi. O yüzden sorun etmedim.Arabadan indiğimde Jungkook'unda indiğini gördüm. Önüme geldi ve bakmaya başladı. Bende bakışlarına karşılık verdim. Biraz üzgün bakıyordu. Sanırım Suga meselesi yüzünden olmalıydı. Onunla konuşmam gerektiğini anladım.
"Bana üzgün bakıcaksan lütfen bakma."
"Üzgünüm."
"Ama olmanı gerektiren bir durum yok. Suga beni etkiledi mi ? Hayır. Ben takmadım bile. Benim odağımda sadece sen vardın ve bundan sonrada öyle olucak. Lütfen yanlış bir şey düşünme."
"Bir an için seni kaybetmekten korktum ama şimdi daha da iyi anladım ki korkmamam gerekiyormuş."
Ellerimi tuttu.
"Telafi edeceğim söz veriyorum."
"Tabiki telafi ediceksin. Sabırsızlıkla bekliyorum."
"Baban evde mi yoksa seninle bekleyeyim mi?"
"Yok ya duş felan almam lazım sen git yarın sabah kahvaltı için buluşsak olmaz mı?"
"Hmm duş diyosun. Kahvaltı bana uyar."
Duş derken sinsice sırıttı. Omzuna vurarak güldüm. O da güldü.
"Ha işte şöyle ol Jungkook. Gülüşün içimi ısıtıyor."
"Sen nasıl istersen. Bu arada kakaotalkı unutma eve gidince hemen mesaj atıcam sana tamam mı? Ya araba kullanırken telefon kullanmayı sevmiyorum yoksa yoldaykende atardım."
"Yok canım önemli değil. Zaten yoldayken atma gözün yolda olsun daha iyi."
"Tamamdır o zaman ben kaçayım."
Tam sarıldık öpücekken birden kafalarımız aynı yöne gidince garip bir duruma düştük. Sonra hemen geri çekildik ve normal olarak öptük birbirimizi. Utanmıştım ve o da öyleydi.
"Hadi arabaya bin."
"Hayır ilk önce sen eve gir."
"Ya hayır ilk sen git."
"Lütfen eve girer misiniz külkedisi saat 12."
"Peki prensim."
"Bir daha söylesene."
"Neyi?"
"Prensim diye."
O an etrafa bakındım kimse yoktu ve gece yarısı olmuştu. Tam sırasıydı diyerek bağırdım.
"JUNGKOOK BENİM PRENSİM. BENİM PRENSİMM!!!"
Sesli bir kahkaha patlattı ve beni kucağına alıp döndürmeye başladı. Gülüyordum mutluydum. Daha sonra yere indirdi ve bende onu kendime çektim ve sarıldım.
"Hadi git artık evine bende yola çıkayım."
"Tamam canım. Görüşürüz sabaha."
"Görüşürüz canım."
Ardından eve girerken arkama döndüm hala arabaya yaslanmış beni bekliyordu. Sonra gülümsedim ve eve girdim. Ardından babamı orda otururken gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çarpışma|Jungkook
Teen FictionRose/Sıradan bir lise öğrencisi demeyi tercih ederim ama maalesef değil. Babası bir şirketin CEO'su olduğundan herkesçe bilinen biri. Annesini küçük yaşta kaybetmiş ve hayata küsmüştür. Jungkook /Onada sıradan bir lise öğrencisi demeyi isterdim ama...