Heyecan Dorukta!

2. Bölüm

Bacaklarım şiddetle titrerken ben vücudumu yürümesi için zorluyordum verdiğim komutlar işe yaramış olacak ki okula yaklaşmıştım. Heyecanlıydım çünkü belki de o adını bilmediğim bal rengi gözlere sahip olan o çocuk ile aynı okuldaydık. Berfin'e baktığımda telefonunu eline almış selfie çekiyordu,bilmem ilk gün selfiesi,bilmem okul selfiesi falan filan. Etrafa uzunca bir süre göz gezdirdikten sonra sınıfımın kaçıncı katta olduğunu bildiğim için rahat bir tavırla merdivenlere yöneldim tabii arkamdan da Berfin. Bu okulda tanıdığımın çıkacağına emindim ama bu kadar hızlı çıkmasına şaşırmıştım. "Selam Mira!" Selam Deniz! diye yanıt verdim sahte bir heyecanla. Sınıfımın bulunduğu kata gelmiştik."12/A 12/A mmm, sonunda buldum!" Berfin'in beni çağırması ile yanına gittim. Sınıfa girdim ve ikimizde arka sıralara yöneldik,oturduk. Sınıfta çoğunluk kızdı, gerçi daha 16-17 kişiydik ya,neyse. Gözlerim onu aradı ama bulamadı bizim sınıfta hatta belki bizim okulda bile değildi. Berfin'e dönüp yok! yok! yok! bizim sınıfa yok! dedim. Tabii bunu kısık sesli bir şekilde söyledim... Ama biri vardı,arkadaşım Buğra, onu tanıyor olabilir miydi ? Yanına gidecektim gitmesine de nasıl anlatacaktım?, boşverdim. Sonra sınıf öğretmenimiz, geldi Rüya öğretmen geometri öğretmenimizmiş. Birkaç özlü söz söyledi sonrasında zil çaldı. Berfin'i de alıp koridora fırladım. Çünkü fazlasıyla açtım ve dayanabileceğimi sanmıyordum, kantine gidip 2 tost aldık. Bu sırada okuldaki neredeyse 2. sınıflardan herkesin bir sevgilisi vardı, bunu fark etmiştim. Garibime gitmedi. Merdivenleri çıkarken Berfin "aşık mı oldun sen o çocuğa ?" diye sordu. Hayır, böyle basit bir sempati için aşk diyemezdim. Demedim de . Hayır! Tabii ki...
~

Okulun ilk günü de böyle bitmişti eve dönüyorduk Berfin ile. Sonra, onu gördüm evet oydu, birşeyler hissedip benim bile adını koyamadığım hissi hissetmeme sebep olan çocuk. Bu sefer kesin soracaktım adını,kesin! "Sen" dedim ukala bir tavırla "beni düşüren çocuk." "Evet kusura bakma ve yolumdan çekil." Adın neydi senin? "Sana ne ?" Bilmem merak ettim dedim çünkü adını merak ediyorsam sakin konuşmalıydım. "Hmm pekâlâ ben Ar... boşver , hem ben sana neden adımı söylüyorum ki?" Niye böyle yapıyorsun ki? Kendimi meslek  lisesi önünde kız düşürmeye çalışan kekolar gibi hissetmiştim ama demiştim evet ! "Mira, yeter lütfen söylemek istemiyorum adımı hadi çekil güzelim" bi' dakika bi' dakika sen adımı nereden biliyorsun ? Dediğimde sırıtarak arkamı gösterdi. Arkamı döndüğümde Berfin'in pis sırıtışını gördüm. Yoksa, yoksa siz tanışıyor musunuz ? Adını bilmediğim çocuğa döndüm, döndüğüm anda kesici bakışlarıyla karşılaştım. "Tabii ki..." Ne! " kusura bakma Mira" dedi Berfin. "Ama biliyordum hatta sana anlatmam gereken şeyler var , gel benimle. Kafa sallamakla yetindim ama ona fazlasıyla kızgındım, buna rağmen gerçekleri öğrenmek için arkasından gittim. "Mira" dedi bana bakıp, aslında her şey hazırlanmış,bir plandı. Ah, Berfin, niye? , niye böyle birşey yaptın ?      Çünkü senin aşık olmaya ihtiyacın vardı. Nerden biliyorsun? Nereden çıkardın bunları Berfin ben, ben şimdi o çocuğa gerçekten aşık olacaktım ama o bana olmayacaktı. Anlıyor musun ? Ol-ma-ya-cak-tı ! Çok kötüsün Berfin, belki benim iyiliğim için yaptın ama yapma Berfin, yapma!  Berfin'in omzuna vurup yanından geçtim yürümeye devam ediyordum ki güçlü bir kol benim tüm vücudumu sardı. İlk önce "ben" dedi. "Arat". Kollarından ayrılmak istedim ama izin vermedi. Çırpınışlarım boşunaydı, biliyordum. Konuşmaya devam etti. "Ben, sanırım sana âşık oldum Mira." " Günlerdir, haftalardır bu günü bekliyordum. Sana kendimi açabileceğim günü iple çekiyordum, Mir- Peki dedim. Neden bana adını dahi söylemeyip, hep beni tersledin ha ? "Bilmiyorum beni sen daha çok merak edecektin ve ben kendimi gizemli yapacaktım bana aşık olacaktın, ben zaten sana aşıktım. Sonra sevgili olacaktık falan. Benim aklımdan bunlar geçiyordu." Bunları söylerken gözlerinin dolduğunu görebiliyordum. Benim hoşlandığım adam bana çoktan aşıktı ha? Bu dediklerinin hala şokunu atlatamamışken Berfin'e döndüm ve bana neden yalan söyledin Berfin! dedim. " sana yalan söylemedim, sen beni dinlemeden kalkıp gittin ben sadece her şeyin planlanmış olduğunu söyledim o kadar. Haklıydı. Ne diyecektim ? Pekâlâ dedim. Öyle olsun... Arat diyerek döndüm ona böyle şeyler yapmana gerek yok, emin ol dedim. "Özür dilerim Mira ben gerçekten seni çok seviyorum... " Ne zamandır tanıyorsun beni?  dedim. 2.5 yıldır dedi. Öylesine şaşırmıştım ki. Ben, ben seni nasıl fark edemedim Arat ? Nasıl? Dedim. "Ben hep sen görmeden seni izliyordum kusuruma  bakmazsın değil mi ? " Şey dedim , ben hiç bu denli sevilmemiştim, teşekkür ederim. Yüzü kızardı,benimki de kızarmıştı ama tek bildiğim şey Arat ile çok şey yaşayacağımdı.
   Karakter Fotoğraf
Mira;

Arat;

Berfin;