-------------------------------------------------------------
I'll never go.
Dahil sa pagkikita namin ng Owen na yon ay nalate ako at hindi ko naabutan si Kierre sa studio.They said that nagmamadali raw siya at may kailangan pang asikasuhin. I dont want to doubt on him, He's my friend way back to high school upto now. Hindi niya ko iiwasan.
I try to call him but apparently nakapatay ang cellphone niya.I made a message at isinend ko iyon sakanya.
"Manong paki sabi nalang ho kay kierre na napadaan ako at paki sabi sakanya na tawagan kaagad ako."
"Sige po Ms. Roosvelt.Sasabihin ko nalang kay Sir Kierre na napadaan po kayo rito sa studio."
Ngumiti at tumango ako sa sagot na ibinigay ni manong saakin.Tsaka ko binaling ang tingin sa building ni Kierre malungkot na napangiti ako hindi dahil sa hindi ko siya naabutan kundi dahil sa alam ko na nadadamay na ang kaibigan ko at pilit lamang ang pag-iwas nito saakin.
I hate my dad from doing this.Labag man sa loob ko ang pag-alis sa building ni Axcel ay ginawa ko.I know nahihirapan din siya sa mga nangyayari. pagkasarado ko ng pinto nang sasakyan ko ay napabuntong hininga ako at inumpisahan konang talikuran ang studio ni Axcel.
Ive been driving for almost two hours halos paikot ikot lang naman ako at paulit- ulit lamang ang dinadaanan ko. Now,my car parked infront of a building.Nakadungaw lamang ako sa isang matayog na gusali.
i will do this. By this time i will turn all the favor in my hands. Ako ang hahawak sa sariling kapalaran ko. Wala nang pwedeng gumawa ng disisyon para saakin. Ako ang magpapatakbo at magpapagalaw ng sarili kong kapalaran.
I will save myself from drowning. I blew a deep sigh bago tuluyang lumabas sa kotse ko. Muli kong tiningala ang building na nasa harapan ko.
"St. Agustine Medical Hispital."
Yes!I will see him! I will compromise with him.No he should conpromise with me. Nilukot ko ang calling Card ng naturang ospital at naglakad ako papasok.Dumiretso ako sa nurse station.
"Kaano-ano po kayo ng pasyente?"
What will i tell? Damn this! Napalunok muna ako bago nagsalita.
"F-Fiance" Diretsong sagot ko.Napatango na lamang ang nurse sa sinabi ko at kagad na binigay ang room number ni Ferroz.
Tila may mga kabayong nagtatakbuhan sa loob ng dibdib ko. My heart beating so fast!
room 507,508,509,510,511 and atlast im infront of his room 512. Tila naging bato ang aking mga paa at ayaw gumalaw.
"Fuck!will you relax Samantha! you'll just gonna talk to him.That's all!" Sermon ko sa sarili ko.Napabuntng hininga ako at hinawakan ang knob ng pinto but i didnt open the door.
"Are you going to stand there forever miss?"
Halos mapatay ko ang lalaking nasa likuran ko.
"Papatayin moba ko sa gulat!"
Nakangiting napakamot siya sa kanyang batok bago siya nagsalita.
"Oh!Sorry if i startle you. I didnt mean that.Ive been watching you for almost 5mins. Yet do didnt knock. Do you know Ferroz?"
"Yes,No i mean yes!" Fuck Samantha! By that i heard the man laugh.He cleared his throat before he speak.
"Im Jayron.Kaibigan ako ni Ferroz. Feel free to go inside.Come on."
Nakangiti niyang sabi at binuksan ang pinto.
"Eyes on me fuckers! we have a fine lady here!" Sigaw niya sa loob ng kwarto.Wrong timing pa ata ang pagpunta ko! Binuksan niya ng masmaluwang ang pinto.At dahil don i saw four men inside plus this man beside me! Oh GOD!Have mercy on me!.
