Zelfmoord

7. Mijn geheim

Een jaar geleden gebeurde iets waar ik gewoon niet overheen kan komen. Het voelt alsof het m'n eigen schuld is. De stemmen in mijn hoofd die schreeuwen: je zal nooit meer iemand vinden die van je houd, hahaha!
Mijn eerste vriendje die mij zo...misbruikte. En op welke manier? Oh, die zal ik je vertellen.

Ik was 14 jaar oud en toen al een beetje depressief. Ik kwam in de klas waar ik Jade ontmoetten. Er zat ook nog iemand achter mij, een getinte jongen. 1 maand later zei hij dat hij mij leuk vond, ik dacht dat het een grap was. Hij vroeg om mijn nummer. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen, maar na een paar minuten twijfelen heb ik mijn nummer toch gegeven. Toen ik thuis kwam kreeg ik een berichtje: hoi, ik ben het. Sam.
Ik: hey Sam.
Sam: vind je me leuk?
Ik: ik ken je nog maar net.
Sam: ja, maar ik vind jou wel leuk.
Ik was zo naïef dat ik terug schreef: ik vind je ook wel leuk.
Sam: wil je verkering met me?
Ik: ok.
Sam: ik hou van je.

Na school gingen we naar een of ander steegje.
Hij wilde zoenen, ik niet. En toen ging het fout. Hij bleef pushen, en ik weet het zoenen is niet zo erg maar hij ging nog veel verder dan dat. Hij wilde dat ik aan z'n ding zoog. Ik wilde het niet en hij bleef pushen. De stemmen in mijn hoofd: maak het uit met hem! Hij misbruikt je!
Maar ik luisterde niet

Later wilde hij ook nog met mij naar bed, toen pas wist ik dat dit moest stoppen. Ik negeerde hem op school, op alle berichtjes, op elke keer dat hij mijn naam zei. Ik voelde me smerig en douchte elke dag. Ik mag dan wel niet met heb naar bed zijn geweest, maar hij zorgde wel dat ik over mijn eigen grenzen heen ging.

Een paar dagen later zei Sam: "kijk is naar deze foto Ash." Hij liet een foto zien van mij...niet zomaar een foto...een foto van mijn...v..vag...KUT! Hij wilde weer afspreken in het steegje, als ik niet zou komen zou hij die foto op internet zetten. Ik was zo bang.

Ik kwam Jessy tegen in de fietsenstalling.
Ik: "Jessy, je moet me helpen. Ik heb zo iets stoms gedaan."
Jessy: "Wat is er aan de hand, waarom huil je?"
Na het verhaal
Jessy:"Je fietst maar met mij mee, hij moet eens proberen om aan jou te komen dan Flip ik. Als hij morgen nog eens zo doet of hij post het dan moet je naar de mentor."

De volgende ochtend op school zei Sam tegen mij dat het een grapje was. Ik: " Yeah right, en dat moet ik geloven?"
Sam: " Ja, van mijn vrienden moest ik dat zeggen."
Ik negeerde het, ik wist gewoon dat hij loog.

Het laatste uur zat Sam opeens naast mij. Gelukkig was het mentoruur. Sam: "Kom na school naar het steegje."
Ik: "Is dit weer zo'n grapje of wat?"
Sam: "Nee het is geen grapje."
Nu komt de aap uit de mouw. En weer werd ik bang. Ik dacht aan wat Jessy tegen mij zei en vertelde Sam dat ik niet kon, omdat ik met de mentor moest praten. Sam keek een beetje bang. Sam: " waarom moet je de mentor spreken?"
Ik: " voor de dokter."
Natuurlijk loog ik dat.

De bel ging en ik kon naar meneer Grill.
Meneer Grill: "Hoi Ashley, is er iets?"
Ik barste uit in tranen.
Ik: "S..S..Sam...h..h..hij treitert..mis..bruik."
Meneer Grill snapte al gelijk wat er aan de hand was. "Ik ga gelijk op zoen naar mevrouw Gebak en dan kun jij rustig naar huis. Hij komt hier niet mee weg.": zei meneer Grill.

De volgende schooldag haalde mevrouw Grill mij op uit de les en vraagde me wat dingen. Later kwam Sam in de kamer zitten en hij zat te janken. Net goed dacht ik. Hij werd geschorst voor 1 week.

Ik het verhaal na 4 jaar tegen Claire verteld. Claire is nu 18 jaar en heeft een vriend. Ik heb het idee dat ze me niet helemaal begrijpt hoe ik me voel erover. Ik heb ook een half jaar verkering gehad met Roy, maar die is porno-verslaafd. En ik ben dus ook nog eens een keer bisexueel en heb een mental breakdown gehad door het verhaal te delen en zo. Claire, nog 1 ding. Ik kan niet tegen dat klef gedoe met jou en je vriendje en ik heb verteld waarom, ik ben mentaal niet ok en daar ben ik mee bezig. Ik heb een psycholoog tegenwoordig om mij te helpen. Maar voor nu, kan ik het nog niet aanzien, dat haalt herinneringen op bij mij.

Ik dank iedereen voor de steun en het lezen van dit boek, ook na al die jaren. Groetjes, Jade. (Ja, superkiraishier is Jade)