hayat bazen güzeldir...

HBG-12

Multide❤️poyraz

Sabah saat yasoyla kalktık.Kahvaltı yapmak için aşağı indik.Sonradan erkeklerde bize katıldı.Biz konuşup sohbet ederken yanımıza görevli geldi.

-Rojin hanım valizlerinizi arabanıza koyalım mı?

-Evet evet koyun.Arabayıda girişe yakın bir yere koyarsanız sevinirim.

-Peki efendim.Poyraz bey sizin valizlerinizide koyalım mı?

-evet koyun.

Poyraz ayağa kalkıp görevliye bir bir şey dedikten sonra tekrar yerine oturdu.Kahvaltımızı bitirdikten sonra ayaklanıp tam arabamıza bineceğimiz sırada bir şey unuttuğumu fark ettim.

-yaso ben hemen geliyorum.Bir şey unuttum.

Hemen koşarak içeri girdim.Odada bir şey unuttuğumu ve odanın kartını vermelerini istedim.Bana kartı verdikleri gibi hemen yukarı bizim kaldığımız kata çıktım.Şanslıydım ki odayı daha temizlememişlerdi.İçeri hemen girip kapıyı kapatma gereksimi duymadan annemin kolyesini her yerde didik didik aradım.Ama yoktu.arkadan o tanıdığım sesi duyunca arkamı döndüm.

-Ne oldu Rojin

-Annemin...annemin kolyesi yok aradım ama ama...tabi ya.Poyraz bence kolye dün gittiğimiz evde kaldı.Poyraz yalvarırım gidip bakalım.Ne olur.

-Tamam sakin ol güzelim.Gidip bakalım.

gözlerim yavaştan dolmuştu bile.

-Benim arabayla gidelim poyraz.

cevap vermesini bile beklemeden yasemin'e

-yaso sen şimdilik mertin yanına geç.Gerekirse yola çıkın.Biz daha sonra arkanızdan geliriz.

-Roj ne oldu.Neyin var.

-Annemin...annemin kolyesi yok.Onu bulmam lazım.Biz geç kalırsak siz yola çıkarsınız tamam mı.

-tamam

-Poyraz hadigidelim.

-tamam.

Ben direksiyonun başına geçip kuruldum.kemerimi taktım ve poyraza baktım.Poyraz'a baktığımda oda kemerini takmış beni bekliyordu.Ben direk gaza basıp ilerledim.Hızım 100'ü geçmişti.Bir anda arabalar gözükünce makas ata ata ilerledim.Eve vardığımızda arabadan inip poyraza baktım.Bana şok olmuş bir şekilde bakıyordu.

-Sen makas atmayı nereden biliyorsun.

-Bilemezmiyim.Yani sen bilmiyorsan sana da öğrete bilirim.

Yanıma yaklaşıp önümde durup beni kucağına alıp arabaya oturmamı sağladı.Saçlarımı arkaya atarak fısıltıyla

-Merak etme güzelim ben biliyorum o işi.

dedikten sonra yanağımdan makas alıp kapıya doğru ilerledi.Arkasına dönüp.

-Gelmiyormusun.

Arabadan atlayıp bende eve doğru ilerledim.İçeri girer girmez dün nerede durduysak oralara baktık.Ben mutfağa bakarken Poyraz salona  bakıyordu.Sonra sahile baktık.Dün oturduğumuz yerlerde aramaya başladık.

-Rojin...

-Efendim...

Arkamı döndüğümde poyraz elinde kolye yüzünde piç smile gülüşü vardı.Koşarak boynuna atladım.Poyrazda belimden kavrayıp etrafında döndü.Çocuk gibi gülüyordum.

-Teşekkür ederim,teşekkür ederim,teşekkür ederim...

-Bir şey değil güzelim.Sen yeterki mutlu ol...